هاشم مظاهری در گفت‌وگو با ایسنا، بیان کرد: رشته‌های صنایع دستی که در صدد احیاء کردن آن‌ها هستیم رشته‌های هنری هستند که به خاطر جبر روزگار از بین رفته‌اند.  

وی با اشاره به اینکه زمانی راسته قاشق تراش‌های همدان رونق زیادی داشت و قاشق‌های چوبی مورد استفاده مردم را تأمین می‌کرد، افزود: با جایگزین شدن قاشق‌های استیل این هنر صنعت از بین رفت و به دلیل عدم استفاده و مقرون به صرفه نبودن قابل احیاء نیست.

مظاهری با بیان اینکه ماشینی شدن و مکانیزه شدن زندگی و افزایش قیمت این نوع محصولات به مرور باعث از بین رفتن آن‌ها می‌شود، تصریح کرد: طی ۱۵ سال گذشته در همدان رشته‌هایی که دلیل منطقی برای احیاء شدن داشتند شناسایی و تلاش‌های زیادی برای زنده کردن دوباره آنها شد.

این مقام مسئول ادامه داد: یکی از این رشته‌ها تراش سنگ‌های قیمتی و نیمه قیمتی بود که کارگاه آن حدود هشت سال پیش در محل گنبد علویان راه‌اندازی شد و به افرادی با شرط استادی آموزش داده شد تا مانع از منسوخ شدن این رشته شود علاوه بر این احیای این رشته هنری توجیه اقتصادی داشت.

وی اضافه کرد: پشم‌ریسی نیز یکی از رشته‌هایی است که در شهرستان نهاوند احیاء شد و در حال حاضر محصولات با کیفیت مطلوبی تولید می‌شود، همچنین بیش از ۲۰۰ نفر در این رشته مشغول به کار هستند، علاوه بر این در سال‌های اخیر گبه‌بافی نیز در نهاوند احیاء شده است.

مظاهری با اشاره به اینکه به تازگی رشته مسگری در روستای یکانه قهاوند احیاء شد، بیان کرد: این رشته توجیه اقتصادی خوبی دارد و به هنرمند مسگر نیز تسهیلات بلاعوض اعطا شده تا استادکاران مسگری را پرورش دهد و مانع از منسوخ شدن این رشته در همدان شود.

معاون صنایع دستی اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان همدان در پایان عنوان کرد: احیای رشته‌های صنایع دستی ارتباط نزدیکی با بالا رفتن ضریب اشتغال و درآمدزایی دارد و هدف از زنده کردن این هنر صنعت نیز همین موضوع است.

انتهای پیام