سرزمین ایران دارای یکی از کهنترین و با ارزشترین فرهنگهای جهان است. این فرهنگ، یکی از ظرفیتهای بزرگ سرزمینمان است که باید بیش از پیش بر آن ارزش نهیم، آن را بشناسیم و به سرمایهای برای آینده تبدیل کنیم. باید آگاه باشیم که اگر نخواهیم در این مسیر گام برداریم، صدماتی بسیار خواهیم دید. نهادهای متولی امر، از جمله وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، بنا بر وظایف تعریفشده خود در ساختار دولت، همواره در این زمینه، پیشگام بوده و با ترتیب دادن برنامههای مختلف، فرصتی برای ارتباط و گفتگوی واقعی ایجاد کردهاند. در این تعاملات، میتوان مشکلات و نیازها را شناسایی کرد و برای مرتفع نمودن آنها به برنامهریزی مؤثر پرداخت؛ همین گفتگوهای صمیمانه است که در نهایت، زمینهساز وحدت و همبستگی بیشتر شده، ملت ایران را به عنوان یک الگوی باارزش از احترام و همزیستی اقوام و ادیان در سطح جهان، مطرح میسازد.
واقعیت آن است که پیروان ادیان توحیدی در دل این سرزمین و فرهنگ ایرانی، نزدیکی بیشتری به یکدیگر دارند تا پیروان ادیان در جوامع و فرهنگهای دیگر؛ این تجلی همان اصطلاح رایج در میان زرتشتیان است یعنی «همازوری» یا «همبستگی». پیروان دین زرتشتی در نیایشهای روزانه خود، این جمله را بارها تکرار میکنند که: «همازور بیم، همازور هما اوشوییم» یعنی: «همبسته باشیم، با همه راستان جوان، همبسته باشیم».
تنها سرزمین زرتشتیان، ایران بوده است، به همین سبب، پیروان این دین در دورههای مختلف، از زمان مشروطه تا نهضت آزادیخواهانه انقلاب، همواره در تمام حرکتهایی که باعث پیشرفت و همبستگی این سرزمین شده، با ملت ایران همگام و همراه بودهاند. به باور جامعه زرتشتیان ایران، انقلاب اسلامی ایران، با یک شعار خاص شروع شد؛ و آن، احترام به تمام کسانی که حول محور وحدانیت در این سرزمین شکل گرفتهاند. این در حقیقت، ارزشی بود که از ابتدا پایهگذار این انقلاب شد -و هنوز هم هست- و جامعه زرتشتیان به آن باور دارند و احترام میگذارند.
همانطور که اشاره شد، نهال انقلاب با پیام وحدانیت معمار کبیر انقلاب، حضرت امام خمینی (ره) پیوند خورده، بر مبنای احترام متقابل استوار گردید. این دیدگاه امام خمینی (ره) در آن زمان، اهمیت و اثرگذاری بسیاری داشت. تحت شرایط خاص حاکم در آن برهه زمانی که اشاعه برخی برداشتهای نادرست در جامعه، امکان بروز اختلاف و نگرانی را در میان اقلیتهای دینی، دوچندان ساخته بود، پیام روشنگرانه ایشان، بسیار امیدبخش تلقی میشد. فرمایش امام (ره) مبنی بر اینکه تمام کسانی که حول محور وحدانیت (باورداشتن به خداوند یکتا) در این سرزمین هستند، باید در سایه قانون اساسی، برابر و مساوی باشند، راه را بر تمام نگرانیها بست. امروز، این منش را در رویکرد مقام معظم رهبری، آیتالله خامنهای نیز شاهد هستیم. وقتی در دهه 70 ، کنگره زرتشتیان در ایران برگزار شد، ایشان پیامی برای این مجمع صادر کردند که بسیار باارزش بود. در این پیام آمده: «ما افتخار میکنیم به اینکه به سرزمینی تعلق داریم به نام ایران که از قدیمیترین سرزمینهایی است که یکتاپرستی را درون خود آغاز کرده است.» ما این پیام مهم را همیشه همراه خود داشتهایم و بدان افتخار میکنیم.
فرهنگ و دین در مقابل یکدیگر قرار ندارند. ادیان الهی، بیشک باارزشترینها هستند، چراکه ارزش معنوی دارند، ولی فرهنگها بستری هستند برای اینکه پیروان ادیان مختلف در دل آن بتوانند، کنار یکدیگر زندگی و هماندیشی نمایند تا به حقیقت مشترک نهفته در تمام ادیان الهی دست یابند؛ این همان وجه متمایزساز فرهنگ و جامعه ایران است که هر کشور و فرهنگی ندارد.
«گفتگوی ادیان» به عنوان یکی از دستاوردهای انقلاب ایران، نقش مهمی در تحقق این مهم دارد، لذا باید با همت و جدیت بیشتری دنبال شود. نباید از اظهارنظرهای مخالف، هراس داشته باشیم. این تضاربآرا، ظرفیت بزرگی است برای تحقق گفتوگوهای واقعی. از دل همین تعاملات است که نیازهای امروز جامعه شناسایی و درک میشود؛ مسائلی چون: بررسی رابطه دین با دانش، آزادی، شادی و ارزشهای انسانی. بیشک یکی از نتایج این گفتوگوها، افزایش سرمایه فرهنگی جامعه و در نهایت، ایجاد بسترهای مناسب برای رشد و تعالی ادیان الهی خواهدبود.
این افتخار جامعه زرتشتیان است که به سرزمینی تعلق دارند که از دیرباز، احترام به اندیشهها، باورها و فرهنگهای مختلف در آن، ریشه داشته و پس از انقلاب نیز تداوم یافتهاست. امیدواریم، بتوانیم با تکیه بر این ظرفیت، از شرایط دشوار فعلی با موفقیت عبور کرده و آینده بهتری را برای فرزندان این مرز و بوم رقم زنیم.
انتهای پیام
نظرات