عطیه تقوی بجنوردی در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: در دنیای پرهیاهوی این روزها که با اخبار ناگوار احاطه‌مان کرده، مهربانی با خود هم سخت‌تر شده است. قطعا شروع هر کار تازه‌ای سخت است، آگاهی و تغییر درد دارد و اساسا غمگین و مضطرب بودن در شرایط فعلی تنها گزینه و احتمالا ساده‌ترین گزینه باشد. درست است که وظیفه انسانی ما ایجاب می‌کند تا جایی که در توان ماست در راستای کمک به دیگران و شرایط پیرامونی گامی برداریم اما گاهی باید قبول کرد متاسفانه چیزهایی در دنیای اطراف‌مان وجود دارد که از قدرت کنترل و اختیار ما خارج است.
وی با بیان اینکه آگاهی و پذیرش مقدمات صلح و آرامش درونی را فراهم می‌کنند، گفت: آگاهی به معنای فهم و شناخت عمیق از خودمان است. ریشه احساسات، رفتار و عملکردمان از کجا می‌آید؟ الگوهای رفتاری ما در زندگی و نوع برخورد با اطرافیانمان چگونه بخشی از هویت ما را شکل داده؟ وقتی برای شناخت خودمان دست به کار شویم، مطالعه کنیم، کمک تخصصی بگیریم و زمان بگذاریم رفته‌رفته به چرایی وجودی‌مان نزدیکتر شده و ضمن بهبود رفتار و تغییر الگوهای ناکارآمد زندگی‌مان به پذیرش و آرامش درونی نزدیکتر می‌شویم. جایی که در دیگران به دنبال چرایی نیستیم، آنها و خودمان را قضاوت و سرزنش نمی‌کنیم. تنها به رشد و بهبود خودمان و روابطمان می‌اندیشیم.
این درمانگر افزود: همه ما در طول روز بارها با خودمان گفت‌وگوی درونی داریم و صحبت می‌کنیم. حال باید دید که چقدر از محتوای مکالمات ما شامل گفتمان‌های ناعادلانه، سرزنش‌آمیز، تحقیرآمیز و توبیخ‌کننده می‌شود؟ اگر ما هنوز در گفتمان با خودمان غیرمتمدنانه و ناآگاهانه برخورد می‌کنیم نه‌تنها به صلح درونی نخواهیم رسید که برای صلح جهانی هم کاری از دست‌مان ساخته نیست.
وی با بیان اینکه مکالمات درونی تنها مکالمه‌هایی هستند که هیچ‌وقت ساکت نمی‌شوند و همیشه وجود دارند، گفت: اگر به صورت منفی و به یکی از اشکال گفته شده دارید با خودتان حرف می‌زنید احتمال اینکه در دراز مدت به لحاظ روانی آسیب‌پذیرتر شوید بسیار زیاد است. اولین راه بعد از درک اهمیت این موضوع این است که به صورت فعال مکالمات‌مان را بررسی کنیم. طبق مطالعات آزمایشی روانشناسی در حوزه استرس کسانی که در مکالمات درونی‌شان خود را مانند یک فرد دیگر (سوم شخص) مخاطب قرار می‌دهند بازخوردهایشان بی‌طرفانه، عینی و سازنده‌تر است، احساس خجالت یا شرمندگی کمتری در جمع و حضور دیگران (به خصوص هنگام ارائه صلاحیت‌ها یا ابراز وجود) و همچنین سطح کمتری از تشویش درونی را دارند.
تقوی بجنوردی افزود: گام بعدی شناسایی هیجانات‌مان هنگام بازگو کردن این مکالمات است؛ گفتمان منفی چه احساسی به شما می‌دهد؟ قطعا باعث احساس ضعف، ناامیدی، کاهش اعتماد به نفس، افزایش اضطراب، کاهش سطح تمرکز و ... می‌شود. قدم بعدی تکرار بی‌هدف و دیکته‌وار جملات مثبت نیست، بلکه پذیرش استعدادها، شرایط، دید واقع‌بینانه و سپس گفتمان مثبت و محترمانه است. اگر به شناخت کامل و جامعی از خودمان و محدودیت‌های شخصی و محیطی برسیم با اهداف در دسترس و در زمان معقول به خواسته‌های منطقی‌مان خواهیم رسید؛ بنابراین گام نهایی شناخت و آگاهی از احوالات خودمان است.
وی ضمن تاکید بر اینکه باید برای خودتان ارزش و احترام قائل شوید، گفت: شما هیچ‌گاه دوستی که شکست خورده را به خاطر شکستش سرزنش، تمسخر و تخریب نمی‌کنید، اما در مکالمات درونیتان ممکن است بارها به خودتان بی‌احترامی کنید. شکست بخشی از فرآیند زیستن است که گاهی درس‌ها و پیام‌های والاتری از موفقیت به ما می‌دهد. با خودتان محترمانه صحبت کنید و هیچ‌گاه ارزشمندی خود را زیر سوال نبرید.
این کارشناس ارشد مشاوره خانواده افزود: مقایسه کردن خودمان با دیگران، حسادت ورزی، انتظار داشتن از سایرین همه مواردی هستند که حتما در مواقعی سراغ‌مان آمده و بسیار طبیعی است، اما نحوه گفتمان درونی ما بعد از این تفکرات و هیجانات، تعیین کننده سطح آرامش درونی ماست. اگر خود را شکست‌خورده، عقب‌مانده و قربانی کم‌لطفی دیگران و شرایط بدانیم مدام در چرخه بیهوده تشویش و استرس گرفتار می‌شویم.
وی خاطرنشان کرد: اگر درک درستی از وضعیت خود پیدا کنیم و بدانیم زندگی برای هرکس در مسیری متفاوت و باتوجه به شرایط و توانمندی‌های خاص او تعریف شده، در آرامش جاری می‌شویم. شهرت، ثروت، تحصیلات عالی، خانواده شاد، همسر و فرزند، تفریحات هیجان‌انگیز و ... شاید همه از زیبایی‌های زندگی روی کره خاکی باشند، اما هرکدام از انسان‌ها قرار است مسیر متفاوتی را با نیازهای متفاوت، امکانات و استعدادهای تعریف‌شده مختص به خود تجربه کنند.
تقوی بجنوردی در انتها با بیان اینکه تلاش برای بهترین بودن همیشه قابل تقدیر است، گفت: اما نه بهترین در مقایسه با دیگران بلکه بهترینی که خودمان در دایره زندگی شخصی‌مان و با توجه به نیازهای خود تعریف کرده‌ایم. آگاهی و شناخت کافی از خودمان قطعا با درد همراه است دردی که در نهایت شیرین می‌شود و ما را به ساحل آرامش می‌رساند.
انتهای پیام
نظرات