روز عيد فطر روز بسيار مهمي براي مسلمانان است زيرا پس از يك ماه روزه و تهجد و عبادت، براي گرفتن پاداش الهي آماده مي‌شوند.

لذا اين روز، از سويي سبب شادي و سرور است چراكه هر مسلماني از انجام وظيفه الهي خوشحال و مسرور است؛ ولي از سويي چون روز دريافت جوائز الهي است، انسان در حالت خوف و دلهره به سر مي‌برد از اين كه نمي‌داند اعمال يك ماهه او تا چه اندازه مورد قبول قرار گرفته است؟

به گزارش سرويس دين و انديشه خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، امام باقر (ع) از رسول خدا (ص) نقل كرده است كه آن حضرت فرمود: هنگامي كه روز اول شوال فرا مي‌رسد، منادي ندا مي‌دهد؛ اي مومنان براي دريافت جوايز و پاداش‌هاي خود بشتابيد؛ آنگاه امام (ع) فرمود: جايزه‌هاي خداوند مانند جايزه‌هاي پادشاهان نيست (يعني جايزه او بسيار بزرگ و معنوي و قبولي طاعات و رضوان الهي است).

در پايان نيز تاكيد فرمود: "روز اول شوال روز دريافت جايزه‌هاست".

براي روز اول شوال اعمالي ذكر شده است:

اول

تكبير است و بعد از نماز صبح و نماز عيد فطر آن را بخواند به شرح زير.

اللَّهُ أَكْبَرُ اللَّهُ أَكْبَرُ لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ وَ اللَّهُ أَكْبَرُ اللَّهُ أَكْبَرُ

خدا بزرگتر است، خدا بزرگتر است، معبودي جز خدا نيست و خدا بزرگتر است، خدا بزرگتر است.

وَ لِلَّهِ الْحَمْدُ الْحَمْدُ لِلَّهِ عَلَي مَا هَدَانَا وَ لَهُ الشُّكْرُ عَلَي مَا أَوْلانَا.

و خداي را سپاس و سپاس خداي را بر آنچه ما را بدان هدايت كرد، و او را شكر بر آنچه به ما ارزاني داشت.

دوم:

پيش از نماز عيد، زكات فطره را جدا سازد؛ اگر دسترسي به مستحق دارد بپردازد والا كنار بگذارد، براي هر نفر يك صاع (حدود سه كيلو) از گندم يا مواد غذايي ديگر كه در آن شهر غذاي غالب مردم محسوب مي‌شود.

زكات فطره واجب موكد است و شرط قبولي روزه ماه رمضان است و خداوند نيز در قرآن آن را مقدم بر نماز (عيد) شمرده است و مي‌فرمايد: «قَد اَفلَحَ مَن تَزَکّي وَ ذَکَر اسمَ رَبّهِ فَضَلي» به يقين آن كس كه زكات دهد و ياد پروردگارش را كند سپس نماز بخواند، رستگار است".

سوم

غسل كردن است و وقت آن به فرموده «شيخ طوسي» بعد از طلوع فجر است تا زمان بجا آوردن نماز عيد.

قبل از غسل اين دعا را بخواند:

اللَّهُمَّ إِيمَانا بِكَ وَ تَصْدِيقا بِكِتَابِكَ وَ اتِّبَاعَ سُنَّةِ نَبِيكَ مُحَمَّدٍ صَلَّي اللَّهُ عَلَيهِ وَ آلِهِ

خدايا تنها براي ايمان به تو و تصديق به كتاب تو و پيروي از روش پيامبر تو محمد درود خدا بر او و خاندانش باد.

آنگاه "بسم الله" بگويد و غسل كند. پس از پايان غسل بگويد:

اللَّهُمَّ اجْعَلْهُ كَفَّارَةً لِذُنُوبِي وَ طَهِّرْ دِينِي اللَّهُمَّ أَذْهِبْ عَنِّي الدَّنَسَ.

خداي اين غسل را كفاره گناهانم قرار ده و دينم را پاك كن، خدايا هر آلودگي را از من برطرف فرما.

چهارم

به فرموده "شيخ طوسي" در اين روز نيكوترين لباسش را بپوشد و خود را معطر سازد و با وقار به سمت مصلاي عيد حركت كند.

پنجم

پيش از نماز عيد، در ابتداي روز افطار كند و بهتر آن است كه افطارش با خرما باشد. "شيخ مفيد" فرموده است: مستحب است مقدار كمي از تربت سيدالشهدا، امام حسين (ع) را تناول نمايد كه شفاي هر دردي است.

