به گزارش ایسنا، کارگران مشغول کارند و هر کدام در بخش‌های مختلف مسجد ایلخانی ورامین خود را سرگرم کرده‌اند، در مسجد را قفلی بزرگ زده‌اند و هر کس که برای دیدن مسجد درخواست می‌کند، او را به سمت کانکسی هدایت می‌کنند که می‌گویند نماینده میراث فرهنگی در آن مستقر است و آن نماینده هم که از ابتدا تکلیفش را با خبرنگاران مشخص کرده و با تُرش‌رویی دیگر علاقه‌مندان به این بنای قدیمی را نیز به بیرون هدایت می‌کند.
هرچند با اصرار فراوان اجازه دیدن اطراف مسجد را از بیرون می‌دهند، اما هر قدمی که برمی‌دارید کارگران در حالِ کار هم چشم از شما و قدم‌های‌تان برنمی‌دارند، مبادا از جایی عکس بگیرید.
آجرهای تازه با سیمان‌هایی که به شکلی نامنظم روی هم قرار گرفته‌اند، داخل چند طاقِ آهنگ (طاقی که به شکل یک نیم‌استوانه توخالی است و از حرکت یک قوس در امتداد یک خط به‌وجود می‌آید، استفاده از این نوع طاق معمولا مناسب فضاهای مستطیل‌شکل مثل راهروها و ایوان‌هاست) روی هم چیده شده‌اند و کنار دیگر طاق‌های آهنگ هم انبوهی از این آجرهاست، و به نظر می‌رسد قرار است طرحی متفاوت برای این مسجد ایلخانی اجرایی کنند.
مسجدجامع ورامین در طول سال‌های گذشته با مشکلات زیادی روبه‌رو بوده؛ چه زمانی که بخشی از حیاط بیرونی مسجد در ضلع شمالی، به دلیل نشت آب، دچار فرونشست شد و آثاری از رطوبت در خاک و روی سنگفرش‌های مقابل مسجدجامع به چشم آمد و چه زمانی که درختان ۷۰۰ ساله اطراف مسجد را قطع کردند و نامِ طرح محوطه‌سازی بر آن گذاشتند و آن‌قدر هشدار و اعتراض نسبت وضعیت مسجد مطرح شد که علیرضا شمس - دادستان شهرستان ورامین - به ماجرای وضعیت مسجد وارد شد و نسبت به لزوم حفظ حریم مسجدجامع تاریخی شهرستان ورامین تاکید کرد.
او درست دو ماه قبل و بعد از بازدید میدانی دادستانی، مشکلات مطرح‌شده درباره آسیب به حریم بصری و همچنین پاکسازی معتادان متجاهر از اطراف مسجدجامع ورامین _ به عنوان یکی از ارزشمندترین بناهای تاریخی استان تهران _ بررسی شد و دادستانی بر اجرای مصوبات قانونی در خصوص صیانت از میراث فرهنگی و تامین امنیت گردشگران در این شهرستان تاکید کرد و حتی با پیشنهادِ وی قرار شد تا تصمیم‌گیری درباره نحوه صیانت از حریم و عرصه مسجد تاریخی جامع ورامین با حضور دستگاه‌های متولی در جلسه تامین شهرستان مورد بحث و بررسی قرار گیرد.
مسجدجامع ورامین را که به مسجد جمعه ورامین نیز می‌شناسند، از بناهای تاریخی دوره ایلخانی می‌دانند که ساختِ آن در دوره سلطان محمد خدابنده (یکی از مشهورترین ایلخانان مغول) آغاز شده و در سال ۷۲۶ در دوره پسرش به پایان رسیده است. این بنای تاریخی را دارای زیباترین نمونه‌های گچ‌بری ایرانی می‌دانند.
این بنا یک بار در سال ۸۱۵ هجری به فرمان شاهرخ تیموری بازسازی شد ولی شدت خرابی در آن شدید بوده است. در سفرنامه ژان دیولافوا درباره مسجد چنین نوشته شده است: «پس از تعارفات معموله و کمی استراحت به تماشای مسجد جامع ورامین رفتیم. این بنا در قدیم بسیار عالی و باشکوه بوده ولی اکنون ویرانه‌ای بیش نیست. مؤمنین هم از ترس فرود آمدن طاق برای عبادت به آن‌جا نمی‌روند، و بنابراین سیاحت آن مانعی ندارد و هر کس می‌تواند آزادانه و بدون اشکال به تماشای این خرابه بپردازد.»
انتهای پیام
نظرات