سخنگوی انجمن قلم و معاون فرهنگی پیشین وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی معتقد است: عملکرد ما در برگزاری هفته‌های فرهنگی ایران در کشورهای دیگر در راستای معرفی ادبیات و نویسندگان ایران، بویژه در بخش معاصر ضعیف‌تر از شأن و جایگاه هنر مکتوب در کشور است.

محسن پرویز در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، درباره‌ی برگزاری هفته‌های فرهنگی ایران و اثرگذاری آن‌ها، بیان کرد: اگر هفته‌های فرهنگی درست اجرا شوند و تبلیغات مناسبی هم برای آن‌ها انجام شود، یک اقدام خوب خواهند بود و می‌توانند علاوه بر معرفی فرهنگ و هنر ما به بیگانگان، دریچه‌ای برای تداوم ارتباط با کسانی باشند که به فرهنگ و هنر ایران علاقه دارند.

وی با اشاره به این‌که پیگیری این موضوع توسط رایزنی‌های فرهنگی ایران در خارج از کشور انجام می‌شود،‌ ادامه داد: این اتفاق‌ها مشروط به این است که برنامه‌ها کامل و خوب اجرا شوند و دست کم اهل فرهنگ کشور میزبان، از جزییات برنامه‌ها مطلع باشند تا بتوانند در آن حضور یابند.

پرویز اظهار کرد: نکته‌ی قابل توجهی که باید در نظر گرفت این است که بخشی از فرهنگ و هنر ما شامل میراث و هنر مکتوب است که معمولا مغفول می‌ماند. در دنیا کمتر جایی وجود دارد که نام سعدی،‌ حافظ و مولانا در آن شنیده نشده باشد، یعنی معمولا یک آشنایی اجمالی در دنیا با فرهنگ و هنر مکتوب ایران وجود دارد؛ ولی لازم است که این آشنایی تکمیل و به‌روز شود به‌گونه‌ای که شعرا‌، نویسندگان و ادبیات معاصر را هم معرفی کنیم.

او گفت: بی‌انصافی است که بگویم اساسا کاری انجام نشده، ولی برنامه‌ریزی در این زمینه کم و ضعیف‌تر از شأن و جایگاه هنر مکتوب در کشور بوده است. علاوه بر این، در حوزه‌ی ادبیات کودک و نوجوان آثار شناخته‌شده‌ای داریم که می‌توانند مورد استقبال قرار گیرند.

سخنگوی انجمن قلم در ادامه بیان کرد: برگزاری هفته‌های فرهنگی مدخلی برای ورود به حوزه‌ی فرهنگ در کشورهای مختلف است و مسیری برای ارتباط گیری است؛ البته این ارزشمند نیست که تمام فعالیت‌های ما در یک کشور محدود شود.

او افزود: در هفته‌های فرهنگی باید نخبگان و علاقه‌مندان به این حوزه را شناسایی کنیم و رایزنان فرهنگی پس از برقراری ارتباط با آن‌ها، رابطه را ادامه دهند.

پرویز درباره‌ی تأثیرگذاری هفته‌های فرهنگی با توجه به شرایط سیاسی جهان، توضیح داد: اهل فرهنگ در آمریکا و اروپا قطعا با برخوردهای سیاسی مستکبرانه و زورگویانه‌ای که علیه مردم ایران اعمال می‌شود، موافق نیستند. این موضوع را قاطعانه می‌گویم چون اهل فرهنگ آزادگی دارند و به‌جز افرادی که مزد می‌گیرند تا حرف‌هایی بزنند یا کاری انجام دهند، عموم اهل فرهنگ آزادانه به این قضایا می‌نگرند.

او درباره‌ی امکان و نحوه‌ی ارائه‌ی ادبیات ایران به کشورهای خارجی و ترجمه‌ی آثار معاصر نیز گفت: اگر همت کنیم، امکانش را داریم. لازم نیست یک اثر به‌طور کامل به یک زبان دیگر ترجمه شود، بلکه می‌توانیم این معرفی را به شکل چکیده‌ای از آثار شاخص و ترجمه‌ی آن‌ها انجام دهیم.

انتهای پیام