كارشناسان در تخت جمشيد (پارسه) همه به دنبال يافته‌هاي نامعلوم و باارزش هستند؛ در حالي كه اين محوطه تاريخي تخريب و فرسايش را تحمل مي‌كند. دانش طاهرآبادي ـ‌ كارشناس ارشد معماري و عضو هيات علمي پژوهشكده نظر ـ با بيان اين مطلب گفت: با توجه به تمام شرايط فعلي، تخت جمشيد (پارسه) با 20 سال پيش خود قابل قياس نيست. وجود سقف‌هاي شيرواني و سوله‌سازي در محوطه به هيچ وجه در شان اين بنا نيست؛ چه از نظر ريخت‌شناسي و چه از لحاظ علمي و مرمتي. در حال حاضر، توجه به تخت جمشيد (پارسه) بسيار محدود است و خدمات زيربنايي از ديد فرهنگي شامل تبليغات، تجهيزات و امكانات، ديده نمي‌شود. وي افزود: به هر حال، اثري تاريخي به تنهايي جنبه گردشگري نمي‌تواند داشته باشد و تمامي اين‌ها نشان مي‌دهد تخت جمشيد (پارسه) در مشكلات بنيادي افتاده كه ماحصل آن نابودي اثر است. طاهرآبادي در گفت و گو با خبرنگار بخش ميراث فرهنگي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، اظهار داشت: ‌باغ‌سازي‌هاي تخت جمشيد (پارسه) موضوعي است كه به آن كمتر پرداخته شده است و بالطبع، بررسي‌ها به طور جامع در اين خصوص صورت نگرفته است. تخت جمشيد (پارسه) بيشتر در حيطه معماري و بنا بررسي شده و بايد در اين خصوص نيز كار شود. وي درباره شيوه مرمت‌ها در محوطه عنوان كرد:‌ در حال حاضر ،با تكنيك‌هاي مرمتي سنتي و شيوه كار اعمال شده در محوطه مخالفت‌هايي وجود دارد كه نبايد نسبت به آن بي‌توجه بود. مرمت‌هاي جزيي انجام شده؛ اما درخصوص حفاظت‌هاي كلي ضعيف عمل كرده‌اند. طرحي كه بتواند جريان و مراسم تخت جمشيد (پارسه) باستان را به نمايش بگذارند؛ تا بازديدها كمتر صورت بگيرد، تنها به بيان آن اكتفا شده است. او همچنين گفت: باد، باران و آفتاب و كليه عوامل طبيعي مسائلي هستند كه همواره وجود داشته و همواره آسيب‌هاي خاص خود را به بناها وارد كرده‌اند كه بايد به اين مهم توجه بيشتري كرد. انتهاي پيام