مرادعلی واعظی در گفت‌وگو با ایسنا، اظهار کرد: مهم‌ترین ویژگی و امتیاز شهریار نسبت به سایر شعرای بزرگ در این است که اشعارش بیان ساده، روان و جاذبه کلام دارد. شهریار یک شاعر همگام با انقلاب بوده که دوران قبل و بعد از انقلاب را به خوبی درک کرده و اشعار زیادی در مدح انقلاب سروده است.

وی با بیان اینکه استفاده از شبکه‌های اجتماعی و رسانه‌ها سریع‌تر شدن تغییر و تحولات زبان فارسی را موجب می‌شود، ادامه داد: هرچه میزان استفاده از شبکه‌های اجتماعی بیشتر شود، رایج شدن کلمات از زبان‌های و ساخت کلمات جدید در زبان کاربران افزایش می‌یابد.

عضو هیئت علمی دانشگاه بیرجند، ادبیات را محکم‌ترین میراث فرهنگی یک کشور دانست و بیان کرد: ادبیات، آیینه تمام نمای زندگی معنوی جامعه بوده و شرایط اجتماعی، فرهنگی و سیاسی یک منطقه ادبیات آن جامعه را می‌سازد.

وی با اشاره به اینکه ادبیات، شناسنامه فرهنگی مردم یک منطقه را نشان می‌دهد، بیان کرد: برخی از کشورها به دلیل نداشتن ادبیات غنی، فرهنگی غنی هم نداشته، چرا که ادبیات یک کشور بر خلاف تاریخ واقعیت‌ها را بیان می‌کند.

عضو گروه زبان و ادبیات دانشگاه بیرجند با بیان اینکه نباید فرهنگ بیگانه و رسانه ملی بر ادبیات فارسی تاثیر بگذارد، در حالی که اکنون گویش‌های منطقه‌ای مورد فراموشی قرار گرفته‌اند، تصریح کرد: زبان همیشه در حال تغییر است، اما مفید یا مضر بودن این تغییرات با توجه به نحوه تاثیرگذاری آن‌ها به افراد تاثیرگذار در این حوزه بستگی دارد.

واعظی ادامه داد: با توجه به شرایط زبانی باید برای همه برنامه‌ها، ناظران و کارشناسان ادبی در رسانه ملی قرار داده شود و انتظار می‌رود همانطور که یک مجری رسانه یا فردی مهم و تاثیرگذار از لحاظ تعهد و تقوا و بسیاری معیارهای دیگر مورد ارزیابی قرار می‌گیرد، از لحاظ زبان شناسی که یکی از ابزارهای کاری مهم برای اوست نیز مورد ارزیابی قرار گیرد.

وی با بیان اینکه فراموش نکنیم رسانه ملی و فضای مجازی فضایی مهم و تاثیر گذار است و بیشترین تهدید برای تخریب زبان از این جهت است، افزود: مهم ترین مساله، نگارش کتاب‌های درسی به وسیله متخصصان زبان و ادبیات و حتی زبان شناسی است چرا که گاهی اصول ادبیات نیز در تخریب زبان نقش دارد.

واعظی ادامه داد: اصرار بر حفظ و باقی ماندن زبان فردوسی و سعدی و حافظ در حال حاضر جلوی جریان طبیعی تغییرات زبانی را می‌گیرد، در حالی که این تغییر مربوط به حروف و کلماتی است که دیگر در زبان مصرف نمی‌شوند، مانند کلماتی همچون شنبه و پنبه که در آن‌ها "ن" و "م" تلفظ می‌شود، در نتیجه بهتر است که تغییرات طبیعی حتی در نوشتار نیز به صورت شمبه و پمبه اعمال شود.

وی تصریح کرد: در رابطه با اصالت شعر و ادب در زبان فارسی نیز حتی می‌توان نسخه‌های جدیدی با همین تغییرات از اشعار شاعران بزرگ فارسی زبان چاپ کرد تا در حوزه ادبیات و شعر نیز به مشکل برنخوریم.

واعظی با بیان اینکه بسیاری از واژه‌هایی که معادل سازی می‌شوند، واژه‌هایی بین المللی هستند و خواستگاهی به خصوص و شناخته شده دارند، اظهار کرد: این واژه‌ها در تمامی نقاط جهان به یک شکل تلفظ می‌شوند و کاملا شناخته شده‌اند و در این مکان معادل سازی کلمات تعصبی بی جا است که باید این موضوع را پذیرفت.

استاد ادبیات دانشگاه بیرجند خاطرنشان کرد: علاوه بر این معادل سازی در زبان عربی  به دلیل ساختار ویژه آن امکان پذیر است چرا که قالب‌های به خصوصی برای معادل سازی در این زبان وجود دارد، اما در زبان فارسی به دلیل ساختار پیوندی بودن آن نمی‌توان در آن معادل سازی کرد و داشتن واژه‌ای نو در زبان فارسی دشوار است.

واعظی افزود: شاید یکی از دلایل اصلی هرج و مرج‌ها و اختلافات در زبان فارسی امروز جلوگیری از پیشرفت همین تغییرات است و متاسفانه هیچ متولی خاصی در این حوزه وجود ندارد، در حالی که دسته بندی‌هایی قدیمی در این زبان وجود داشته که هر حوزه زبان و ادبیات خاص خود را داشته است.

این استاد ادبیات دانشگاه بیرجند یادآور شد: باید در زبان شناسی، باید به دنبال تعریف مبانی علمی برای تغییرات و ساخت کلمات در حوزه‌های مختلف بود چراکه میل باطنی مردم در زمان حال به سوی کوتاه کردن کلمات می‌رود.

انتهای پیام