«حسین مسرت» پژوهشگر و نویسندهی یزدی در رابطه با این چهره شهیر در گفتوگو با ایسنا میگوید: عسکری کامران در سال ۱۳۱۰ در بزرن دارالشفاء شهر یزد به دنیا آمد، پدرش «غلامحسین» نام داشت، تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در همین شهر گذراند و دانشنامهی کارشناسی خود را در رشتهی روزنامهنگاری از دانشکده ادبیّات و علوم انسانی دانشگاه تهران گرفت ولی در سال ۱۳۲۹ به استخدام تامین اجتماعی درآمد و مدیریت این سازمان به ترتیب در شهرهای کرمان، بندرعباس، تهران، بافق و یزد را تجربه کرد و نهایتاً نیز پس از ۳۰ سال خدمت صادقانه در سال ۱۳۵۹ بازنشسته شد.
وی ادامه میدهد: فعالیتهای مطبوعاتی عسکری کارمران از همان سالهای جوانی با نشریات محلّی یزد آغاز شد و پس از آن خود از نویسندگان ثابت چندین نشریه از جمله «ناصر» و «طوفان یزد» شد.
به گفتهی این پژوهشگر یزدی، آثاری نیز از این رزونامهنگار شهیر استان در نشریات کتاب هفته، کیهانهفته و ماه نو به چاپ رسید که مقالات وی که همگی در زمینه فرهنگ و فولکلور مردم یزد بود، با عنوان «یزدیها معتقدند که...» در کیهانهفته را خیلیها هنوز به یاد دارند.
به گفتهی مسرت، عسکری کامران در سال ۱۳۶۳ در مورد کسب امتیاز نشریهی «ندای یزد« اقدام کرد و نخستین شمارهی آن نیز در بهمن ۱۳۶۳چاپ شد. وی تا واپسین دم زندگانی یعنی بهمن ۱۳۷۳، این نشریه را حتی در شرایط دشوار جنگ تحمیلی بدون وقفه و پربار چاپ کرد.
وی خاطرنشان میکند: در طول دهها سال، «ندای یزد» نقش بس بزرگی در راه شکوفایی استعدادها و اعتلای تاریخ و فرهنگ و ادب هنر یزد برعهده داشت و بسیاری از جمله خود من نیز به عنوان نویسندهای نوپا در این نشریه فعالیت میکردم.
محقق و نویسنده فرهنگ عامه یزد در ادامه به زبردستی عسکری کامران در نویسندگی و مترجمی و خوشهقریحه بودن وی در شاعری اشاره و بیان میکند: عسکری کارمران، اشعارش را با تخلّص «کامران» میسرود و علاوه بر این نیز چندین کتابچه در زمینهی تامین اجتماعی از ایشان به جا مانده و به غیر از دورهی ارزشمند ندای یزد، کتاب ماندگاری نیز به گویش یزدی به نام «ننه زهرا و پسرش» دارد که نشان از ذوق سرشار و توانایی او در بازآفرینی لحظات زیبای زندگی و خلق داستانی دلچسب و مردمی دارد.
وی با اشاره به وفات این رادمرد فرزانه و فروتن در دوازدهم بهمن ۱۳۷۳، میگوید: در سوگ وی، استاد «سید محمود رستگار» و استاد «سیدمحمّد نواب رضوی» اشعاری سرودند.
مسرت با بیان این که شادروان عسکری کامران، شاعر، مترجم، قصهنویس و فرهنگنویس بود اما والاتر از همه اینها، یک انسان وارسته بود، در پایان یادآور شد: خوشبختانه به همّت برادر وی، استاد «محمّدعلی عسکری کامران» و فرزندانش مهدی ، محمد و محمود، هفته نامۀ ندای یزد کماکان به زندگی پربار فرهنگی و اجتماعی خود می پردازد.
انتهای پیام
نظرات