یک مدرس دانشگاه و کارشناس قرآن و تعلیم و تربیت به بیان راهکارهای قرآنی برای تحقق سبک زندگی اسلامی و ایرانی در جامعه پرداخت.
علی سعیدی در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، منطقه مرکزی افزود: جهانی را که امروزه در آن زندگی می‌کنیم، جهان ارتباطات نام نهاده‌اند و دیوارها اعم از دیوارهای فیزیکی و قابل مشاهده و دیوارهای غیرقابل مشاهده یکی پس از دیگری فرو می‌ریزند.
وی بیان کرد: دشواری‌ها در ارتباطات فردی و اجتماعی موجود در جامعه در حال توسعه و نوسازی ایران اسلامی، تلاش‌ها و روش‌هایی را برای اصلاح و بهبود روابط میان افراد می‌طلبد.
وی افزود: بسیاری از دردهای اخلاقی، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی جامعه نتیجه بی‌توجهی به ارتباطات درست با دیگران از طرف بسیاری از شهروندان است.
به گفته وی امروزه در شرایط خاص و زمانی ویژه قرار داریم. انسان توانسته مرزهای دانش را در نوردد و بیشترین امکانات را در اختیار گیرد و همچنان نیز به سرعت پیش می‌رود تا بهترین و مرفه‌ترین زندگی را برای خود رقم بزند، اما با وجود این تلاش‌ها، نتایج معکوس شامل حال او شده و اسارت در آسایش مطلق، آرامش را از او سلب کرده است و با همه پیشرفت‌های علمی و امکانات پیرامونی هنوز هم از دردهای جانکاه وی کاسته نشده است.
وی با بیان این‌که «زندگی جنبه‌های مختلفی دارد و در آن تلخی، شکست، ناکامی، اندوه و سختی‌های فراوانی هست» گفت: خدای تعالی در قرآن کریم می‌فرماید " ما انسان را در رنج آفریدیم"، اما آدمی در مقابل تمام این موقعیت‌های دشوار و دردناک بی‌دفاع باقی نمی‌ماند و هنر آدمی در تعقل و ساختن زندگی است چراکه در زندگی، هیچ آسانبری منتظر بالا بردن کسی نیست بلکه باید از پله‌های زندگی به ترتیب و یکی یکی بالا رفت و آن را پیمود و پیمودن این راه نیازمند دفترچه راهنمایی است که همراه انسان باشد.
وی افزود: به طور مثال وقتی وسیله‌ای می‌خرید، راهنمای استفاده از آن را هم به شما می‌دهند، اما وقتی متولد می‌شوید، وقتی شغلی اختیار می‌کنید، وقتی ازدواج می‌کنید، وقتی پدر و مادر می‌شوید و... کسی به شما دفترچه راهنما نمی‌دهد، هر کدام از ما بدون دفترچه راهنما پا به عرصه‌های مختلف زندگی می‌گذاریم.
این مدرس دانشگاه گفت: زندگی از نحوه ارتباط انسان‌ها شکل می‌گیرد و زندگی بدون ارتباطات معنی ندارد. اگر مجاورت و کنار هم بودنی هم باشد فقط از نظر فیزیکی و جغرافیایی است و گاه حتی آمیختن نفس‌ها نیز بیانگر وجود زندگی با یکدیگر نیست.
وی اضافه کرد: توجه به آمارهای فزاینده طلاق در بسیاری از جوامع و شهرهای کوچک و بزرگ مبین این واقعیت است که انسان‌های زیادی فقط در کنار هم هستند و نه با هم. ما هر روز صدها دوست صمیمی را که می‌توانند برای ما بسیار ارزنده باشند از دست می‌دهیم، آنها به لبه زندگی ما برخورد می‌کنند و بلافاصله از ما دور می‌شوند و یا ما از آنها فاصله می‌گیریم.
به گفته وی این در حالی است که برای ارتباطات مهارت‌هایی هست که می‌باید توسط هر فرد فراگرفته شود. مهارت‌های ارتباطی به عنوان زیرمجموعه مهارت‌های اجتماعی در یک الگوی سه مرحله‌ای شامل مهارت‌های دریافت و پردازش و پیام‌رسانی یا پاسخ است.
وی با بیان این‌که «با مجهز شدن و مجهز کردن افراد به چنین مهارت‌هایی در زندگی است که انسان می‌تواند بسیاری از هیجان‌های مخرب را از خود دور ساخته و بسیاری از اضطراب‌ها، ترس‌ها و اعتراضات را تخفیف بدهد» افزود: در واقع بهتر است این چنین بگوئیم که باید تمام افراد جامعه را در برابر مشکلات و مسائل زندگی با چنین مهارت‌ها و راهکارهایی تجهیز و واکسینه کرد.
وی افزود: برای تربیت و شخصیت‌سازی انسان‌ها به شکل سالم و شکل‌گیری سبک زندگی مطلوب بدون توجه به تفکر اسلامی و مکتب انسان‌ساز الهی و وحی نمی‌توانیم چندان موفق شویم.
به گفته وی جز به خداوند که خالق انسان است و تمامی اموراتش از روی تدبیر است و دین کاملی را برای انسان تدارک دیده نمی‌توان به مکاتب دیگر که هر کدام تربیت‌های ناقصی را ارائه می‌دهند دل بست. این نظام‌های تربیتی با توجه به عدم تشخیص کامل نیازهای انسان هر کدام جنبه‌هایی از وجود او را در نظر می‌گیرند و راهکار ارائه می‌دهند.
سعیدی گفت: بهره‌مندی از این رهنمودها و راهکارهای قرآنی هنوز به سطح زندگی مردم به طور مؤثر وارد نشده و آموزش آگاهانه این ارزش‌ها هم در دستور کار قرار نگرفته است.
وی گفت: قرآن درباره خود می‌فرماید « ای مردم! برای شما موعظه‌ای از جانب پروردگارتان آمده است و شفایی است برای آن چه در دل‌ها است و هدایت و رحمت برای نیکوکاران است» ؛« و انسان را به استوارترین راه‌ها هدایت می‌کند»؛ « و برای خروج انسان از ظلمت نازل شده است».
این کارشناس قرآن و تعلیم و تربیت افزود: امام علی(ع) درباره قرآن می‌فرماید « بدانید این قرآن پنددهنده‌ای است که خیانت نمی‌کند و راهنمایی است که گمراه نمی‌کند و سخنگویی است که دروغ نمی‌گوید و کسی با این قرآن ننشست مگر آن که چون از پیش آن برخاست، هدایت و رستگاری او افزایش یافت، یا کوری و گمراهی او کاسته شد و بدانید کسی را بعد از آموختن قرآن، نیازی نیست و نه برای کسی غیر از قرآن بی‌نیازی هست. پس بهبودی دردهای خود را از او بخواهید و در سختی‌ها و گرفتاری‌ها از او کمک بطلبید».
انتهای پیام
نظرات