آخرین اثر محمود دولتآبادی همراه با صدای نویسنده منتشر شد.
به گزارش خبرنگار ادبیات و نشر خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، «وزیری امیر حسنک» که آخرین اثر نوشتاری دولتآبادی بر اساس «تاریخ بیهقی» است به همراه لوح فشردهی صوتی با صدای این نویسندهی پیشکسوت منتشر شده است.
بازخوانی و تحلیل دولتآبادی از «وزیری امیر حسنک» و وزارت کلاسیک در ایران با سرفصلهایی همچون: مقدمه، وزیری امیر حسنک و ذکر بر دار کردن حسنک وزیر همراه است.
نسخهی صوتی این اثر نیز به این موارد میپردازد: وزیری امیر حسنک، گفتار سالار حاجب علی قریب دربارهی آنچه با آمدن مسعود به عنوان زمینهی وقایع پیش رو رخ خواهد داد، داستان حسنک، ذکر بر دار کردن و پایان داستان بر دار کردن جعفر برمکی.
دولتآبادی بر این کتاب مقدمهی کوتاهی نوشته دربارهی انتخاب «تاریخ بیهقی» با ویرایش علیاکبر فیاض و نسخهی ویرایش محمدجعفر یاحقی و مهدی سیدی.
مجموعهی «وزیری امیر حسنک» در قالبی نفیس با قیمت 29هزار تومان از سوی انتشارات فیروزی منتشر شده و علاقهمندان میتوانند برای خرید آن به سایت انتشارات به آدرس http://firoozipress.com مراجعه کنند.
محمود دولتآبادی انجام این کار را ادای دین به ابوالفضل بیهقی میداند و دربارهی شکلگیری این کار به خبرنگار ایسنا میگوید: آمدند پیش من که میخواهیم همانطور که نیشابوریها مجسمهی عطار و خیام دارند، مجسمهی شما را هم بسازیم، گفتم نمیخواهم سنگ شوم. گفتند برایتان در سبزوار و در جای خانهی قبلی خانه بسازیم، گفتم اگر قرار بود خانهای آباد باشد، خراب نمیشد. پرسیدم چرا روی بیهقی کار نمیکنید؛ او که استاد نثر پارسی است. در نتیجه با توجه به وضعیت امروز که همه چیز صوتی و تصویری است، پذیرفتم بخشهایی از بیهقی را بخوانم، و از آنجا که حسنک در دانشگاهها معرفی شده و مردم بیهقی را با او میشناسند، این داستان را انتخاب کردم.
با فرض دشوارخوان بودن بیهقی، به نظر میرسد دولتآبادی میخواهد با این کار شگرد خواندن بیهقی را به کسانی که خواندن این کتاب به نظرشان دشوار میآید، و جوانان معرفی کند تا به این ترتیب نشان داده شود که بیهقی زیاد هم دشوار نیست.
محمود دولتآبادی در حال حاضر رمانهای «کلنل» و «طریق بسمل شدن» را در وزارت ارشاد در انتظار کسب مجوز نشر دارد.
به گزارش ایسنا، محمود دولتآبادی دهم مردادماه سال 1319 متولد شد و در خانوادهای روستایی که از راه کار بر زمین سخت کویر روزگار میگذراندند، بزرگ شد. دوران کودکی او در بحبوحهی جنگ جهانی دوم و فقر ناشی از آن و سرخوردگیهای پس از جنگ و اقتدار روسها بر ایران سپری شد. عشق توأم دولتآبادی به ادبیات و هنر، باعث شد که ابتدا مدتی به تئاتر روی آورد، اما پس از مدتی تئاتر را به کلی کنار گذاشت و وقت خود را یکسره صرف نوشتن داستان کرد و در اینباره گفت، «من در ادبیات نبردی را آغاز کردهام، که از آن باید پیروز بیرون بیایم.»
دولتآبادی اولین داستان خود را با عنوان «ته شب» در سال 1341 منتشر کرد و «لایههای بیابانی»، «اوسنهی باباسبحان»، «ققنوس»، «ادبار»، «پای گلدستهی امامزاده»، «هجرت سلیمان»، «سفر»، «گاوارهبان»، «عقیل عقیل»، «آهوی بخت من گزل»، «کارنامهی سپنج»، «باشبیرو»، «تنگنا»، «دیدار بلوچ»، «جای خالی سلوچ»، «روزگار سپریشدهی مردم سالخورده»، «کلیدر»، «سلوک»، «روز و شب یوسف»، «آن مادیان سرخیال»، «نون نوشتن» و «آن دیگران» از دیگر آثار منتشرشدهی او هستند.
انتهای پیام
نظرات