به گزارش ایسنا، حبیب‌الله صادقی ـ نقاش معاصر و انقلابی کشورمان ـ صبح امروز ـ چهارشنبه ـ پنجم مرداد ماه به طور ناگهانی و به دلیل ایست قلبی درگذشت. او تلاش می‌کرد در آثارش راوی تاریخ در حوزه‌های مختلف ادبی، انقلابی و باستانی باشد.
صادقی اعتقاد داشت، هنرهای دینی و معرفتی ریشه در تاریخ بشریت دارد و تاکید می‌کرد که همچنان هم برخی هنرمندان آثار زیادی در حوزه هنرهای دینی خلق می‌کنند که لازم است بیشتر مورد توجه قرار بگیرد.
هر سال شام غریبان یک اثر نگارگری با محوریت عاشورا نقاشی می‌کرد
این هنرمند نقاش هر سال شام غریبان یک اثر نگارگری را با محوریت عاشورا نقاشی می‌کرد؛ می‌گفت: «دین ما به مهربانی و لطافت زیباست و جهان همه از دولت قرآن زیباست. اگر از عاشورا صحبت می‌کنیم یکی از اضلاع آن شهادت است. شهادت یعنی پیش‌رو بودن نه مرگ؛ شهادت یعنی ایستادن در راه خدا. ما باید بتوانیم این ترجمه را از لحاظ فرهنگی و هنری خیلی هوشمندانه نشان بدهیم.»
صادقی معتقد بود باید زیبایی شهادت و شهامت امام حسین(ع) را معاصر کنیم؛ «ما باید مرثیه را بشناسیم اما بلد باشیم تجلی و تعالی کار امام حسین(ع) را به زیبایی نشان دهیم. زیبا نشان دادن شجاعت و قهرمان‌پروری کار خوبی است که باید در اندیشه یک هنرمند شکل گرفته باشد و بتواند آن را به تصویر بکشد.»
ایده اصلی مجموعه نگارگری عاشورایی‌اش توسط مادرش شکل گرفته بود و در حقیقت به پیشنهاد او انجام شده بود.
صادقی روایت می‌کرد: «ما در خانه پدری، هیأت و روضه داشتیم و مادرم با نقاشی قهوه‌خانه‌ای آشنا بود. او معتقد بود یک پراکندگی در آثار هنری با این مضامین وجود دارد و باید یک کار کالبدی تک‌محوری انجام شود. مادرم بعد از دیدن تابلوی «عصر عاشورا» اثر محمود فرشچیان، این ذهنیت را در من تقویت کرد که این معنا را دنبال کنم.»
حبیب الله صادقی برای این مجموعه، منابع جدی، متقن و قابل اعتمادی را جست‌وجو کرد و در نهایت امام حسین (ع)، حضرت علی‌اصغر (ع)، حضرت قاسم (ع)، قیس بن مسهر، مسلم بن عقیل، گودال قتلگاه، شرایط پس از شهادت امام حسین (ع) و ... از مواردی است که در تابلوهای این مجموعه به آنها پرداخته شده است.
این هنرمند نقاش درباره مبحث بیان معنویت به زبان هنر در دنیای معاصر، با اشاره به اینکه «ذات و خاستگاه هنر از دیرباز زمینه مذهبی داشته است»، اظهار کرده بود: در طول تاریخ از عهد عتیق گرفته تا کسانی که پیرو دین حضرت موسی و عیسی (ع) بوده‌اند، بخش عظیمی از قدرت‌ها و امپراطوری‌ها و کسانی که تقدیر وجودی‌شان را در این مقدر می دانستند که به کنیسه و کلیسا وفادار باشند، با هنر و نقاشی سر و کار داشته اند.
