رضا اسماعیلی معتقد است، نسلی از شاعران ما دچار معضلی به نام جشنواره‌زدگی هستند.

این شاعر و از داوران پیشین جشنواره شعر فجر در گفت‌وگو با خبرنگار ادبیات خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، گفت: برگزاری جشنواره‌های ادبی فی‌نفسه اتفاق ارجمند و مثبتی است، اما ما دچار معضلی به نام جشنواره‌زدگی نیز هستیم و نسلی از شاعران ناخواسته در مسیری رفته‌اند که نمی‌تواند به نفع ادبیات معاصر ما باشد، چرا که باید توجه داشت خلق آفرینش ادبی در جشنواره اتفاق نمی‌افتد و تولیدات ادبی باید در مسیر طبیعی خود اتفاق بیافتد.

او افزود:‌ مسؤولان ما باید توجه کنند که شاعران را به گونه‌ای تربیت نکنند که مطابق معیار جشنواره‌ها شعر بگویند،‌ ما نباید طوری عمل کنیم که به فضای جشنواره‌زدگی دامن بزنیم، چرا که نمی‌تواند اتفاق مثبتی برای شعر و ادبیات ما باشد.

اسماعیلی همچنین در بخش دیگری از صحبت‌های خود درباره جشنواره شعر فجر اظهار کرد: برگزاری جشنواره شعر فجر باعث امید است و این ظرفیت را دارد که آفرینش‌ها و تولیدات ادبی به لحاظ کمی و کیفی بیش‌تر شود.

او در ادامه افزود: باید زمینه‌هایی فراهم شود که در نهایت منجر به بالندگی ادبیات فارسی شود و جشنواره شعر فجر باید نقطه رسیدن به این هدف باشد و همه شاعران فارسی‌زبان باید در برگزاری این جشنواره کمک کنند تا زبان فارسی جان دوباره‌ای بگیرد.

او همچنین درباره ارزیابی خود از این دوره جشنواره شعر فجر اظهار کرد: در هفتمین دوره جشنواره شعر فجر آقای بهمنی مسؤول هیأت علمی است و با شناختی که من از ایشان دارم، می‌دانم که می‌توانند در ایجاد تعامل بین شاعران نقش مؤثری داشته باشند. ما اگر در هر دوره تلاش کنیم که در گزینش‌های جشنواره به شکل هدفمند عمل کنیم، می‌توانیم فضایی را فراهم کنیم که هم شاعران جوان و هم شاعران پیشکسوت در جشنواره شعر فجر شرکت کنند.

داور پیشین جشنواره شعر فجر درباره نحوه داوری‌ها در این جشنواره عنوان کرد: اصولا داوران به خاطر تعهدی که در قضاوت آثار دارند، سعی‌شان بر این است که داوری‌ها بدون حب و بغض انجام شود و خروجی داوری‌ها هم مثبت و قابل دفاع باشد.

او گفت: البته گاهی هم اتفاق افتاده است که نتیجه داوری‌ها مطلوب نبوده است که به نظر من این به خاطر داوران نبوده و به خود برگزارکنندگان جشنواره برمی‌گردد که به خاطر مصالحی ممکن است در اسامی برگزیدگان تجدید نظر کرده باشند، ولی من این پیشنهاد را دارم که وقتی ما شاعران محبوب و مقبولی را به عنوان داور انتخاب می‌کنیم، باید به آن‌ها احترام بگذاریم و به نظرشان احترام بگذاریم، چرا که با چنین نگاهی شاعران هم احساس امنیت خاطر بیش‌تری می‌کنند.

انتهای پیام