عضو هيأت اجرايي ايكوموس گفت: پس از بحث‌هايي كه بر سر تخريب طبقاتي از برج جهان‌نما در اصفهان مطرح شدند تا امروز، آدمي گمان مي‌برد كه مديريت كلان اصفهان و البته سرمايه‌داري لجام گسيخته و بي‌فرهنگ، درس عبرت گرفته‌اند؛ ولي عبور مترو اصفهان از زير مواريث تاريخي، رفتارهاي مرمتي مانند آنچه در پل خواجو رخ داد و ميدان عتيق نشان مي‌دهند كه اين اشتباه‌ها هم‌چنان تكرار مي‌شوند. محمدرضا حائري در گفت‌وگو با خبرنگار بخش ميراث فرهنگي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، درباره‌ي پروژه‌ي عمراني ميدان عتيق اصفهان، بيان كرد: در ميدان عتيق كه هم‌جوار مسجدجامع اصفهان است، طرحي براي احياي ميدان روي زمين وجود داشت. در واقع، قرار بود از آن‌جا كه اين ميدان نمونه‌ي بزرگ‌تري از ميان نقش جهان بوده است، احيا شود. گرچه حق اين بود كه چنين كار وسيعي در اصفهان به يك داوري ملي بدل و با يك بحث كارشناسي در مقياس ملي و حتا جهاني روبه‌رو شود، اما در نهايت، در مقياس استاني تصويب و قرار بر اجراي آن شد. او افزود: اكنون اين طرح تبديل شده است به طرحي كه علاوه بر روي ميدان، دو طبقه‌ي زير آن را نيز دربرمي‌گيرد. وي با اشاره به ابعاد ميدان نقش جهان كه 510 متر در 170 متر است و ميدان عتيق به‌مراتب بزرگ‌تر از نقش جهان و قديمي‌تر از آن است، اظهار داشت: وقتي خانه‌هاي روي ميدان عتيق خريده و تمام بناها و خيابان‌ها صاف مي‌شوند، بخشي از تمدن آن از بين مي‌رود. درحالي‌كه آن‌ها بايد كاملا شناسايي مي‌شدند؛ ولي امروز مي‌بينيم تا شش متر زير زمين مي‌روند، آن هم بدون كارشناسي در بالاترين سطح و در واقع، مانند يك كارگاه ساختمان معمولي با اين اثر تاريخي برخورد مي‌شود. حائري با تأكيد بر اين‌كه اين‌گونه اقدامات معضل عظيمي را به‌وجود مي‌آورند، يادآور شد: ما در كشوري زندگي مي‌كنيم كه زير هر لايه از خاك آن، تمدني نهفته است، چه برسد به اصفهان كه پيش از اسلام و پس از اسلام سابقه‌ي مدنيت دارد. به اين ترتيب، با چنين پروژه‌اي با حجم عظيمي از دگرگوني در هسته‌ي تاريخي اصفهان روبه‌رو مي‌شويم، بدون اين‌كه كارشناسي و لايه‌برداري انجام شود تا دست كم بدانيم تمدن و تاريخي كه آن‌جا تخريب مي‌شود، چيست. وي با اشاره به اين‌كه در هر دوره از تمدن، افراد نسبت به ارزش‌هايي كه حفظ كرده‌اند، سنجيده مي‌شوند، گفت: گمان نمي‌كرديم كه روزي مردم اصفهان شاهد باشند، بلدوزر و سرمايه‌ي بي‌فرهنگ، حاكميت خود را بر تمام اين فرهنگ و تمدن اعمال كند. او بيان كرد: روزي كه جهاني بودن ميدان نقش جهان به‌واسطه‌ي ساخت برج جهان‌نما در معرض خطر قرار گرفت، فقط نگران اين نبوديم كه نقش جهان از فهرست ميراث جهاني يونسكو خارج شود، بلكه بيش‌تر نگران اين بوديم كه اگر جهان‌نما ساخته مي‌شد، هزاران برج مانند آن در اطرافش سربرمي‌آورد. البته از تخريب برج جهان‌نما متأسف هستيم، زيرا نمي‌خواهيم اموال مردم از بين رود؛ ولي خاصيت تخريب طبقاتي از اين برج اين بود كه به ما درس داد، اشتباه است كه با پدران خود اين‌طور رفتار كنيم و بر آن‌ها احاطه حاصل كنيم. وي تأكيد كرد: اين اتفاق‌ها از چشم مردم دل‌سوز و شخصيت‌هاي تراز اول ايران و جهان مخفي نمي‌مانند. آن‌چه امروز با خودمان مي‌كنيم، اين است كه فكر مي‌كنيم، اين اقدام‌ها به توليد و سرمايه منجر مي‌شوند، درحالي‌كه سرمايه و توليد را بايد در جاي درست خود مورد استفاده و بهره‌برداري قرار داد. به گزارش ايسنا، ايكوموس شوراي بين‌المللي بناها و محوطه‌هاي تاريخي است كه در سال 1965 ميلادي در ورشو تشكيل شد. اين شورا به‌عنوان يك تشكل غيردولتي در سطح گسترده‌اي تعريف شده و مهم‌ترين مرجع بين‌المللي است كه در زمينه‌ي حفاظت از بناها و محوطه‌هاي تاريخي به‌صورت تخصصي فعاليت مي‌كند. مقر اين تشكيلات در پاريس قرار دارد و اكنون با بيش از 100 كميته‌ي ملي و 20 كميته‌ي علمي در سطح جهان گسترش يافته است. از جمله كميته‌هاي علمي بين‌المللي ايكوموس، كميته‌ي تخصصي بين‌المللي جهان‌گردي فرهنگي، باغ‌ها و محوطه‌هاي تاريخي، مرمت سنگ، مرمت چوب، شهرهاي تاريخي، معماري خشتي و ميراث فرهنگي زير آب است. كميته‌ي ملي ايكوموس در ايران نيز فعاليت خود را از 29 فروردين‌ماه 1381 آغاز كرده است. انتهاي پيام