ششم:

پس از طلوع آفتاب براي نماز عيد حركت كند (همانگونه كه از رسول خدا (ص) نقل شده است) و دعاهايي را كه از طريق معصومين (ع) وارد شده است، بخواند؛ از جمله آنكه امام باقر (ع) فرمود: در عيد فطر و عيد قربان و جمعه وقتي كه براي رفتن به نماز مهيا شدي، اين دعا را بخوان:

اللَّهُمَّ مَنْ تَهَيأَ فِي هَذَا الْيوْمِ أَوْ تَعَبَّأَ أَوْ أَعَدَّ وَ اسْتَعَدَّ لِوِفَادَةٍ إِلَي مَخْلُوقٍ رَجَاءَ رِفْدِهِ وَ نَوَافِلِهِ وَ فَوَاضِلِهِ وَ عَطَاياهُ فَإِنَّ إِلَيكَ يا سَيدِي تَهْيئَتِي وَ تَعْبِئَتِي وَ إِعْدَادِي وَ اسْتِعْدَادِي رَجَاءَ رِفْدِكَ وَ جَوَائِزِكَ وَ نَوَافِلِكَ وَ فَوَاضِلِكَ وَ فَضَائِلِكَ وَ عَطَاياكَ

خدايا هركس در اين روز آماده شد يا نيت كرد يا مهيا و مستعد شد براي ورود به درگاه يكي از بندگانت‏ به اميد جايزه‏‌ها و صله‏‌ها و بهره‏‌ها و عطاها، ولي اي آقاي من آماده شدن و قصد كردن و مهيا و مستعد شدن‏ من تنها به جانب توست به اميد جايزه‏‌ها و صله‏‌ها و بهره‏‌ها و عطاهايت

وَ قَدْ غَدَوْتُ إِلَي عِيدٍ مِنْ أَعْيادِ أُمَّةِ نَبِيكَ مُحَمَّدٍ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيهِ وَ عَلَي آلِهِ وَ لَمْ أَفِدْ إِلَيكَ الْيوْمَ بِعَمَلٍ صَالِحٍ أَثِقُ بِهِ قَدَّمْتُهُ وَ لا تَوَجَّهْتُ بِمَخْلُوقٍ أَمَّلْتُهُ وَ لَكِنْ أَتَيتُكَ خَاضِعا مُقِرّا بِذُنُوبِي وَ إِسَاءَتِي إِلَي نَفْسِي

اينك‏ صبح كردم در عيدي از اعياد امت پيامبرت محمد(درود خدا بر او و خاندانش)، درحالي‏ كه به عمل صالحي كه به آن اطمينان كنم و آن را پيش آورده باشم بر تو وارد نشدم و به مخلوقي كه آرزومندش باشم رو نكردم، بلكه در حال فروتني تنها به جانب تو آمده‏‌ام به گناه و بدي نسبت به خويش اعتراف دارم،

فَيا عَظِيمُ يا عَظِيمُ يا عَظِيمُ اغْفِرْ لِي الْعَظِيمَ مِنْ ذُنُوبِي فَإِنَّهُ لا يغْفِرُ الذُّنُوبَ الْعِظَامَ إِلا أَنْتَ يا لا إِلَهَ إِلا أَنْتَ يا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ

پس اي بزرگ، اي بزرگ، اي بزرگ، گناهان‏ بزرگم را بيامرز، كه گناهان بزرگ را جز تو نيامرزد، اي كه معبودي جز تو نيست، اي‏ مهربان‏ترين مهربانان.

هفتم:

خواندن نماز عيد

خواندن نماز عيد در زمان ما مستحب است و آن دو ركعت است؛ در ركعت اول سوره حمد و سوره اعلي (يا هر سوره ديگري كه مايل باشد) بخواند و بعد از آن پنج تكبير بگويد و بعد از هر تكبير اين قنوت را بخواند:

