این نویسنده که مدتی پیش به کرونا مبتلا شده بود در گفت‌وگو با ایسنا، اظهار کرد: آن‌چه من به آن مبتلا شدم مثل یک سرماخوردگی خیلی ضعیف بود و آن کرونایی نبود که همراه با سردرد، بدن‌درد، حالت‌های بد و ... باشد و هیچ علائمی نداشتم، اما از شدت آن پیشگیری و فورا قلع و قمعش کردم.

او در ادامه بیان کرد: این روزها مردم را بسیار از کرونا می‌ترسانند و تاریکی وارد زندگی‌ها می‌شود. حال آن‌که این بیماری بسیار شکست‌پذیر است منتها وقتی که ناامیدی وارد این مقوله می‌شود، این ناامیدی باعث می‌شود انسان در مقابل این ویروس بسیار ضعیف شود، حال آن‌که اصلا این‌طور نیست. اگر ما تمام جوانب این بیماری را در نظر بگیریم، می‌توانیم از جهش‌های منفی‌ای که ایجاد می‌کند به سمت جهش‌های مثبت برویم.

آرام درباره دوران قرنطینه خود گفت: من کوشش می‌کردم تا آن‌جا که می‌توانم استراحت مطلق داشته باشم و بعد از این‌که حس می‌کردم کمی بهتر هستم، به نوشتن و نقاشی کردن می‌پرداختم و دوباره استراحت می‌کردم؛ یعنی سعی می‌کردم در جدالی که بین این بیماری و زندگی هست، سعی کنم این جدال را زنده نگه دارم و نگذارم مرا از پا دربیاورد.

او سپس به آن‌چه باعث ضعف مردم در برابر ویروس کرونا می‌شود اشاره و بیان کرد: دقیقا آن چیزهایی را که مردم در این تلویزیون‌ها می‌بینند و اخبارهایی که خیلی وحشت ایجاد می‌کند، باعث می‌شود درون بیمار فروبریزد. من اصلا در این مدت به اخبار توجه نکردم و گوش ندادم. قبلا مطالعه کرده بودم که این ویروس چطور عمل می‌کند و ما چطور می‌توانیم در مقابل آن به عنوان کسی که ادیب و نویسنده یا هنرمند هستیم، قد علم کنیم؛ متاسفانه این در فرهنگ شفاهی مردم ضعیف است.

این داستان‌نویس افزود: در فرهنگ کلانی که در رسانه‌ها دنبال می‌شود هم به این موضوع فکر نمی‌کنند، مردمی که در این وضعیت کرونا قرار گرفته‌اند از اقشار مختلفی هستند که همه نمی‌توانند شبیه به هم فکر کنند و دقیقا نشان دادن یک صحنه از بیمارستان در تهران و مرتبا اعلام این آمار مرگ‌ومیر چقدر می‌تواند اقشار ضعیف را آسیب‌پذیر کند. به نظر من مردم خودشان بهترین رسانه برای خودشان هستند.

احمد آرام در پایان گفت که در حال حاضر حال و وضعیت جسمی خوبی دارد. 

انتهای پیام