"آنهایی که در صنایع دستی، دستی بر آتش دارند و می‌توانند محصولات با ارزشی تولید کنند می دانند در جامعه متاسفانه به دلیل تمرکز بیش از حد بر روی صنعت؛ صنایع نرم و کوچک از جمله صنایع دستی که ارزش آفرین است مغفول مانده، در صورتی که قابلیت های فراوانی در این زمینه وجود دارد. به طور مثال می شود با سرمایه ای اندک یک کارگاه ساخت زیورآلات (طلا و نقره) که ارزش افزوده و اشتغال فراوان دارد ایجاد کرد". اینها بخشی از جملات این بانوی هنرمند و کارآفرین که دانشجوی کارشناسی ارشد صنایع دستی دانشگاه هنر اصفهان گرایش جواهرات است.

بیش 15 سال از زندگی‌اش را صرف تولید منسوجات طلا و جواهر، آموزش و ساخت انواع صنایع دستی از جمله قلمزنی کرده و معتقد است باید آثاری خلق کند که در تاریخ ماندگار باشد. از سال 84 زمانی که در یزد دانشجو بود وارد این هنرصنعت زیبا شد و نزد اساتیدی همچون امیر جعفری و محمدحسن منتظری و زنده یاد حاج غلامعباس مهدی پور رابری شاگردی کرد.

از سال 88 در کرمان با راه اندازی کارگاه با همراهی همسر خود وارد بازار طلاوجواهر شد و در سال 90 با پیشنهاد آقای شریفی از طلافروشان کرمان کارگاه خود را به بازار انتقال داد.

جلالی به مشکلاتی که در طول سال‌های فعالیتش با آن مواجه شده، اشاره می‌کند و می‌افزاید: متاسفانه در اوایل شروع به کار در کرمان هر چیزی که می ساختیم به سختی در بازار به فروش می رساندیم مثلا دو روز 3 متر زنجیر چینابی می ساختیم 2 هفته می بایست دنبال فروش آن باشیم، وقتی هم که می فهمیدند کرمانی هستیم، کم لطفی ها بیشتر می شد.

وی گفت: در مدت زمانی که فعالیت می کنیم سنگ اندازی های زیادی از طرف افراد مختلف شد ولی خدا را شکر آن سنگ ها را پله کردیم برای پیشرفت و با راه اندازی شرکت تعاونی زمینه اشتغال تعدادی از فعالان صنایع دستی را ایجاد کردیم.

این بانوی کارآفرین کرمانی می گوید: نخستین جرقه‌ای که در ذهنم ایجاد شد برای ورود به آموزش این رشته مربوط به زمانی بود که برای آموزش ملیله کاری به زنجان رفته بودم، آن زمان در کرمان هیچ کارگاه فعالی وجود نداشت و با توجه به پتانسیل بسیار خوب، بازار مصرفی برای سایر استان ها شده بود. از سال 92 که آموزش مهارت یکی از کمبودهای این صنعت در آن زمان بود، پا به عرصه آموزش گذاشتم و با راه اندازی آموزشگاه طلا و جواهرسازی با همکاری همسرم تعداد افراد زیادی را در حرفه های مختلف طلاسازی، طراحی طلاوجواهر، گوهرتراشی، فروشندگی طلا و جواهر، ملیله سازی، زیورآلات سنتی و ... آموزش داده و روانه بازار کار نمودیم.

نخستین بانوی طلاساز کرمانی گفت: مهارت اشتغال محور هدف اصلی ما در آموزشگاه است. هر فرد می تواند با آموزش و تجهیز کارگاه در خانه شغلی پایدار را با سرمایه ای اندک ایجاد نماید.

این کارشناس صنایع دستی  که در سال 96 به عنوان کارآفرین برتر انتخاب شده ادامه می‌دهد: 70 درصد تولید کنندگان صنایع دستی در کشور بانوان هستند. اما دغدغه اصلی آنها فروش است و با توجه به شرایط امروز جامعه و وجود شبکه های اجتماعی متعدد راحت تر می توانند بازاریابی و فروش داشته باشند.

