سیدعبدالجواد موسوی معتقد است، جشنواره‌ی شعر فجر تعریف درستی ندارد و فلسفه‌ی وجودی آن ناقص و نامشخص است.

این شاعر در گفت‌وگو با خبرنگار ادبیات خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، درباره‌ی ارزیابی خود از جشنواره‌ی شعر فجر گفت: به نظر من، جشنواره‌ی شعر فجر تعریف درستی ندارد و در دوره‌های اول تا سوم بیش‌تر شبیه تقسیم غنایم بود که براساس یک‌سری لیست، جوایز را تقسیم می‌کردند و به طور کلی این جشنواره فلسفه‌ی وجودی‌اش ناقص است.

او افزود: من در یک سال از این جشنواره به یاد دارم که می‌خواستند به کسی جایزه بدهند و دنبال عنوانی برای دادن آن جایزه می‌گشتند.

موسوی در ادامه اظهار کرد: در این جشنواره رقابتی وجود نداشته است و معیاری برای رقابت‌ وجود ندارد و به نظر من، تنها راهی که فعلا این جشنواره برای رقابتی شدن دارد، این است که کتاب‌ها را معیار قرار دهد، در غیر این صورت، بحث رقابتی بودن شوخی است.

این شاعر ادامه داد: جشنواره‌ی شعر فجر در معرفی استعداد‌های جدید هم موفق نبوده است و شاعران درجه‌ی چهار و پنج را به عنوان غزل‌سرایان برتر معرفی کرده که این خود نادیده گرفتن استعداد‌ها در عرصه‌ی شعر است و آن‌قدر دلایل کوته‌بینانه‌ی سیاسی و ادبی معیار بوده که استعدادی معرفی نشده است.

موسوی همچنین در مقایسه‌ی جشنواره‌ی شعر فجر با دیگر جشنواره‌های ادبی، تصریح کرد: ممکن است که جشنواره‌های ادبی دیگر هم دارای اشکال باشند، اما به هرحال یک حداقل‌هایی وجود دارد. اما جشنواره‌ی شعر فجر چنین نیست، و عده‌ای گروهی دور هم هستند و جشنواره را برگزار می‌کنند.

این شاعر با اشاره به موضوع داوری در جشنواره‌ی شعر فجر عنوان کرد: در داوری‌های این جشنواره معیار درست ادبیات و شعر را نمی‌بینیم. در جشنواره‌ای مثل جشنواره‌ی فیلم فجر معیار نسبی وجود دارد و مرزبندی بین فیلم‌سازان وجود ندارد؛ اما آیا در حوزه‌ی شعر به همه‌ی سلایق و جریان‌های ادبی توجه می‌شود؟

انتهای پیام