قربانعلی یحیایی در گفت وگو با ایسنا، شخصیت انسان در بزرگسالی را وابسته به دوران کودکی او دانست و اظهار کرد: در روانشناسی اگر به دنبال بررسی لایه های عمیق شخصیت هر فرد هستیم، باید دوران کودکی او به ویژه شش سال اول زندگی را مهم تلقی کنیم.

وی با بیان اینکه بسیاری از الگوهای رفتاری موجود در افراد ریشه بین نسلی دارد، تصریح کرد: فرزندان تحت تاثیر الگوهای رفتاری والدین خود هستند و لذا با بررسی بخشی از رفتارهای خود درمی یابیم که از پدر یا مادر به ما ارث رسیده است.

این روانشناس، زوجین را نیازمند آگاهی، شناخت و بررسی الگوهای رفتاری گذشته دانست و افزود: انسان ها در فرایند رشد و دوران زندگی خودشان با ویروس هایی مواجه می شوند که این ویروس ها تا آخر عمر با ما می مانند و باید آگاهی و شناخت خودمان را نسبت به این ویروس ها بالا ببریم.

یحیایی، با بیان اینکه افراد با شناخت ویروس های رفتاری در زندگی مشترک و سایر روابط اجتماعی می توانند بازدارنده عمل کنند، گفت: زن و شوهر نباید راه آگاهی و شناخت خودشان را مسدود کنند و با بررسی و وارسی الگوهای رفتاری، به پدر و مادر خود می رسند.

وی قهر کردن و فاصله گرفتن را نوعی محرومیت هیجانی دانست که در زندگی مشترک از سوی یکی از زوجین اتفاق می افتد و عنوان کرد: اگر والدین به ویژه مادر در فرایند رشد کودک نتواند نوازش دهی داشته باشد، استراتژی فاصله گرفتن و اجتناب کردن در کودک شکل می گیرد و لذا به عنوان همسر به جای بحث کردن و حل مسئله، قهر می کند.

این روانشناس، با بیان اینکه حالت بازدارنده در مقابل نوازش گرفتن ریشه در گذشته دارد، اضافه کرد: مکانیزم های دفاعی انسان در گذشته او شکل گرفته و بیان خاطرات ما توسط والدین به تقویت این مکانیزم ها کمک می کند. به عنوان مثال مادر با بیان خاطره ای از قهر کردن کودک این مکانیزم دفاعی را یادآوری می کند.

وی قهر کردن را سبک مقابله ای در مواجهه با عدم برآورده شدن خواسته ها و نیازها دانست و خاطرنشان کرد: برخی از زوجین در مقابل همسر خود استراتژی فاصله گرفتن را در پیش می گیرند تا بتوانند با موضوع کنار بیایند، زیرا نمی توانند هیجانات منفی خود مانند خشم را کنترل کنند و لذا قهر کردن را انتخاب می کنند تا تبعات بدتر آن اتفاق نیفتد لذا این افراد با آگاهی و شناخت نسبت به الگوهای رفتاری خویش کار ارزنده ای انجام می دهند.

یحیایی، قهر کردن و فاصله گرفتن با آگاهی نسبت به هیجانات منفی را یک سبک مناسب دانست که زوج ها باید رعایت کنند و یادآور شد: برخی از افراد بدون هیجانات منفی هستند، اما سبک مقابله ای آنان در مقابل همه محرک ها فاصله گرفتن است.

این روانشناس، با بیان اینکه استراتژی فاصله گرفتن به تعادل خانواده و روابط زوجین آسیب می زند و پرخاشگری را افزایش می دهد، تاکید کرد: قهر کردن و فاصله گرفتن(حرف نزدن، غذا نخوردن و...) بدون بیان علت، سبک مقابله ای سازنده نیست و همسر باید در زمان سرحالی طرف مقابل خواسته او را به صورت شفاف و واضح سوال کند تا موضوع برطرف شود.

انتهای پیام