احمد اخوت معتقد است ممیزی سبب می شود ادبیات در کشور به سوی پاستوریزه شدن برود و از متن‌های پُرچالش دور شود.

این مترجم و نویسنده در گفت‌وگو با خبرنگار ادبیات خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)‌، درباره وضعیت ممیزی در دولت جدید گفت: من مجموعه داستان «به انتخاب مترجم» را در دولت جدید برای دریافت مجوز ارائه دادم که زود مجوز گرفت؛ به نسبت دوره قبل که کتاب‌هایی که مشکلی نداشتند، هشت ماه و یک سال منتظر می‌ماندند،‌ این کار بعد از یک ماه و اندی مجوز گرفت اما در ممیزی تفاوتی با دوره قبل احساس نکردم.

او در عین حال اظهار کرد: در دوره قبل البته چیزهای عجیب و غریبی اتفاق می‌افتاد، می‌گفتند بخشی از داستان باید حذف شود. معنای این حرف این بود که کل داستان از یک مجموعه برداشته شود، وگرنه برداشتن چند صفحه معنی ندارد.

اخوت درباره انتظار و تعلیق کتاب‌ها برای انتشار گفت: وضعیت کتاب در این سال‌های اخیر خیلی بد بود و انتظار طولانی و نامشخص برای کتاب‌ها ضربه پایانی به شرایط کتاب بود، چون شما نمی‌دانستید چقدر طول می‌کشد کتابی که به ارشاد فرستاده‌اید، مجوز بگیرد. نمی‌دانستید کتاب به دست چه کسی رسیده است و چه زمانی سرنوشت آن مشخص می‌شود. این وضعیت تعلیق و ماندن بین زمین و هوا بود. این‌که دولت جدید بخواهد زودتر به کارها جواب بدهد نوعی فراغ بال و امید به نویسنده و مترجم می‌دهد.

این مترجم همچنین درباره این‌که گفته می‌شود ادبیات ما در سال‌های اخیر خنثا و بی‎عطر و بو شده است، گفت: این موضوع دارد به ادبیات ما آسیب می‌زند و نگرانی در این زمینه بسیار شدید است. نمی‌شود همه را به گردن ممیزی انداخت اما ممیزی در این زمینه نقش دارد. این نگاه حتا به مترجم‌ها هم سرایت کرده است و کتاب‌های بی‎بو و خاصیت زیادی دارند ترجمه می‌شوند و این در ناخودآگاه و خودآگاه مترجم است که با نگاه ممیزی به سراغ کتاب‌ها می‌رود و به این فکر می‌کند که چه کتاب‌هایی را انتخاب کند که مثله و ممیزی نشود؛ بنابراین سراغ کارهای پُرچالش نمی‌رود. این جریان ادبیات را به سوی متن‌های پاستوریزه می‌برد و دیگر این ادبیات عطر و بویی ندارد و آثاری که چندلایه هستند کنار می‌روند و تنها آثار خنثا و سرراست در ادبیات ما باقی می‌ماند.

انتهای پیام