از نگاه صادقی «به صورت کلی بشر همواره خاستگاه معرفتی را درباره مذهب می ستاید و باور دارد.» در این زمینه مصداقی توضیح داده بود: به همین خاطر هم خیلی از قدرت‌ها تا قرن هفدهم و هجدهم میلادی به هنرِ مذهبی متکی بوده‌اند. اما در تاریخ هنر دینی و اسلامی ایران، هنر بدون فیگور رواج داشته است و قالب فیگوراتیو که فضائل خاندان (ع) را دنبال می کند، پس از دوره صفویه در ایران به وجود آمد؛ قالبی که شعر و نقاشی قهوه خانه‌ای را در سه بخش حماسی، رزمی و بزمی و مذهبی در کنار هم داشت. در واقع می توان اظهار داشت که به شکلی معنای هنر مردمی از همین جا شکل گرفت.»
پیام‌های تسلیت برای حبیب الله صادقی
در پی درگذشت حبیب الله صادقی بسیاری از مسوولان فرهنگی در قالب پیام تسلیت به این اتفاق واکنش نشان دادند. که در بین آنها واکنش وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی قابل توجه بود. محمد مهدی اسماعیلی در پیام تسلیتی که برای درگذشت این هنرمند منتشر کرده، با اشاره به رابطه‌ی دوستی که با او داشته، چنین نوشته است: «این جانب دوستی عمیقی با این هنرمند بزرگ داشتم و طی دیدارهای اخیر بنای همکاری جدی برای فعالیت‌های برون مرزی و ماموریتی فرهنگی در خارج از کشور بود؛ ولی چقدر زود به ناگزیر وقت عزیمتش فرا رسید و مرغ جانش از قفس تن بیرون رفت و از منزلگاه خویش تا اقیانوس بی‌کران سفر کرد؛ و اینک ما نه تنها هنرمندی بزرگ که سفیر فرهنگی خود را نیز از دست داده‌ایم.»
بابک پوریان، رییس موزه هنرهای معاصر فلسطین نیز در گفت‌وگویی با ایسنا با ابراز تأسف از درگذشت این هنرمند گفته است: «من الان پیکر ایشان را مشاهده کردم و باور کنید که مظلومیت و باور کنید مظلومیت هنر انقلاب را دیدیم. آقای صادقی از پیشگامان هنر انقلابی بودند. بخاطر ندارم اتفاقی در این حوزه بخواهد رخ دهد و ایشان و نظرشان نباشد. ایشان همیشه پیشگام بودند و حتی من از نزدیک شاهد بودم که ایشان حتی در برخی موارد نیز از خودشان هزینه کردند.»
نیک نام حسینی پور که از مسئولان صندوق اعتباری هنر محسوب می‌شود، با اشاره به آخرین ملاقاتی که با این هنرمند داشته، چنین نوشته است: «روز پنجم تیرماه سال ۱۴۰۱ از طرف «صندوق اعتباری هنر» برای عیادت و احوالپرسی رفتم بیمارستان گاندی خدمت «استاد حبیب‌الله صادقی». به عطر سلام و آرزوی صحت، گرم گل‌گفتن و گل‌شنفتن بودیم و از هر دری سخنی می‌گفتیم. با صادقیِ هنرمند و باانگیزه از نقاشی و وضعیت هنر و... صحبت کردیم. جویای احوالش شدم، گفت: چیزیم نیست، اما دکتر اینجا دوستم هست و گفته باید چکاپ بشی». ظاهراً مشکل قلبی داشت و به همین خاطر بستری شده بود. همسرش می‌گفت: توفیق اجباری است که کمی استراحت کند، آخه اصلاً به خودش استراحت نمی‌دهد.»
جزییاتی از مراسم تشییع
پیکر زنده یاد حبیب الله صادقی روز شنبه ساعت ۹ و ۳۰ دقیقه صبح از ابتدای خیابان مظفر (روبه روی در موسسه صبای فرهنگستان هنر) تا موزه فلسطین تشییع و سپس در قطعه هنرمندان بهشت زهرا (س) به خاک سپرده خواهد شد.
انتهای پیام
نظرات