محمدعلی‌ بنی‌اسدی ـ نقاش و کاریکاتوریست ـ در گفت‌وگو با ایسنا بیان کرد که صداقت در هنر مبنای بسیار مهم و اساسی است و هنرمندان نیز افراد صادقی هستند به‌ همین دلیل نیز کپی کردن آثار هنری توسط هنرمندان چندان مرسوم نیست.

او در همین زمینه ادامه داد: در بسیاری از مواقع حاشیه‌هایی که بیشتر جنجال مطبوعاتی و رسانه‌ای هستند، درباره کپی آثار هنری به‌ گوش می‌رسد که ممکن است این ادعای کپی بودن چندان درست و به‌جا نبوده باشد و هنرمندی که از او جهت کپی اثر هنری انتقاد می‌شود، تنها از کار هنرمندی دیگر الهام گرفته باشد. ولی اگر همچنان بر شک خود باشیم، بهتر است با دقت توجه کنیم که اگر عناصر الهام گرفته شده را از اثر بگیریم، به کلیت کار آسیبی جدی وارد می‌شود یا نه؛ اگر ایرادی جدی به کار وارد نشود پس می‌توان این نتیجه را گرفت که از اثر هنری دیگر الهام گرفته است که این خود مانعی ندارد، چراکه هنرمند تنها برداشت خود از کار فرد دیگر را وارد اثرش کرده است.

بنی‌اسدی تصریح کرد که اگر یک هنرمند الهامات خود از آثار هنرمندی همانند پابلو پیکاسو ـ نقاش و مجسمه‌ساز اسپانیایی ـ را در آثارش به‌نمایش بگذارد، در واقع یک شناسنامه از کارهایش به مخاطب خود ارائه می‌دهد.

وی افزود: امروزه انجام کار هنری به‌گونه‌ای شده که گویا دیگر نمی‌توان کار جدیدی ارائه داد و حتما باید از هنرمندان بزرگ گذشته تأثیر گرفت؛ البته بعضی از هنرمندان آنقدر بزرگ هستند که سایه‌شان بر روی اکثر آثار می‌افتد.

این هنرمند نمونه‌ای را در راستای جملات قبل بیان کرد: اکثر آثار پوستر و گرافیکی که در اروپای شرقی انجام می‌شود متأثر از کارهای رنه ماگریت، نقاش بلژیکی است. به‌طور کلی در هنر می‌توان یکسری سبک و رفتار کاری را از هنرمندان بزرگ الگوبرداری کرد و الهام گرفت.

اصولا از هنرمند انتظار می‌رود که جهان شخصی خود را در آثارش به نمایش بگذارد و ما در واقع دوست داریم که دنیا و زندگی را از نگاه آن هنرمند ببینیم. زیرا هر کدام از ما به گونه‌ای متفاوت از دیگری بزرگ شده و هر کدام دید متفاوتی نسبت به زندگی داریم؛ به‌همین دلیل نیز هنرمندان را با توجه به دیدگاه خاصی که به زندگی دارند ارج می‌نهیم و از پنجره‌ای که آنها به دنیایشان گشوده‌اند همراه شده و به چشم‌انداز آنها می‌نگریم.

بنی‌اسدی اضافه کرد: البته اگر یک نقاش بتواند اثر هنرمند دیگر را به عینه و بدون هیچ تفاوتی کپی کند، حتما استعداد بالایی در نقاشی دارد و هنرمند قابلی است.

او در پاسخ به پرسشی درباره چگونگی تشخیص کپی بودن آثار هنری، گفت: قطعا هر روز حجم زیادی از آثار هنری خلق می‌شود و ممکن است هنرمندان نیز زمان کافی را برای جست‌وجوی کلیه این آثار هنری نداشته باشند. به‌همین دلیل طبیعی است اگر متوجه کپی بودن یا نبودن اثر هنری نشویم. ولی با این حال به‌ دلیل دسترسی بالا به فضای مجازی و رسانه به‌ راحتی می‌توان اصل کار را پیدا کرد.

