به گزارش ایسنا، جک وتریانو نقاش خودآموخته اسکاتلندی که علیرغم دوری جستن از منتقدان بسیار محبوب شد، متولد ۱۷ نوامبر ۱۹۵۱ بود.

او در ۱۵ سالگی مدرسه را ترک کرد تا مهندس معدن شود، اما بعد از اینکه برای تولد ۲۱ سالگی یک جعبه آبرنگ هدیه گرفت، نقاشی را آغاز کرد.

موفقیت او در سال ۱۹۹۸ زمانی رقم خورد که دو نقاشی را به نمایش سالانه آکادمی سلطنتی اسکاتلند ارسال کرد و هر دو در روز اول فروخته شدند و این موضوع الهام‌بخش او برای تبدیل شدن به یک هنرمند تمام وقت شد. در ادامه آثار او مورد استقبال بین المللی قرار گرفت و منجر به برگزاری نمایشگاه‌هایی در شهرهایی مانند ادینبورگ، لندن، هنگ کنگ، ژوهانسبورگ و نیویورک شد.

اما وتریانو مورد تحقیر منتقدان نیز قرار می‌گرفت و بسیاری از آنها آثار او را مشتق شده می‌دانستند. جاناتان جونز او را «از نظر عاطفی پیش پا افتاده و از نظر تکنیکی ضعیف» خطاب کرد، در حالی که منتقد دیگری آثار او بدون احساس و شلوغ توصیف کرده بود عنوان کرده بود نباید اشتباه کنیم که او را با وجود موفقیت تجاری‌اش به عنوان یک هنرمند بزرگ طبقه‌بندی کنیم.

به گزارش آرت‌هاب، نقاشی او در سال ۱۹۹۲ به نام «خدمتکار آوازه‌خوان» یکی از مشهورترین آثار اوست و زوجی زیبا را در ساحلی طوفان زده با همراه خدمتکارشان نشان می‌دهد. این نقاشی به گران‌ترین نقاشی در بریتانیا تبدیل شد و بازتولید این نقاشی به هزاران نفر فروخته شد.

در سال ۲۰۰۵، زمانی که وتریانو با دالی، بیکن و پیکاسو مقایسه شد، جاناتان جونز منتق هنری بریتانیایی نوشت: «اینها همه هنرمندان بزرگی هستند. وتریانو حتی یک هنرمند هم نیست. او فقط در میان مردم معمولی که بازتولید صحنه‌های زنان پاشنه بلند و مردان شبیه شبه دهه ۱۹۳۰ او را می‌خرند، و افراد مشهوری که به دنبال اصل این نقاشی‌های بی‌رنگ، بی‌بافت و بی‌مغز هستند، محبوب است.»

در حالی که برخی از منتقدان از آثار او متنفر بودند، وتریانو چندین طرفدار مشهور از جمله جک نیکلسون، الکس فرگوسن، تیم رایس و رابی کالترین را به خود جلب کرد.

انتهای پیام