هوشنگ صدفي با نگارش يادداشتي درباره‌ي روند پخش فيلم ‌و سريال از سيستم شبكه‌ي نمايش خانگي و تاثير آن بر سينما و تلويزيون، به اين مطلب اشاره كرد كه «شبکه خانگي هيچ گاه جاي تلويزيون را نخواهد گرفت.» به گزارش سرويس تلويزيون و راديو ايسنا، اين منتقد در مطلبي آورده است: اشتباه نشود شبکه‌ي خانگي هيچ گاه جاي تلويزيون را نخواهد گرفت. شايد مخاطبان تلويزيوني مدتي از تلويزيون قهر کنند اما باز با آن آشتي خواهند کرد به هر حال چه بخواهند و يا نخواهند تلويزيون عضوي از خانواده آنهاست، عضوي که بخشي از بودجه خانوار را از بودجه ملي به خود اختصاص داده است، پيش از اين گاهي در فيش برق مردم گاهي رديف مبالغ دريافتي رسانه ملي، به خاطر استفاده مردم از تلويزيون‌هاي خانگي درج مي‌شد، اگر فراموش نکنيم شايد مبلغي در حدود هفت ميليارد تومان در اوايل سال‌هاي هشتاد، براي ديدن شبکه‌هاي تلويزيون، شهروندان ايراني پرداخت مي‌کردند؛ قاعدتا اين مبلغ تاکنون با افزايش تورم و برداشتن يارانه‌ها بيشتر شده باشد و شايد هم اين رديف بودجه در قالب ديگري در بودجه ملي تعريف شده باشد اما اکنون در فيش‌هاي برق اين عنوان ديده نمي‌شود با توجه به اين که ما پيشاپيش هزينه ديدن و يا نديدن برنامه‌هاي تلويزيوني را از درآمدهاي نفتي و جيب خانوار مي‌پردازيم، بنابراين روي آوردن به شبکه خانگي براي ديدن فيلم‌هاي تلويزيوني شايد نوعي مغبون شدن مخاطبان رسانه ملي باشد. وي در ادامه اين مطلب آورده است: برخي از افراد جامعه شايد براي ديدن فيلم‌هاي سينمايي مطرح روي پرده کمتر رغبتي به رفتن به سينما داشته باشند؛ چرا که هزينه‌هاي يک خانواده متوسط براي ديدن يکي از فيلم‌هاي سينمايي در حال اکران بيش از 20 هزار تومان خواهد شد؛ در حالي که اين فيلم را با پرداخت مبلغ 1500 تومان مي‌توان در خانه مشاهده کرد. فارغ از هرگونه پيشداوري درباره نقد قصه و يا توانايي دست‌اندرکاران طنز «قهوه تلخ» بايد گفت که فروش فوق‌العاده هفته‌هاي اول اين فيلم خانگي نبايد دست‌اندرکاران و برخي از کارشناسان تلويزيوني را فريب دهد چرا که ديدن اين مجموعه طولاني در شبکه خانگي به دلايل زير آن چنان براي مخاطبان فقير تلويزيوني مقرون به صرفه نيست؛ البته لازم بود که برخي از مخاطبان با تلويزيون ملي قهر کنند تا بلکه مديران رسانه ملي نيز متوجه اين نکته شوند که بايد در توليد و عرضه برنامه‌هاي تلويزيوني در چارچوب قوانين مصرح نظام انعطاف پذير باشند تا کمتر آسيبي به جامعه برسد. افراد متوسط جامعه و يا اقشار آسيب‌پذير که حوصله ديدن فيلم را دارند بعد از مدتي به خاطر مطول شدن برنامه «قهوه تلخ» و کش‌دار بودن قصه آن از خريد لو ح فشرده منصرف خواهند شد؛ چرا خريد يک برنامه سه قسمتي با زمان‌بندي 120 دقيقه‌ي مفيد با آن همه آگهي تبليغاتي ريز و درشت نه به صرفه جيب خانوار است و نه براي مخاطبان گيرايي دارد. وي در ادامه آورده است: بازگشت سرمايه از بقالي‌ها و سوپر مارکتي‌ها هم آن چنان براي توليدکنندگان و توزيع کنندگان بعد از خواب چند ماهه سرمايه توليدي، خيلي اميدوار کننده نيست؛ چرا که استفاده از دکور و لباس‌هاي فاخر نه تنها هزينه‌هاي توليد را بالا