سجاد محمدیان پرتابگر وزنه کلاس F۴۲ در گفت وگو با ایسنا، اظهار کرد: متاسفانه در مرحله اول رکورد گیری که در مجموعه ورزشی آفتاب انقلاب برگزار شد با ثبت رکورد ۱۳.۵۷ نتوانستم رکورد مد نظر کمیته ملی پارالمپیک را به ثبت برسانم. من در بازی های پاراآسیایی جاکارتا با زدن رکورد ۱۵.۲۷ توانستم به مدال طلا دست پیدا کنم و در مسابقات جهانی امارات با زدن رکورد ۱۴.۴۷ با کسب مدال برنز سهمیه بازی های پارالمپیک توکیو را کسب کردم.

وی در پاسخ به این پرسش که علت افت رکورد شما در مرحله اول رکورد گیری چه چیزی بوده است، گفت: از بازی های پاراآسیایی جاکارتا به بعد به دلیل اینکه رئیس انجمن پارادوومیدانی مربی ام را تغییر داد دچار افت رکورد شدم. در طی هشت سالی که با دکتر بهرامی کار می کردم روند رکوردم روز به روز پیشرفت داشت، اما قبل از مسابقات جهانی امارات رئیس انجمن پارادوومیدانی به من گفت، چون تخصص او در پرتاب نیزه است باید از مربی که در پرتاب وزنه تخصص دارد فعالیت کنم. 

وی ادامه داد: متاسفانه من و مربی که از سوی کمیته فنی کمیته ملی پارالمپیک برای من انتخاب کرده بود همدیگر را به خوبی درک نمی کردیم و نتوانستم رکورد خود را بعد از بازی های پاراآسیایی جاکارتا ارتقاء دهم.

محمدیان خاطرنشان کرد: رضایی اجازه نداد که من با مربی خودم کار کنم. اگر این شرایط فراهم می شد مطمئن باشید که در مرحله اول رکورد گیری بالاترین رکورد را به ثبت می رساندم. من در حال حاضر چون عضو تیم ملی نیستم نه حقوقی دریافت می کنم و نه تحت حمایت کمیته ملی پارالمپیک هستم، واقعا با دو بچه شرایط زندگی سختی را دارم و نمی توانم هم کار کنم و هم تمرین حرفه ای داشته باشم. یا باید تمرین کنم و یا به دنبال کار مناسب باشم.

قهرمان بازی های پاراآسیایی جاکارتا ادامه داد: تنها از جایی که حقوق دریافت می کنم صندوق حمایت از قهرمانان و مدال آوران است که مبلغ ۴۳۰ هزار تومان هر ماه به حساب من واریز می شود. من تا زمانی که ورودی کسب نکنم نمی توانم عضو تیم ملی شوم و از حقوق پارالمپیک بهره مند شوم در حال حاضر نیز برای شرکت در مرحله اول رکورد گیری شش ماه بدون مربی کار کردم.

وی در پاسخ به این پرسش که آیا قصد شرکت در مرحله دوم رکورد گیری که اسفند برگزار می شود را دارید یا خیر؟ گفت: چاره ای جز شرکت در مرحله دوم رکورد گیری ندارم. البته به فدراسیون گفته ام که اگر امکان دارد با مربی قبلی خود دوباره کار کنم و در صورت راه یابی به تیم ملی وی مربیگری من را تا بازی پارالمپیک توکیو بر عهده بگیرد که البته هنوز هیچ جوابی از فدراسیون دریافت نکرده ام. من هیچ چیزی از فدراسیون و کمیته ملی پارالمپیک نمی خواهم. تنها خواسته من این است که به من اجازه دهند که با مربی خود کار کنم. الان نیز برای اینکه بتوانم هم هزینه های خانواده ام را پرداخت کنم و هم مشکلی برای خرید مکمل نداشته باشم، مجبورم ماشین زیر پای خود را بفروشم تا بدون دغدغه به تمریناتم بپردازم و خود را برای مرحله دوم رکوردگیری آماده کنم.

محمدیان در پایان تصریح کرد: مطمئن باشید که اگر از سوی فدراسیون مورد حمایت قرار بگیرم این قول را می دهم که در مرحله دوم رکورد گیری به بهترین نتیجه ممکن دست پیدا کنم و حتی جایگاه خوبی را در توکیو کسب کنم. من تنها این انتظار را از فدراسیون دارم که اجازه دهند با مربی خودم تمریناتم را ادامه دهم زیرا هیچ مشکلی با او ندارم و حرف من را بهتر متوجه می شود.

انتهای پیام