خبرنگار ایسنا در گفت‌وگویی با عباس مجیدی، رئیس انجمن مجسمه‌سازان ایران نظر او را درباره جایگاه جشنواره تجسمی فجر در بین هنرمندان و پیشنهادهایش برای حل مشکلات احتمالی این رویداد هنری جویا شده است.

مجیدی می‌گوید: با آغاز شکل‌گیری جشنواره‌ای به نام فجر، توجه خیلی کمی از طرف دولت نسبت به هنرهای تجسمی می‌شد؛ چراکه دولت هنر را تنها در سینما می‌دید آن هم نه با تاکید بر نویسنده و کارگردان بلکه تنها هنرپیشه برایش ملاک بود. ولی شاید آنچه که باعث شد هنرهای تجسمی در دوره‌ای وارد جشنواره فجر شود و مقبولیت ایجاد کند به خاطر توجه بعضی از هنرمندان و انجمن‌ها به این مسئله بود.

او ادامه می‌دهد: در حال حاضر جشنواره تجسمی فجر هم همچون تمامی جشنواره‌ها به جهت خصلت ذاتی جشنواره‌ها تا حدودی فرمایشی است و این غیرطبیعی نیست ولی انجمن‌های هنری به صورت مستقل به خصوص در حوزه تجسمی مسیرهای مشخصی دارند و بینال‌هایی (دو سالانه) را برگزار می‌کنند. از آنجایی که بینال‌ها مستقل‌تر عمل کرده‌اند پس طبیعی است که شاهد آثار جدی‌تر و با کیفیت‌تری بوده‌ایم و هنرمندان استقبال بیشتری می‌کرده‌اند.

حتی دوسالانه ونیز هم افکار خود را دارد

او بیان می‌کند که در همه جشنواره‌ها حتی در دوسالانه ونیز نیز نگاه و افکاری خاص وجود دارد و نمی‌توان گفت که این امر تنها مختص به جشنواره تجسمی فجر است؛ چراکه هنرمند می‌خواهد با حضور در آن فضا خود را محک بزند ولی اگر دید و نگاه آن فضا خیلی حاکم باشد، طبیعی است که هنرمند نتواند ایده خود را متناسب با آن پیاده کند.

رئیس انجمن مجسمه‌سازان همچنین می‌گوید که امسال توجه بیشتری نسبت به جشنواره تجسمی صورت گرفته و جشنواره دستاوردهای بهتری نسبت به سال‌های گذشته داشته است.

او در همین راستا تصریح می‌کند: امسال ورود نگره گالری‌ها در جشنواره فجر باعث شد مقداری توجهات نسبت به آن افزایش یابد و ثابت شود که آثار خوب در جشنواره تجسمی فجر هم می‌تواند حضور داشته باشد. ولی با این‌حال دلایلی که ذکر کردم همیشه باعث می‌شود هنرمندان سرشناس تجسمی واکنش خوبی نسبت به جشنواره نداشته باشند و در آن حضور نیابند و بیشتر شاهد آثار دانشجویان و یا افرادی باشیم که بیشتر به دنبال تجربه هستند.

مجیدی همچنین درباره آثار دانشجویی که در جشنواره فجر حضور می‌یابند، می‌گوید: همیشه در میان دانشجویان دانشگاه‌ها ایده‌های خلاق وجود دارد ولی این ایده‌ها هنوز به پختگی نرسیده است؛ چراکه بیشتر دانشجویان هنوز تجربه کافی ندارند و در آن سطحی نیستند که بتوانند کار حرفه‌ای ارائه دهند؛ زیرا اثری حرفه‌ای است که هنرمند ضمن بیان ایده و سواد بصری بالا، تجربه زیادی در حوزه کاری خود داشته باشد. ولی با این حال در این دوره از جشنواره شاهد کارهای خلاق زیادی از دانشجویان هستیم.

او همچنین درباره علت موفق نبودن منتخبان جشنواره تجسمی فجر در فضای خارج از جشنواره، بیان می‌کند: زمانی که ما وارد یک جشنواره می‌شویم باید نگاه جشنواره را در نظر بگیریم. چون هر جشنواره‌ای یک سیستمی دارد و آن سیستم یک تفکر دارد که حاکم است. زمانی که یک هنرمند وارد جشنواره‌ای می‌شود آن تفکر را پذیرفته و حالا خود را در محک آزمایش قرار داده است که آیا در آن سیستم فکری جایی دارد یا نه؟ درواقع هنرمند با این کار اثر خود را مورد آزمایش قرار می‌دهد و از طرف آن جشنواره خاص قضاوت می‌شود. پس لزوماً نمی‌توان انتظار داشت که خارج از جشنواره نیز موفق واقع شود چراکه تحت نظر و فکر آن جشنواره کار ارائه داده ولی شاید لازمه دنیای واقعی متناسب با فکر جشنواره نباشد.

انتهای پیام