مي‌برد بلکه انتظار ببنندگان هم اين است که دست‌اندرکاران توليد نيز براي پر زر و برق نشان دادن فيلم «قهو تلخ» خاصه خرجي کنند. شايد اميد توليدکنندگان فيلم «قهوه تلخ» به اين باشد که بتوانند آگهي‌هاي اول فيلم را افزايش دهند وگرنه با فروختن تک تک لوح فشرده در بقالي‌ها و تبليغ ميليوني در معابر و خيابان‌ها آن چنان برگشت سرمايه و سودي نصيب تهيه‌کنندگان نخواهد شد؛ بخصوص با اين تبليغ جايزه‌بگيري‌ها. شايد اين قهر و آشتي با رسانه ملي نيز بتواند براي تهيه‌کننده و هم تلويزيون تلنگري باشد اما نمي‌تواند به زودي ذائقه مردم را نسبت به شبکه خانگي تغيير دهد. صدفي با بيا اينكه «قهوه تلخ» به دو دليل در بين مخاطبان مطرح شد، ادامه داده است: يکي به خاطر عدم توافق شبکه سه براي دادن يا ندادن آگهي‌هاي ميان برنامه‌اي به تهيه‌کنندگان «قهوه تلخ» بود، دليل دوم در جامعه پررنگ‌تر مطرح شد موضوع حذف و اضافه برخي پلان‌ها يا سکانس‌هاي اين برنامه‌ي تلويزيوني بود، شايد اين برنامه هم ناخواسته قرباني برخي ملاحظات بعد از انتخابات شده باشد در هرحال سانسور يا عدم سانسور اين برنامه در رسانه ملي، مستمسک خوبي براي شروع تبليغ در شبکه خانگي بود هرچند که رسانه‌هاي مغرض اين گونه به مردم القا کرده بودند که برنامه تلويزيوني «قهوه تلخ» منتقد شرايط موجود جامعه است؛ در حالي که مجوز پخش آن را وزارت ارشاد با حمايت يکي از مسؤولان فرهنگي صادر کرده بود. اين منتقد در يادداشت خود تاكيد كرده است: تکرار مضامين و طولاني شدن قصه با هزينه‌هاي خريد آن کم کم مخاطبان را خسته خواهد کرد. فرض کنيد براي دسترسي به قسمت‌هاي پاياني آن در قسمت سي‌ام مجبور شويد تا 25 هزار تومان هزينه کنيد شايد اين بار توان آن را داشته باشيد اما آيا درباره خريد هم زمان فيلم «قلب يخي» هم اين توان را داريد، آمار ها نشان داده که مردم براي خريد کتاب و بسته‌هاي فرهنگي کمترين هزينه‌ها را مي‌پردازند آيا انتظار داريد که مخاطبان کم درآمد اين هزينه‌ها را بپردازند؟ مسلما نه ! وي ادامه داده است: اخيرا برخي از مخاطبان براي رعايت حال تهيه‌کنندگان و توصيه اخلاقي مهران مديري، قسمت‌هاي بعدي مجموعه را با قرض گرفتن از همسايه و اقوام دنبال مي‌کنند؛ بدين ترتيب هم به توصيه اخلاقي و فرهنگي دست اندرکاران «قهوه تلخ» بسنده کرده‌اند وهم هواي جيب خانوار را داشته‌اند. در خاتمه بايد گفت که نبايد مخاطبان رسانه ملي را از هنرمندان محبوب جامعه و برنامه‌هاي متنوع آن، در هنگامه هجوم رسانه‌هاي ماهواره اي دور نگه داشت؛ فارغ از اينکه دوري مخاطبان از هنرمندان اين مرز وبوم باعث اوج گيري رسانه‌هاي معاند و بيگانه خواهد بود. بيراه نيست که بگوييم در دوره مديريت قبلي رسانه ملي آنچه در توان داشت براي مبارزه با تهاجهم فرهنگي به کار گرفت. اميد است مسؤولان ارشد تلويزيوني در توليد و هدايت چنين برنامه‌هاي فاخر با سعه صدر و درايت برخورد کنند؛ بنابراين تنبيه کردن يا قهر با برخي از تهيه‌کنندگان يا هنرمندان با شيوه دور نگه داشتن از رسانه ملي هم براي سياست‌هاي کلان فرهنگي جامعه سم مهلکي است و هم خسران مخاطبان تلويزيوني را در پي خواهد داشت. انتهاي پيام