عبدالحسن برزيده با اشاره به روند پخش سريال از سيستم نمايش خانگي گفت: اين امر در وهله‌ي اول به اقتصاد حرفه‌ي فيلمسازي كمك خوبي مي‌كند.

اين كارگردان سينما و تلويزيون در گفت‌وگو با خبرنگار سرويس تلويزيون خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، درباره پخش فيلم‌ها و سريال‌هاي تلويزيوني از طريق شبكه‌ي نمايش خانگي و رقابت با تلويزيون، به ذكر مثالي پرداخت و گفت: سريال «قهوه تلخ» كه به هر دليلي از تلويزيون پخش نشد، اين امكان را پيدا كرد تا به شيوه‌ي ديگري توزيع شود، ولي اگر فقط قرار باشد تلويزيون مشتري باشد، ممكن است كاري مثل «قهوه تلخ» هيچ‌گاه پخش نشود، يا با شرايط بسيار بدي روي آنتن برود و يا هزينه‌ي لازم براي ساخت آن پرداخت نشود.

وي تاكيد كرد: سيستم نمايش خانگي اين امكان را فراهم آورده تا سرمايه‌گذاران از لحاظ بازگشت سرمايه مطمئن باشند.

برزيده در عين حال گفت: سيستم نمايش خانگي براي سريال‌ها يك مزيت بزرگ و شرايط ايده‌آل است، اما نمي‌توان گفت براي تلويزيون رقابت جدي ايجاد مي‌كند، زيرا تلويزيون به طور گسترده در خانه‌هاي مردم وجود دارد، اما خيلي از مردم به سي‌دي‌ها و دي‌وي‌دي‌هاي شبكه‌ي نمايش خانگي دسترسي ندارند. به علاوه تلويزيون اين امكان را دارد تا آثارش را پس از پخش نيز عرضه كند؛ از اين لحاظ تلويزيون رقيبي ندارد.

وي ادامه داد: از نظر هزينه و برگشت سرمايه نيز بخش دولتي شرايط بهتري دارد؛ سريالي مثل «مختارنامه» با هزينه‌هاي سرسام‌آور توليد، هيچ گاه نمي‌توانست از طريق پخش خانگي توزيع شود. برگشت هزينه در اين سريال از طريق پخش خانگي امكان‌پذير نبود و تهيه‌كننده به طور قطع ورشكست مي‌شد، اما اگر يك سريال از لحاظ هزينه‌ و زماني كه صرف ساخت آن شده در شرايط متعادلي باشد، تهيه‌كننده مي‌تواند اميدوار باشد كه سرمايه‌اش بازگشت داشته باشد.

اين كارگردان سينما و تلويزيون عرضه و پخش سريال از طريق سيستم پخش خانگي را در ايجاد رقابت با تلويزيون و افزايش سطح كيفي محصولات ارائه شده در تلويزيون موثر ندانست و تاكيد كرد: عرضه اين سريال‌ها از طريق سيستم پخش خانگي در بالا بردن سطح كيفي آثار موثر نخواهد بود، چراكه در هر حال مخاطب عام مدنظر است.

برزيده افزود: در حال حاضر برخي سريال‌هاي خارجي هم‌چنان رقباي قوي اين نوع پخش هستند، چون كپي‌رايت عموما در رابطه با كارهاي خارجي رعايت نمي‌شود و اين كارها به نوعي به صورت رايگان در اختيار پخش قرار مي‌گيرند؛ گرچه در برخي موارد مبالغي نيز پرداخت مي‌شود، اما اگر تهيه‌كننده‌ي داخلي بخواهد سريالي را صرفا از اين طريق پخش كند، در بسياري از مواقع مبلغ برگشتي راضي‌كننده نيست.

وي متذكر شد: پخش از طريق نمايش خانگي يك شيوه‌ي متداول در كل دنياست، اما اگر مديريت نشود و سريال‌هايي توليد شود كه خيلي جذاب نيستند، به تدريج ممكن است بيننده تمايل خود را براي خريد اين فيلم‌ها از دست دهد. در نتيجه سريال‌هاي خوب هم با خطر فروش كم مواجه مي‌شوند و مساله‌اي مثل سينما اتفاق مي‌افتد كه فيلم‌هاي خوب بين فيلم‌هاي سطح پايين گم شده‌اند و مخاطب با سينما قهر كرده است.

اين كارگردان سينما و تلويزيون خاطر نشان كرد: به علاوه ممكن است مخاطب به مرور زمان اين نوع فيلم ديدن را كنار بگذارد. همواره بايد شكل‌هاي جديد عرضه فيلم‌ و سريال به وجود و از اين شيوه‌ها مراقبت به عمل آيد.

برزيده ادامه داد: بايد توجه كرد كه هيچ‌كس از ابتدا به پخش سريالش از طريق سيستم نمايش خانگي اقدام نمي‌كند؛ سازندگان ناگزير شدند سريال را از اين طريق پخش كنند.

وي تاكيد كرد: سيستم پخش از طريق نمايش خانگي بعيد است با يك روند جدي و طولاني مدت ادامه پيدا كند.

اين كارگردان سينما و تلويزيون درباره تاثير پخش خانگي بر سينما هم گفت: اين نوع پخش به دو دليل موجب افت مخاطب سينما مي‌شود؛ اول اين‌كه قيمت و بهاي فيلم سينمايي به مراتب بيش از پخش خانگي است و مخاطب ترجيح مي‌دهد فيلم را با بهاي ارزان‌تر تهيه كند. علاوه بر اين به لحاظ فرهنگي نيز تجربه ديدن فيلم به صورت دسته‌ جمعي در سينما، تجربه‌اي است كه درخارج از ايران از آن استقبال مي‌كنند؛ درحالي كه اين تجربه در ايران كم‌كم به فراموشي سپرده مي‌شود.

برزيده در پايان اين گفت‌وگو به سريال «قهوه تلخ» به عنوان يكي از سريال‌هاي توزيع شده در سيستم نمايش خانگي اشاره كرد و گفت: كارهاي مهران مديري در تلويزيون از افت و خيز زيادي برخوردار بوده است. قسمت اول اين سريال بسيار نااميد‌كننده، قسمت دوم آن تقريبا بهتر و جذاب‌تر بود و قسمت سوم هم خيلي جذاب نبود، اما به نظر مي‌رسد اين سريال با استقبال زيادي مواجه شده است.

انتهاي پيام