غدیر در تارک تاریخ

حجت‌الاسلام والمسلمین سید ابراهیم معصومی در گفت وگو با ایسنا، اظهار کرد: واقعه غدیر از مهم‌ترین وقایع تاریخ اسلام است که در آن، پیامبر اسلام(ص) هنگام بازگشت از حجة الوداع در ۱۸ ذی‌الحجه سال دهم قمری در مکانی به نام غدیر خم، امام علی(ع) را ولی و جانشین خود معرفی کرد. حاضران در آن واقعه که بزرگان صحابه نیز در میان‌شان بودند، با امام علی(ع) بیعت کردند. این معرفی بنا به دستور الهی در آیه تبلیغ بود. این آیه، کمی قبل از ۱۸ ذی الحجه سال دهم قمری نازل شد که به پیامبر(ص) دستور می‌داد آنچه خداوند بر او نازل کرده، ابلاغ کند و اگر پیامبر این کار را نکند، رسالتش را انجام نداده است. سپس آیه اکمال نازل شد که می‌گفت: امروز دین شما را کامل نمودم و نعمت خود را بر شما تمام کردم و دین اسلام را برای شما پسندیدم.

ضرورت وجود امام

وی ادامه دا: دین اسلام زمانی می‌تواند به عنوان یک دین کامل و پاسخگوی نیازهای بشریت تا پایان جهان باقی و در صحنه باشد، که در متن دین راهی برای تأمین مصالح ضروری جامعه در همه زمان‌ها پیش‌بینی شده باشد. مصالحی که با رحـلـت پیامبر(ص) در معرض تهدید قرار می‌گرفت و این جز از راه نصب جانشین شایسته ممکن نخواهد بود جـانـشینی که دارای علم خدادادی باشد تا بتواند حقایق دین را با همه ابعاد و دقایقش بیان کند و دارای مـلـکه عصمت باشد تا تحت تاثیر انگیزه‌های نفسانی و شیطانی واقع نشود و مرتکب تحریف عمدی در دین نگردد و نیز بتواند مربی نمونه‌ای برای افراد مستعد باشد، چنان چه خود پیامبر(ص) این چنین بودند. با داشتن چنین رهبرانی و در صورت مساعد بودن شرایط است که اسلام می‌تواند متصدی بر قراری حکومت و تدبیر امور جامعه شود.

جایگاه واقعی امام معصوم در اجتماع

این عضو هیات مدیره انجمن علمی مهدویت حوزه خاطرنشان کرد: امامت تنها یک مقام ظاهری نیست، بلکه مقام والای معنوی است و امام علاوه بر رهبری حکومت اسلامی، هدایت همه جانبه را در امر دین و دنیا بر عهده دارد؛ فکر و روح مردم را هدایت کرده و شریعت پیامبر اسلام (ص) را از هر گونه تحریف و تغییر پاسداری می‌کند و به اهدافی که پیامبر (ص) برای آن مبعوث شد تحقق می‌بخشد.

وی تاکید کرد: این همان مقام والایی است که خداوند به ابراهیم خلیل، پس از پیمودن راه نبوت و رسالت و پیروزی در امتحانات متعدد بخشید، او نیز برای بعضی از فرزندان و دودمانش این مقام والا را از خداوند تقاضا نمود و به او جواب داده شد که هرگز ظالمان و گنهکاران به این مقام نمی‌رسند. "وَ إِذِ ابْتَلی‌ إِبْراهیمَ رَبُّهُ بِکَلِماتٍ فَأَتَمَّهُنَّ قالَ إِنّی جاعِلُکَ لِلنّاسِ إِمامًا قالَ وَ مِنْ ذُرِّیَّتی قالَ لا یَنالُ عَهْدِی الظّالِمینَ " به یاد آور هنگامی را که پروردگار ابراهیم (ع) او را با امور گوناگون آزمود، و او از عهده آزمایش‌های الهی بطور کامل بر آمد، خدا فرمود من تو را امام مردم قرار دادم، ابراهیم عرض کرد:از دودمان من نیز امامانی قرار ده، خداوند فرمود:پیمان من (امامت) هرگز به ستمکاران نمی‌رسد (و تنها نصیب معصومان از ذریه تو می‌شود.)

انتهای پیام