حجت‌الاسلام والمسلمین منصوریان دامغانی -استاد حوزه- در گفت‌وگو با ایسنا در تفسیر آیه‌ ۹ سوره مبارکه مجادله «یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِذَا تَنَاجَیْتُمْ فَلَا تَتَنَاجَوْا بِالْإِثْمِ وَالْعُدْوَانِ وَمَعْصِیَتِ الرَّسُولِ وَتَنَاجَوْا بِالْبِرِّ وَالتَّقْوَی وَاتَّقُوا اللَّهَ الَّذِی إِلَیْهِ تُحْشَرُونَ» اظهار کرد: خداوند در این آیه شریفه می‌فرماید «ای کسانی که ایمان آورده‏‌اید هنگامی که نجوی می‏کنید به گناه و تعدی و معصیت رسول خدا نجوی نکنید، و به کار نیک و تقوی نجوی کنید، و از مخالفت خدائی که بازگشت و جمع شما به سوی او است بپرهیزید».

وی با بیان اینکه چند نکته‌ در این آیه وجود دارد، ادامه داد: نکته اولی که باید به آن‌ اشاره کرد این است که خداوند در این آیه شریفه اصل "نجوا" کردن را مردود نمی‌داند، خدا متعال در این آیه بر روی نجوا با دوستان و ‌اقوام تاکید دارند اما نه نجوایی که محتوای آن گناه، آبرو بردن از دیگران، دشمنی ایجاد کردن و تخلف از دستور خدا و رسول‌اش و ائمه اطهار باشد.

این استاد حوزه یادآور شد: اما نکته دوم این است که در این آیه شریفه در مواردی که خداوند نجوی را نهی می‌کند در امتداد نهی از نجوای گناه و تعدی، نجوایی را که موجب تخلف از اطاعت رسول الله است نیز نهی می‌کند. بدین معنا که تخلف از اطاعت رسول‌الله یعنی تخلف از حاکم، تخلف از کسی که جامعه را اداره می‌کند، در واقع دین‌داری تنها جنبه شخصی نیست و به این معنی نیست که شما تنها در حوزه شخصی خود گناه نکنید بلکه در ‌حوزه جمعی و اجتماعی هم نباید گناه کنید.

حجت‌الاسلام والمسلمین منصوریان دامغانی خاطرنشان کرد: در همین آیه می‌بینیم که منافقین ‌و برخی از مشرکین و حتی اهل کتاب، رسول خدا(ص) را در امور اجتماعی، اقتصادی و سیاسی تخلف می‌کردند، لذا جایگاه رسول الله(ص)، اهل‌بیت(ع) و حاکم عادل شرعی محل نظر است.

وی با طرح این سوال که اگر می‌خواهید نجوا کنید در مورد چه‌چیزی نجوا کنید، نکته سوم خود را مطرح و افزود: محتوا نجوا باید تمام خوبی‌ها  و نیکی‌ها باشد، از بین همه خوبی‌ها یکی‌ از موارد “تقوا” است، پس اگر قرار است صحبت خصوصی داشته باشیم باید مراقبت کنیم آبرو ‌کسی نرود و گناهی رخ نداده و حاکم شرعی و عادل نادیده گرفته نشود.

انتهای پیام