از جمله آنچه كه از سوي بسياري از توصيه‌هاي اخلاقي قرآن و بزرگان اخلاق دريافت مي‌شود اين است كه نسبت به آنچه كه علم نداريم سخن نگوييم.

به گزارش خبرنگار دين و انديشه خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، آيه 39 سوره «يونس» از قرآن كريم در رابطه با اين موضوع سخن مي‌گويد كه متن، ترجمه و حديثي كه در رابطه با آموزه‌اي از اين آيه سخن مي‌گويد، به شرح زير است:

متن آيه

«بَلْ كَذَّبُوا بِمَا لَمْ يُحِيطُوا بِعِلْمِهِ وَلَمَّا يَأْتِهِمْ تَأْوِيلُهُ ۚ كَذَٰلِكَ كَذَّبَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ ۖ فَانْظُرْ كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الظَّالِمِينَ»

ترجمه آيه

(ولي آن‌ها از روي علم و دانش قرآن را انکار نکردند،) بلکه چيزي را تکذيب کردند که آگاهي از آن نداشتند، و هنوز واقعيتش بر آنان روشن نشده است! پيشينيان آنها نيز همين گونه تکذيب کردند، پس بنگر عاقبت کار ظالمان چگونه بود.

بخشي از مفهوم اين آيه

امام صادق (ع) فرمودند: از دو آيه‌ قرآن دو درس بزرگ مي‌آموزيم:

الف) تا علم نداريم، حرفي نزنيم. « أَلَمْ يُؤْخَذْ عَلَيْهِمْ مِيثَاقُ الْكِتَابِ أَنْ لَا يَقُولُوا عَلَى اللَّهِ إِلَّا الْحَقَّ»(سوره اعراف آيه 169)

ب) تا علم نداريم، حرفي را رد نكنيم. «بَلْ كَذَّبُوا بِمَا لَمْ يُحِيطُوا بِعِلْمِهِ»

منبع:

ـ كتاب دقايقي با قرآن، تاليف حجت‌الاسلام والمسلمين محسن قرائتي، ناشر مركز فرهنگي درس‌هايي از قرآن، نوبت چاپ پانزدهم زمستان سال 1390

ـ پايگاه تخصصي ترجمه قرآن كريم www.maarefquran.net (ترجمه آيت‌الله‌ ناصر مكارم شيرازي از قرآن كريم)

انتهاي پيام