این تصویرگر با اظهار اینکه در کار هنری، ایده اصل کار است، گفت: در حال حاضر هنرمندان بزرگ و مطرح دنیا همانند جف کونز، نقاش و مجسمه‌ساز تنها ایده اثر را مطرح می‌کنند و باقی کارها را دستیارانش در بخش‌های مختلف انجام می‌دهند.

او ادامه داد: در انجام کار هنری سوژه اهمیت بیشتری نسبت به پیاده کردن آن دارد ولی با این حال بعضی از سوژه‌ها و ایده‌ها آنقدر دم‌دستی و ساده هستند که ممکن است به ذهن هر کسی خطور کند که در چنین شرایطی نحوه پیاده‌سازی ایده توسط هر هنرمند مورد اهمیت واقع خواهد شد و نمی‌توان گفت چون فرد دیگری، قبلا فلان ایده را کار کرده دیگر کسی نمی‌تواند.

بنی‌اسدی اضافه کرد که کپی عمدی آثار هنری با توجه به سطح بالای دسترسی مخاطب به فضای مجازی و رسانه به‌سرعت فاش خواهد شد.

این کاریکاتوریست در بخش دیگری از سخنان خود بیان کرد که بخشی از هنرمندان معروف تعریف دقیقی در رسانه‌ها دارند و درواقع همانند قهرمان رسانه‌ها هستند، باوجود اینکه به بعضی از هنرمندان خوب و فعال توجهی نمی‌شود.

او ادامه داد: حال اینکه به واکنش بعضی از هنرمندان در مواقع بحران توجه بیشتری می‌شود بحثی جداگانه است ولی با این حال به‌نظر من هر چیزی که بتواند باعث آزار مردم شود و آنها را در تنگنا بگذارد، یک نوع بحران است. به‌ همین دلیل نیز موضع‌گیری‌هایی که در اینگونه مواقع رخ می‌دهد باید انسانی باشد و هر هنرمندی باید در حد توانش و تا آنجا که موضوع برایش اهمیت دارد و به روش‌های مختلف همانند انجام یک کار هنری با موضوع بحران پیش آمده، حمایت خود را نشان دهد.

بنی‌اسدی با بیان اینکه اثر هنری که در عکس‌العمل به اتفاقات جامعه خلق می‌شود، می‌تواند تأثیر زیادی داشته باشد و در ذهن مردم بماند، ادامه داد: تعداد زیادی از آثار هنری که خلق می‌شوند به اتفاقات و مشکلات پیرامون هنرمند بازمی‌گردند. به‌نظر من افرادی که به‌سرعت و به‌وضوح نسبت به اتفاقات جامعه واکنش نشان می‌دهند جرأت زیادی دارند؛ چراکه با نمایش موضع‌گیری خود نسبت به یک بحران خاص جامعه در فضای مجازی به دیگران اجازه اظهارنظر و برخوردهای مختلف را می‌دهند.

وی ادامه داد: خود من هیچ‌گاه در چنین شرایطی بلافاصله و خیلی واضح واکنش نشان نداده‌ام و بعدها بحران و مشکلات جامعه را به یک صورت دیگر در کارهایم نشان داده‌ام.

این نقاش در بخش پایانی صحبت‌های خود درباره خانه کاریکاتور گفت: تقریبا مدت دو سال است که از خانه کاریکاتور خبری ندارم و همچنان این انجمن را با نام «مسعود شجاعی طباطبایی، کاریکاتوریست» به‌ یاد می‌آورم. در زمان آغاز فعالیت‌های خانه کاریکاتور افراد زیادی در این حوزه فعالیت می‌کردند و به آن علاقه‌مند بودند. در حال حاضر نیز کاریکاتوریست‌های خیلی خوبی داریم که می‌توان با جمع کردن این هنرمندان در کنار یکدیگر و از سرگیری فعالیت خانه کاریکاتور خیلی از مشکلات آنها را حل کرد و در شکل‌دهی یکسری جریانات و فعالیت‌های مربوط به کاریکاتور مفید واقع شد.

بنی‌اسدی در پایان اعلام کرد که احتمالا سال آینده یک نمایشگاه برگزار کند.

انتهای پیام