یکی از مکان‌هایی که در مکزیک برای مدتی بازدیدکنندگان و گردشگران فراوانی را به این کشور می‌کشاند «غار کریستالی» نام دارد. تصاویری که از این غار منتشر شده، نشان می‌دهد فضای داخلی آن شبیه به تصاویر فیلم‌های تخیلی است. گفته می‌شود نمونه این غار در جهان به ندرت به چشم می‌خورد و غار کریستالی مکزیک یکی از منحصر به فردترین موارد است.

منطقه نایکا محل قرارگیری غار کریستالی مکزیک بوده و در ایالت چیواوا واقع شده است، گفته شده این غار در سال 1910 در جریان حفاری معدن و به صورت اتفاقی در عمق 120 تا 300 متری زمین کشف شده و پر از کریستال‌های شفاف بوده است.

کریستال‌های این غار ارتفاعی 12 متر دارند که وزن هر یک از آن‌ها گاهی به 55 تن می‌رسد و جنس آن از گچ است. همین ویژگی این غار را به بزرگترین غار کریستالی جهان تبدیل کرده است.

بر اساس تحقیقات زمین‌شناسی که در این منطقه انجام شده، گفته می‌شود کریستال‌های این غار نزدیک به 500 هزار سال عمر دارند و تا انجام این تحقیقات در آب‌هایی گرم شناور بودند که همان شناور بودن در آب باعث زیبا ماندن آن‌ها شده است.

تحقیقات ابتدایی در مورد این غار و کریستال‌هایش در سال 2001 با همکاری معدن نایکا آغاز شد و برنامه‌ریزی شده بود که راز شکل‌گیری کریستال‌های غول‌پیکر و درخشان این غار به زودی مشخص شود اما گرما و حرارت این غار اجازه این کار را به محققین به صورت کامل نداد.

همانطور که گفته شد در زمان کشف این غار کریستال‌ها در آبی گرم شناور بوده‌اند و نفوذ به داخل غار با وجود این آب‌ها بسیار سخت بوده است، اما در سال 2017 گروه‌های زمین‌شناسی فراوانی با فراهم شدن تجهیزات کافی برای ورود به داخل غار و تخلیه آب داخلی غار توانستند تحقیقات در خصوص کریستال‌های آن را آغاز کنند.

برخلاف تصوری که مردم از غارها دارند «غار کریستال» بسیار داغ است، گرمای درون این غار محصول ماگماهایی است که از 26 میلیون سال قبل از فعالیت آتشفشان‌ها در این منطقه به یادگار مانده است. ماگماها در زیر زمین آب را به مرور گرم می‌کنند و دمای داخل غار را بالا می‌برند.

دمای این غار با توجه مسئله گرمایی که گفته شد تا 59 درجه سانتی‌گراد و رطوبت آن نیز تا 90 درصد می‌رسد که محیط برای رشد کریستال‌ها به خوبی فراهم می‌شود اما انسان‌ها دقایق زیادی نمی‌توانند در آن بدون تجهیزات دوام بیاورند.

یکی از نگرانی‌های محققان برای این غار کمبود آب در آن است، این کمبود باعث خواهد شد کریستال‌ها در معرض تخریب قرار گیرند و رشدشان دچار مشکل شود. محققین معتقدند که نبود آب در غار و جریان هوا ممکن است باعث ترک خوردن کریستال‌ها و از بین رفتن شفافیت آن‌ها شود، آن‌ها هم‌چنین بر این باورند که بازگشت آب به داخل آب حال کریستال‌ها را به شکل اولیه خود باز می‌گرداند و نگرانی‌ها برای این جاذبه منحصر به فرد برطرف خواهد شد.

غارهای دیگری در منطقه نایکا و پس از غار کریستالی به نام‎ها «غار چشم ملکه»، «غار شمع‌ها» و «غار شمشیرها» کشف شده است که البته به اندازه غار کریستالی شگفت‌انگیز نیست.

«غار شمشیرها» در عمق 120 متری واقع شده است، در واقع بالای غار کریستال قرار دارد و در سال 1910 کشف شد. «غار چشم ملکه» یکی دیگر از غارهای معدن نایکا است که در سال 2000 کشف شده و به این دلیل که از دور به مانند چشمی آراسته به نظر می‌رسد این چنین نام‌گذاری شده است.

«غارشمع‌ها» آخرین غار کشف شده در معدن نایکا است که سنگ‌هایی کوچک، ظریف و زیبا به شکل شمع به این غار جلوه‌ای خاص بخشیده است، گفته می‌شود دمای غار شمع‌ها بین 43 تا 45 درجه سانتی‌گراد بوده و رطوبتی 80 درصدی دارد.

البته لازم به ذکر است که بازدید از «غار کریستالی» از سال 2011 ممنوع شده است، به این دلیل که حضور گردشگران و بازدیدکنندگان منجر به آسیب‌های بیشتری به این غار می‌شده و محقیق معتقدند که حفظ این پدیده شگفت‌انگیز اهمیت بیشتری از راضی نگاه داشتن گردشگران و بازدیدکنندگان دارد.

منبع:

cen.acs.org

www.nationalgeographic.com

انتهای پیام