یک دوست‌دار میراث فرهنگی گفت: فعالان حوزه‌ی میراث فرهنگی حضور موثری در این حوزه دارند و گاهی می‌توانند باعث تربیت کارشناسان متخصص در این حوزه شوند.

علیرضا عالم‌نژاد در گفت‌وگو با خبرنگار سرویس گردشگری خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، با اشاره به این‌که متأسفانه سازمان میراث فرهنگی و گردشگری هنوز نتوانسته است در برخی بخش‌ها، رسالتی را که برعهده دارد به‌خوبی ایفا کند، ادامه داد: ما به کارشناسانی نیاز داریم که در بحث اجرای قوانین و ضوابط، تخصصی‌تر عمل کنند؛ ولی متأسفانه در چهار سال گذشته، کارشناسان و متخصصان این حوزه، صاحب نظر نبوده‌اند. به همین دلیل، حضور فعالان حوزه‌ی میراث فرهنگی می‌تواند کمکی در این زمینه باشد.

او نهادهای مردمی را جزیی از بخش خصوصی دانست و بیان کرد: اگر بخش خصوصی به‌صورت تخصصی‌تر وارد این حوزه شود،‌ می‌تواند فعالیت‌هایش را قدری هدفمند‌تر کند‌ و از میان نهادهای مردمی، کارگروه‌های خوب تحقیقاتی بیرون آورد تا کارشناسانی آگاه به حوزه‌ی میراث فرهنگی تربیت و به حوزه وارد کنیم.

وی که بیش از چهار سال است در حوزه‌ی تهران قدیم و محله‌های قدیم تهران فعالیت می‌کند‌، اظهار کرد: متأسفانه برخی نهادهای مردمی نقش خود را به‌درستی ایفا نمی‌کنند، چون ساختار کاری‌شان درست شکل نگرفته است،‌ ولی اگر این اتفاق به‌درستی رخ دهد، می‌توان در یک سیستم چند لایه که بحث‌هایی مانند آموزش و به‌کارگیری افراد متخصص را شامل می‌شود، کاری انجام داد. در واقع، باید لایه‌هایی ایجاد شود که از لایه‌های پایین‌تر تغذیه کنند.

او آموزش دادن به مردم را در حوزه‌ی میراث فرهنگی توسط نهادهای مردمی، اتفاقی دانست که می‌تواند به فعال‌تر شدن نهادهای مردمی در حوزه‌های مختلف کمک کند و گفت: سازمان‌های مردم‌نهاد این کمک را می‌کنند تا دیگر نهادهای شهری و دولتی با روش و ساختار حفاظت از میراث فرهنگی آشنا شوند.

وی تأکید کرد: من به‌عنوان یک شهروند تهرانی، فعال بودن نهادهای مردمی در این حوزه را اقدامی مثبت می‌دانم، چون بسیاری از مشکلات ما به‌دلیل نداشتن علم و دانش کافی است. اگر نهادهای مردمی بتوانند به شهروندان آموزش دهند که چگونه با بناهای تاریخی رفتار و از آن‌ها حفاظت کنند، می‌توانیم بگوییم اقدامی خوب در حوزه‌ی میراث فرهنگی انجام شده است. آن زمان حتی با امضا کردن طومار می‌توان جلوی تخریب‌ها را گرفت.

عالم‌نژاد ادامه داد: در بیشتر نقاط دنیا یکسری بستر‌های اولیه‌ توسط دولت فراهم می‌شود و با یکسری قواعد و ساختارهای مشخص، کار حفاظت از آثار تاریخی شکل می‌گیرد. از آنجا که بخش دولتی درگیر یکسری قواعد خاص است که بخش خصوصی آن‌ها را ندارد، بنابراین اگر فقط قواعد و نظارت در دست بخش دولتی باشد و اجرا به بخش خصوصی سپرده شود که بخشی از آن را نهادهای مردمی شامل می‌شوند، حفاظت در این حوزه نیز بهتر انجام می‌شود.

او در پایان، فعالیت نهادهای مردمی زیر نظر بخش دولتی را یک آفت برای این بخش دانست و تأکید کرد: نهادهای مردمی، بخصوص در حوزه‌ی میراث فرهنگی باید مستقل باشند، هرچند نباید چارچوب‌های خاص در این زمینه را زیرسوال برود؛ ولی نباید با قواعد و ضوابط بخش دولتی زیاد مخالفت کرد. همچنین باید توجه داشت که این‌گونه نهادها در حالت فرسایشی کار نکنند.

انتهای پیام