وی درباره دیگر معضلاتی که با آن‌ها مواجه است، اظهار کرد: عدم توجه مسئولین و مردم به دست سازهای مختلف هنری و نیز مهمترین مشکلات پیش‌روی ما گرانی این رشته است. وقتی رشته‌ای با ارز سر و کار مستقیم دارد، قیمت اقلام و مواد اولیه آن دچار نوسان می‌شود و برای دست‌اندرکاران به سبب گران بودن ابزار، سختی‌هایی ایجاد می‌شود. از طرفی وام صنایع دستی به اکثر رشته ها تعلق می‌گیرد ولی وام به صورت محدود به این رشته اختصاص می‌یابد.

جلالی افزود: عدم توجه لازم به فرهنگ کارآفرینی و فقدان حمایت‌های لازم، نبود روحیه کار تیمی و گروهی و نبود تسهیلات کمک کننده از جمله مشکلات کارآفرینی هستند. علاوه بر این، آموزش کارآفرینی می‌تواند مستقیما بر کمیت و کیفیت تولید خدمات و محصول تاثیر گذاشته و باعث شکوفایی توان بالقوه افراد شود. فرهنگ مدرک گرایی یکی از معضلات جامعه ماست، در دانشگاه دانشجو هر ساله 30 تا 40 واحد را می گذراند ولی چند درصد آن مهارت آموزی است که باعث اشتغال شود؟

وی در ادامه توصیه ای به کسانی که علاقمند آموزش صنایع دستی هستند کرد و گفت: تولید صنایع دستی می تواند آرامش قلبی، روحی و ذهنی به شما بدهد و روی شخصیت اجتماعی افراد نیز تاثیر زیادی داشته باشد، علاقمندان حتما به صورت اصولی آموزش ببینند و دقت، تمرین زیاد و دیدن آثار سایر اساتید کمک زیادی در بهتر شدن آثار می کند.

این فعال حوزه صنایع دستی درباره تنوع صنایع دستی در استان کرمان گفت: کرمان با توجه به فرهنگ ها و تنوع اقوام و وجود مواد اولیه در دسترس، آنچنان که باید در صنایع دستی معروف نیست و فقط کرمان را با پته، قالی و مس می شناسند.

جلالی با اشاره به هنرجویانی که در دوره‌های آموزشی آموزشگاه طلا و جواهرسازی در رده‌های سنی نوجوان تا میانسال حضور دارند. نکته ای را به تمام علاقه‌مندان طلا و جواهرسازی، گوهر ‌تراشی، زیورآلات سنتی، طراحی جواهرات و ... توصیه می‌کند که کار را جدی بگیرند و می‌گوید: به این رشته تنها به چشم هنر نگاه نکنند بلکه این هنرصنعت یک شغل حساس و مهمی است که باید در کنار داشتن مقداری اطلاعات تئوری، تجربیات بسیاری به دست آورند و نیز به روز بودن اطلاعات خیلی مهم است. ضمن اینکه نکات رعایت ایمنی این حرفه ها امری ضروری است.

این بانوی طلاساز در پایان گفت: با توجه به دیدگاه جهانی نسبت به مهارت آموزی و صنایع دستی می طلبد مردم و مسئولین نسبت به این هنرصنعت (زیورآلات سنتی) و صنایع دستی دیدگاه بهتری داشته باشند و با خرید محصولات بومی باعث دلگرمی همشهریان صنعتگر شوند. با توجه به اینکه در حرفه های مختلف صنایع دستی فعالیت دارم ولی به کار طلا و جواهرسازی علاقه خاصی دارم و هیچ وقت به افکار منفی اجازه رشد در ذهن خودم را نمی دهم. همیشه به آینده امیدوارم و پشتکار دارم.

وی افزود: هیچ وقت دوست نداشتم از کسی یا چیزی کپی برداری کنم، الهام گرفته ام ولی کپی اصلا، مگر سفارش مشتری باشد. امیدوارم با توجه بیشتر به حرفه های صنایع دستی که منافع اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی ایجاد می کند شاهد پیشرفت هنرمندان این دیار به ویژه خانم ها باشیم.

انتهای پیام