یک هنرمند سفالگر معتقد است: حضور شرکت‌های بیمه در برگزاری هفته‌های فرهنگی ایران در خارج از کشور مفید خواهد بود تا اصل آثار هنرمندان برجسته‌ی ایرانی را بتوانیم نمایش دهیم؛ ولی در حاضر آنچه نشان داده‌ایم همه‌ی توان فرهنگ و هنر ما نبوده است.

ماشاءالله عمید در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، درباره‌ی برگزاری هفته‌های فرهنگی ایران در خارج از کشور و تأثیرگذاری آن‌ها، اظهار کرد: با تلاش‌هایی که برای برپایی این هفته‌ها و نمایش آثار مختلف فرهنگی و هنری با صرف هزینه می‌شود، قطعا این هفته‌ها مثمرثمر هستند، بویژه این‌که با بروشور نمی‌توان فرهنگ مردم ایران را به دنیا نشان داد و نشان دادن جلوه‌های مختلف فرهنگ و هنر در آشنایی و تأثیرگذاری اهمیت بیشتری دارد.

وی ادامه داد: تجربه نشان داده که وقتی در هفته‌های فرهنگی به‌صورت گروهی شرکت می‌کنیم تأثیرگذارتر است. خود من بارها به‌صورت انفرادی نمایشگاه‌های مختلفی را در کشورهای خارجی برگزار کرده‌ام، ولی وقتی کارهای مختلفی به‌صورت تئاتر‌، موسیقی،‌ فیلم،‌ کتاب،‌ گروه‌های پرده‌خوانی یا شاهنامه‌خوانی در یک گروه جمع می‌شوند و برنامه ارائه می‌کنند، تأثیر بیشتری دارد.

او بیان کرد: به‌تازگی مردم گرایش بیشتری به سفال پیدا کرده‌اند و من هم تلاش می‌کنم نمودهایی از فرهنگ و هنر ایران را در آثارم نشان دهم. ضمن این‌که گاهی مفاهیمی که در آثار وجود دارد برای بازدیدکنندگان توضیح داده می‌شود.

عمید در پاسخ به این‌که آیا تا کنون ویترین خوبی از فرهنگ و هنر ایران به دنیا نشان داده شده است؟ گفت: آنچه را که نشان داده‌ایم همه‌ی توان ما نبوده است و در همه‌ی زمینه‌ها شاید فقط یک‌سوم آنچه را که داریم نشان داده‌ایم. بنابراین هنوز جای کار زیادی در این حوزه وجود دارد؛ ما باید از مینیاتور، نقاشی و هر هنری دیگری که داریم بهترین‌ها را گلچین کنیم و در هفته‌های فرهنگی نمایش دهیم، زیرا وقتی با صرف هزینه‌های زیاد و مشکلات متعدد به یک کشور خارجی می‌رویم، خوب است که به‌شکل کامل و قوی حضور داشته باشیم.

این هنرمند با اشاره به محدودیت‌هایی که برای بردن آثار شاخص به کشورهای دیگر وجود دارد، ادامه داد: اگر ما بتوانیم اصل کار استاد فرشچیان را ببریم، خیلی خوب است؛ ولی باید شرکت‌های بیمه تضمین کنند که اگر در طول سفر خسارتی به این نوع آثار وارد شد، هزینه‌ی آن را پرداخت کنند. در غیر این صورت می‌توان یک کار کپی را که نزدیک به اصل اثر باشد، نمایش داد.

او تأکید کرد: اگر در زمان برگزاری هفته‌های فرهنگی ایران کارگاه زنده از هنرهای مختلف ایران داشته باشیم، خیلی موثر است. البته باید هنری را در آنجا نشان داد و معرفی کرد که مردم کشور میزبان نیز نسبت به آن گرایش داشته باشند. ممکن است آنچه را که ما اکنون به‌عنوان سبک می‌شناسیم آن‌ها نپسندند، زیرا بسیاری از دوره‌ها و سبک‌ها را گذرانده‌اند. ما باید آن چیزی را به هفته‌های فرهنگی ببریم که مربوط به ما باشد، برداشتی از فرهنگ ما باشد یعنی آن را عاریه نگرفته باشیم مانند سفالگری که اولین چرخ سفال در ایران ایجاد شد و این موضوع و هنر برای خارجی‌ها خیلی جالب است.

عمید درباره‌ی فروش آثار هنری در هفته‌های فرهنگی نیز اظهار کرد: اگر این کار را بتوان انجام داد، خیلی خوب است، زیرا وقتی یک اثر هنری ایرانی را بفروشیم یعنی اثری از فرهنگ و تمدن ایران را در خانه‌ی یک خارجی باقی گذاشته‌ایم. من معمولا به افرادی که در هفته‌های فرهنگی یا نمایشگاه‌های خود می‌بینیم، هدیه‌ای می‌دهم و مطمئنم که آن را نگه می‌دارند و هر بار که می‌بینند، آنچه را که از فرهنگ و هنر ایران دیده‌اند برای‌شان تداعی می‌شود.

انتهای پیام