به گزارش باشگاه دانشجویان ایسنا، انعطاف پذیری عصبی یک عبارت رایج برای متخصصان علوم اعصاب است. انعطاف پذیری عصبی به معنای توانایی مغز برای تغییر در هر سنی است. این تغییر می‌تواند در جهت بهتر و یا بدتر شدن مغز باشد. همان گونه که تصور می شود این انعطاف پذیری نقش خیلی مهمی در پیشرفت و یا زوال مغز و نیز در شکل دهی شخصیت های متمایز ما دارد.

علم انعطاف پذیری مغز، مطالعه یک فرایند فیزیکی است. ماده خاکستری مغز می‌تواند نازک یا ضخیم شود. اتصالات عصبی جدیدی می‌تواند ساخته یا ضعیف و قطع شود. تغییر در ظاهر فیزیکی مغز به معنای تغییر در توانایی‌های ما است.

یکی از یافته‌های جدید علوم اعصاب، ارتباط بین حواس با حافظه و عملکردهای شناختی ما است. به دلیل وابستگی آن‌ها تضعیف یکی از آن‌ها سبب تضعیف دیگری می‌شود. برای مثال می‌دانیم که بیماران آلزایمر به‌مرور حافظه خود را از دست می‌دهند. یکی از علائم آن خوردن غذای کمتر است. چرا میدانیم مشکلات بینایی قسمتی از آلزایمر است. در نتیجه آن‌ها کمتر غذا می‌خورند، زیرا غذایشان را به‌درستی نمی‌بینند از طرفی هم افراد با افزایش سن بیشتر فراموش‌کار می‌شوند و به‌راحتی حواسمان پرت می‌شود. زیرا مغزمان آنچه را می‌شنویم، می‌بینیم و احساس می‌کنیم به‌خوبی پردازش نمی‌کند. درنتیجه نمی‌توانند تصاویر تجربیات خود را به‌صورت واضح ذخیره کنند و در استفاده از آن و به یادآوری آن‌ها با مشکل مواجه می‌شوند.

این برنامه با حضور و ارائه شیما اورعی ـ دانشجوی کارشناسی‌ارشد علوم شناختی، درخصوص نوروپلاستیسیتی (انعطاف‌پذیری عصبی) و تاثیر آن در زندگی روزمره روز دوشنبه ۲۳  فروردین ساعت ۱۸ الی ۱۹ به صورت مجازی برگزار می شود.

علاقه‌مندان می توانند جهت شرکت در این برنامه به لینک https://b۲n.ir/m۸۷۴۵۴ مراجعه کنند.

انتهای پیام