محمدهاشم اكبرياني نام‌گذاري در شعر امروز را بيش‌تر در جهت تنوع‌طلبي شاعران توصيف كرد. اين شاعر در گفت‌وگو با خبرنگار بخش ادب خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، انواع نام‌گذاري‌هايي را كه در شعر يك دهه‌ي اخير رخ داده است، ناشي از تنوع شعري در اين سال‌ها ندانست و تأكيد كرد كه اين اتفاق فقط مي‌تواند رضايت خاطر شاعر را براي زماني جلب كند و در درازمدت كاركرد ندارد. او نام‌گذاري شعر از سوي شاعران را متأثر از شرايط متشتت جامعه‌ي ادبي امروز دانست و گفت: از اين رفتارها مي‌توان به عنوان يكي از مؤلفه‌هاي وضعيت شعر متشتت و بدون مخاطب امروز ياد كرد و درواقع به اعتقاد من، شعر امروز و شاعراني كه در اين مقطع زماني شعر مي‌سرايند، در حال دست و پا زدن براي گذار از شرايط موجود به اتفاق و يا اتفاق‌هايي ديگر در شعر هستند و اين نوع تلاش‌ها را مي‌توان در اين راستا تحليل و تبيين كرد؛ هرچند به شخصه معتقدم تحقق فضاي شعري جديد با مؤلفه‌هاي زيبايي‌شناختي متفاوت صرفا از رهگذر نام‌گذاري اتفاق نمي‌افتد؛ اما از طرفي مي‌توان به برخي از اين تلاش‌ها نيز اميدوار بود كه شعر به شكل‌هاي جديدي كه دوست دارد، برسد. اكبرياني در عين حال متذكر شد: انتخاب نام براي شعر يا جريان‌هاي شعري طبيعي است كه از طرف مخاطبان و منتقدان رخ دهد. يك شعر هنگامي كه صاحب سبك مي‌شود و داراي وجوه مشخصي است كه آن را از ديگر جريان‌هاي شعري جدا مي‌كند، از طرف مخاطبان و منتقدان نامي برايش انتخاب مي‌شود. او خاطرنشان كرد: كار شاعر سرودن خلاقانه‌ي شعر است و پس از حضور شعر در جامعه است كه مخاطب مي‌تواند وجوه تمايز شعري را با ديگر اتفاق‌هاي شعري بيان كند. اكبرياني يادآور شد: مثلا نيما و شاملو هم به سراغ انتخاب نامي براي سروده‌هاي متفاوت‌شان نمي‌روند؛ بلكه با گذر زمان، مخاطبان و منتقدان بر سر نامي براي شعر شاملو و نيما به اجماع مي‌رسند و از سويي مي‌بينيم بسياري هم بوده‌اند كه شعر خود را به نامي خطاب مي‌كردند؛ اما نه تنها گسترش و ادامه پيدا نكرده؛ بلكه در زمان خودش هم از آن يادي نشده است. او با بيان اين مطلب كه به انگيزه‌ي شاعران در زمينه‌ي انتخاب نام براي شعرشان كاري ندارم، تصريح كرد: آن‌چه براي شعر مهم است، بازتاب بيروني آن است؛ نه نيات و تمايلاتي كه شاعر براي شعرهايش آرزو دارد و اين را مي‌توان در بررسي شعرهاي متعدد دريافت و وجه مميزه‌ي آن‌ها را نسبت به يكديگر تبيين كرد. هاشم اكبرياني در پايان گفت: در شعر معاصر ما شاعراني بودند كه افق‌هاي جديدي را باز كردند؛ مثلا نيما چشم‌اندازي ديگر را پيش ‌روي ادبيات ما رقم مي‌زند؛ اما به اندازه‌ي فروغ مخاطب ندارد. درواقع نيما نوآوري بزرگ‌تر است، از آن‌سو، شعرهاي فروغ متأثر از نوآوري‌هاي نيما مخاطبان فراواني دارد؛ بنابراين اين را هم نبايد از نظر دور داشت كه گاه نوآوران بزرگ به نسبت ديگر شاعران كم‌مخاطب‌ترند. انتهاي پيام