اللَّهُمَّ أَهْلَ الْكِبْرِياءِ وَ الْعَظَمَةِ

خداى اى اهل بزرگى و عظمت،

وَ أَهْلَ الْجُودِ وَ الْجَبَرُوتِ

و اى اهل جود و سلطنت،

وَ أَهْلَ الْعَفْوِ وَ الرَّحْمَةِ

و اهل گذشت و رحمت،

وَ أَهْلَ التَّقْوَي وَ الْمَغْفِرَةِ

و اهل تقوا و مغفرت،

أَسْأَلُكَ بِحَقِّ هَذَا الْيوْمِ الَّذِي جَعَلْتَهُ لِلْمُسْلِمِينَ عِيدا

از تو درخواست مى‏كنم به حق اين روز كه براى مسلمانان عيد قرار دادى،

وَ لِمُحَمَّدٍ صَلَّي اللَّهِ عَلَيهِ وَ آلِهِ ذُخْرا وَ شَرَفا وَ مَزِيدا

و براى‏ محمد صلّى اللّه عليه و آله ذخيره و فزونى در شرف،

أَنْ تُصَلِّي عَلَي مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ

كه بر محمد و خاندان محمد درود فرستى،

وَ أَنْ تُدْخِلَنِي فِي كُلِّ خَيرٍ أَدْخَلْتَ فِيهِ مُحَمَّدا وَ آلَ مُحَمَّدٍ

و مرا در هر خيرى‏ كه محمد و خاندان محمد را وارد نمودى وارد كنى،

وَ أَنْ تُخْرِجَنِي مِنْ كُلِّ سُوءٍ أَخْرَجْتَ مِنْهُ مُحَمَّدا وَ آلَ مُحَمَّدٍ صَلَوَاتُكَ عَلَيهِ وَ عَلَيهِمْ أَجْمَعِينَ

و از هر شرى كه محمد و خاندان محمد(درود خدا بر او و خاندانش) را بيرون آوردي مرا بيرون آوري،

اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ خَيرَ مَا سَأَلَكَ مِنْهُ عِبَادُكَ الصَّالِحُونَ

خدايا از تو درخواست مي‌‏كنم،بهترين چيزي كه بندگان شايسته‏ات‏ درخواست كردند و

وَ أَعُوذُ بِكَ فِيهِ مِمَّا اسْتَعَاذَ مِنْهُ عِبَادُكَ الصَّالِحُونَ.

به تو پناه مى‏آورم از آنچه بندگان شايسته‏ات به تو پناه بردند.

(در صورت عدم توانايي بر اين قنوت، هرگونه قنوت ديگري نيز مي‌تواند بخواند)

سپس تكبير ششم را بگويد و به ركوع برود و بعد از ركوع و سجده، برخيزد و ركعت دوم را شروع كند؛ در ركعت دوم، بعد از سوره حمد،

سوره «والشمس» يا سوره ديگري را بخواند؛ آنگاه چهار تكبير بگويد و بعد از هر تكبير همان قنوت را بخواند، سپس تكبير پنجم را بگويد و به

ركوع و سجود برود و نماز را تمام كند. بعد از نماز، تسبيحات حضرت زهرا (س) را بگويد و آنگاه دعاهايي كه نقل شده است را بخواند كه يكي از آن‌ها دعاي چهل و ششم "صحيفه سجاديه" است.

مستحب است نماز عيد، زير آسمان باشد و بعد از نماز براي ديگر مومنان جهت قبولي اعمال دعا كند.

هشتم

دعاي ندبه را بخواند. مرحوم محدث قمي مي‌گويد: به فرموده «سيد بن‌طاووس» پس از دعا به سجده برود و بگويد:

أَعُوذُ بِكَ مِنْ نَارٍ حَرُّهَا لا يطْفَي وَ جَدِيدُهَا لا يبْلَي وَ عَطْشَانُهَا لا يرْوَي

به تو پناه مي‏آوردم از آتشي كه حرارتش خاموش نمي‏شود و تازه‏اش كهنه نمي‏گردد و تشنه‏اش سيراب نمي‏شود.

پس گونه راست را بر زمين گذارد و بگويد:

إِلَهِي لا تُقَلِّبْ وَجْهِي فِي النَّارِ بَعْدَ سُجُودِي وَ تَعْفِيرِي لَكَ بِغَيرِ مَنٍّ مِنِّي عَلَيكَ بَلْ لَكَ الْمَنُّ عَلَي

خدايا رخسارم را پس از سجده و به خاك ماليدن آن براي تو در آتش‏ زيرورو مكن، كه من در اين كار بر تو منت ندارم، بلكه تنها تو را بر من

منت است

سپس گونه چپ را بر زمين‏ گذارد و بگويد:

ارْحَمْ مَنْ أَسَاءَ وَ اقْتَرَفَ وَ اسْتَكَانَ وَ اعْتَرَفَ.

رحم كن بر كسي‏ كه بد كرده و مرتكب گناه شده و بيچاره گشته و اعتراف نموده است.

آنگاه به حال سجده برگردد و بگويد:

إِنْ كُنْتُ بِئْسَ الْعَبْدُ فَأَنْتَ نِعْمَ الرَّبُّ عَظُمَ الذَّنْبُ مِنْ عَبْدِكَ فَلْيحْسُنِ الْعَفْوُ مِنْ عِنْدِكَ يا كَرِيمُ

اگر من بنده بدي بودم، تو پروردگار خوبي هستي،گناه از بنده‏ات بزرگ شده، شايسته و نيكو است‏ گذشت از جانب تو باشد اي كريم.

پس صد مرتبه بگويد:

الْعَفْوَ الْعَفْوَ

ببخش ببخش

انتهاي پيام