سیدمحمد بهشتی درباره‌ی هفته‌های فرهنگی که ایران در خارج از کشور برگزار می‌کند، معتقد است: این هفته‌ها مصداق «خود گویی و خود خندی» است، در حالی که برای هر کدام از آثار فرهنگی و هنری ما محافل معتبری در دنیا وجود دارد که می‌توانیم در آن‌ها حضور داشته باشیم.

رییس پیشین سازمان میراث فرهنگی کشور و مدیرعامل پیشین بنیاد سینمایی فارابی در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، ابتدا بیان کرد: اصولا حضور در صحنه‌های جهانی در زمینه‌های فرهنگی - هنری، آداب مخصوص به خود را دارد. حضور ما در موقعیت‌های بین‌المللی باید در محافلی باشد که از نظر آن‌ها، جامعه‌ی هنری ایران محترم و به رسمیت شناخته می‌شود. در صورتی که هفته‌های فرهنگی از جمله‌ی این محافل نیست.

او ادامه داد: حضور یک اثر در هفته‌های فرهنگی، برای آن اثر مزیت به‌شمار نمی‌آید، زیرا از مسیری گذر نمی‌کند که سنجش دقیقی روی آن انجام شده باشد و معمولا دولت‌ها هستند که هفته‌های فرهنگی را برگزار می‌کنند. به این ترتیب، آن فعالیت فرهنگی و هنری بیشتر می‌خواهد به دولت کمک کند. بر همین اساس، به نظر می‌رسد هفته‌های فرهنگی چندان ارزش فرهنگی - هنری ندارند.

وی اظهار کرد: حضور یک فیلم در یک فستیوال جزو کارنامه‌ی آن اثر ثبت می‌شود؛ ولی وقتی در هفته‌ی فرهنگی باشد، معیار دقیقی وجود ندارد که بگوییم اثر خوبی بوده است.

بهشتی درباره‌ی تأثیرگذاری هفته‌های فرهنگی نیز گفت: برخی موقعیت‌های بین‌المللی هستند که جایگاهی را برای خود کسب کرده‌اند و اگر در آن‌ها حضور داشته باشیم، طبعا در رسانه‌ها، محافل فرهنگی و آکادمیک، ارزیابی معتبری انجام می‌شود؛ ولی در هفته‌های فرهنگی، چنین چیزی وجود ندارد. بنابراین تأثیر قابل توجهی هم وجود نخواهد داشت.

او درباره‌ی تأثیرگذاری این هفته‌ها بر روابط سیاسی دو کشور نیز اظهار کرد: این هفته‌ها در میان اهل فرهنگ خیلی معتبر نیستند، ولی ممکن است در میان اهالی سیاست معتبر باشند. البته اگر سیاستمداران خیلی هوشمند باشند، حتا اگر بخواهند بهره‌برداری سیاسی از این هفته‌ها کنند، به اعتبار جایگاهی که یک اثر هنری در آن حضور می‌یابد نیز توجه می‌کنند.

وی ادامه داد: وقتی فیلمی در جشنواره‌ی کن حضور می‌یابد و برنده‌ی جایزه می‌شود، حتا از نظر سیاسی، ارزش آن خیلی زیاد است تا این‌که در همان جشنواره‌ی کن، هفته‌ی فرهنگی برگزار کنیم، چراکه گزینش، نظر و حضور هنرمندانه و مدیریت فرهنگی - هنری پشت آن هفته نیست و بیشتر درپی اهداف سیاسی بوده است.

بهشتی در پاسخ به این‌که با برگزاری این هفته‌ها چطور می‌توان تأثیرگذار بود؟ گفت: «خوش‌تر آن باشد که سر دلبران گفته آید در حدیث دیگران»، اگر دیگران اثر فرهنگی و هنری ما را برگزینند و در محافل معتبر نشان دهند، طبعا اثر عمیق‌تری دارد تا مصداق «خود گویی و خود خندی، عجب مرد هنرمندی» باشد، اما در شرایط کنونی، برگزاری هفته‌های فرهنگی مصداق جمله‌ی دوم است. در حالی که اگر هر محصول فرهنگی - هنری ما در محفلی در دنیا برگزیده شود و آن‌وقت می‌توانیم عرض اندام کنیم.

انتهای پیام