عمران مرادی در گفت و گو با ایسنا، با بیان اینکه مدار حرکت زمین به دور خورشید به شکل بیضی است، اظهار کرد: برخلاف تصور عموم مدار حرکت زمین به دور خورشید دایره نیست و در این مدار بیضی شکل، گاهی زمین در نزدیکترین و گاهی در دورترین فاصله با خورشید قرار می گیرد که به ترتیب به آن حضیض و اوج گفته می شود.
وی افزود: حدود ۱۳ روز بعد از انقلاب زمستانی یعنی در تاریخ ۱۳ دی ماه ساعت ۱۷:۲۱ زمین به نزدیک ترین فاصله به خورشید می رسد و ۱۳ روز پس از انقلاب تابستانی یعنی در ۱۳ تیرماه خورشید در دورترین فاصله با خورشید قرار می گیرد.
این پژوهشگر توضیح داد: وضعیت فصل ها در نیمکره شمالی و جنوبی برعکس است و درحالیکه ما در نیمکره شمالی در فصل تابستان هستیم، ساکنان نیمکره جنوبی فصل زمستان را تجربه می کنند و برعکس.
مرادی افزود: در نیمکره جنوبی در فصل تابستان زمین در نزدیک ترین فاصله با خورشید و در زمستان نیز در دورترین فاصله با خورشید قرار می گیرد، از این رو تابستان ها در نیمکره جنوبی گرم تر و زمستان ها نیز سردتر از نیمکره شمالی است.
مرادی با بیان اینکه گرما و سرما و تغییر فصل ربطی به دوری و نزدیکی زمین با خورشید ندارد، اظهار کرد: دوری و نزدیکی خورشید با زمین تنها ۷ درصد در گرما و سرما موثر است و عامل اصلی در تغییر فصل ها کج بودن محور چرخشی زمین نسبت به صفحه مداری آن به سمت خورشید است که ۲۳ و نیم درجه کج است.
وی افزود: این کج بودن باعث می شود تابش خورشید به زمین در زمان های مختلف و مکان های مختلف به شیوه ای متفاوت باشد. عصر امروز فاصله زمین با خورشید حدود ۱۴۷.۹۳ میلیون و ۱۶۳ هزار کیلومتر نسبت به خورشید می رسد که نزدیک ترین فاصله است.
این پژوهشگر و مدرس نجوم دورترین فاصله زمین به خورشید را مربوط به ۱۳ روز بعد از انقلاب تابستانی در ۱۳ تیرماه اعلام کرد و افزود: در این زمان خورشید به دورترین فاصله با زمین می رسد که ۱۵۲ میلیون و ۹۷ هزار و ۷۰۰ کیلومتر است.
انتهای پیام
نظرات