سيروس نيرو معتقد است: شايد امروز ظرف قصيده و غزل پر شده باشد، اما هنوز ظرف شعر نيمايي به نيمه هم نرسيده است. اين شاعر در ادامه گفت‌وگو با خبرنگار بخش ادب خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، عنوان كرد: شاعران گذشته ما در قصيده و غزل هر چه مي‌خواستند بگويند، طي بيش از هزار سال گفته‌اند. ما بايد جلو مي‌آمديم و از قالب ديگري مانند قالب نيمايي در شعر استفاده مي‌كرديم. نيما يوشيج از غول بزرگ ادبيات كلاسيك عبور كرد و كاري قانونمند در شعر فارسي را پي نهاد، اما به اندازه كافي روي آن كار نشد. در حالي‌كه شاعران ما يك‌باره از اين قالب به قالب ديگري پريده‌اند و گمان مي‌كنند كه اين سبك ديگر جاي كار كردن ندارد و حالا بايد روي قالب‌هاي نوتري كار كرد. وي تصريح كرد: امروز هنوز بايد روي شعر نيمايي كار كنيم و بگذاريم 40 يا 50 سال از آن بگذرد، آن‌وقت شعر ما خواه ناخواه به جلوتر حركت خواهد كرد و از اين قالب نيز عبور مي‌كند؛ ولي امروز هنوز زمان گذشتن از آن نرسيده است. اين شاعر با بيان اين مطلب كه جامعه ما چگونه وقتي از مدرنيسم نگذشته به پست‌مدرنيسم رسيده است، يادآور شد: اگر غربي‌ها شعر يا داستان مدرن و پست‌مدرن دارند به اين دليل است كه مقدمات آن را داشته‌اند و اين موضوع با فرهنگ آن‌ها عجين شده است. اما اگر امروز چيزهايي را كه از غرب به كشور ما آمده، از ما بگيرند، جز چراغ موشي، چه خواهيم داشت؟! اول بايد مدرنيته در كشور ما جا بيفتد و با چيزهايي مثل كامپيوتر و صنعت مدرن آشنا شويم و اين‌ها با فرهنگمان سازگار شوند؛ آن‌وقت سراغ شعر مدرن گفتن برويم. او با تاكيد دوباره بر اين موضوع كه شعر نيمايي هنوز ظرفيت كاركردن دارد، افزود: شاعران بايد اول اين قالب را به خوبي ياد بگيرند و آن‌وقت خواهند ديد كه دستشان براي كار كردن بسيار باز است. اين نظر را اصلا قبول ندارم كه مضامين اجتماعي، سياسي را نمي‌توان در اين قالب به كار برد؛ چرا كه اگر به شعرهاي نيما دقيق شويم، خواهيم ديد كه او به غير از چند شعر، بقيه شعرهايش داراي مضامين اجتماعي و سياسي است. پس جاي كار كردن هست؛ اما شاعران امروز تنبلي مي‌كنند. نيرو ادامه داد: اگر شعر نيمايي در جامعه ما رو نيامده است، به اين دليل بوده كه عده‌اي نگذاشته‌اند. زمان زنده بودن نيما كه كتابي از او منتشر نشد و جوانان به آن دسترسي نداشتند، بعد هم شاعراني آمدند و سبك‌هاي ديگري را پيشنهاد كردند و عده‌اي جوان نيز به دنبال آن‌ها راه افتادند؛ اين شد كه قالب نيمايي مغفول ماند. نگذاشتند ما هم توضيح دهيم كه قالب نيمايي چيست و چه ظرفيتي دارد. او همچنين گفت: امروز شعرهايي كه به اسم شعر نيمايي سروده مي‌شوند، به هيچ‌عنوان شعر نيمايي نيستند و ديگر هم نمي‌توان به كسي فهماند كه شعر نيمايي چيست؛ چرا كه امروز هر كه شعر نو مي‌گويد، گمان مي‌كند كه شعر نيمايي سروده است. انتهاي پيام