معاون ميراث فرهنگي اداره كل ميراث فرهنگي و گردشگري استان فارس درباره‌ي وضعيت قبرستان ايجادشده در حريم كاخ اردشير بابكان گفت: اگر دستگاه‌هاي اجرايي به درك مشتركي در اين‌باره برسند، مي‌توان دنبال راهكار بود. در غير اين صورت رسيدن به شرايط ايده‌آل را بايد در خواب ديد.

عبدالرضا نصيري در گفت‌وگو با خبرنگار سرويس ميراث فرهنگي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، ابتدا بيان كرد: خيلي از مسائلي كه اكنون با آن‌ها روبه‌رو هستيم از گذشته به ما رسيده‌اند و كم هم نيستند. اگر بخواهيم جلوي اين‌گونه مسائل بايستيم و از ادامه‌ي آن جلوگيري كنيم، بايد با برطرف كردن مشكلات، خسارت لازم را نيز بپردازيم و اگر نخواهيم جلوي آن‌ها را بگيريم به اين معني است كه مشكل و معضلي را عملا تثبيت كرده‌ايم و به نوعي با آن كنار مي‌آييم.

حريم كاخ اردشير

او ادامه داد: شكل‌گيري اين قبرستان به زماني مربوط است كه بحث حفاظت از اثري مانند كاخ اردشير بابكان مطرح نبود يا اگر هم مطرح بود، به‌شكل جامعي نبود. به اين ترتيب با ثبت ملي اين اثر و براي تعيين عرصه و حريم به حداقل‌ها راضي شديم به‌طوري كه آخرين ديوارهاي اين آتشكده را عرصه قرار داديم.

وي تأكيد كرد: در حال حاضر سازمان ميراث فرهنگي فقط مالك كاخ است و علاوه بر زمين‌هاي اطراف، حتا آب‌گير جلوي كاخ هم مالك شخصي دارد. به اين ترتيب فنس‌هايي هم كه دور زمين اطراف كاخ كشيده‌ايم به زميني مربوط است كه سازمان ميراث فرهنگي مالك آن نيست. بايد بودجه‌اي داشته باشيم كه دست كم جايي را كه با توافق فنس كشيده‌ايم بخريم.

نصيري با اشاره به اين‌كه نيروهاي حفاظتي اين محل مدت‌ها از اهالي همان منطقه و روستاي اطراف بودند، گفت: حال كه زمين‌هاي آنجا ارزش افزوده پيدا كرده است، همان افراد خريده شدن زمين‌هاي‌شان را توسط سازمان ميراث فرهنگي مي‌خواهند.

معاون ميراث فرهنگي استان فارس با تأكيد بر اين‌كه موضوع قبرستان در حريم كاخ اردشير بابكان فراتر از اين مسائل است، اظهار كرد: دفن مردگان در اين محل يك زماني آغاز شد و اكنون نيز انجام مي‌شود. همچنين در ضوابط عرصه و حريم اين اثر گفته شده كه روستاي آتشكده بايد منتقل شود؛ ولي آيا سازمان ميراث فرهنگي به‌تنهايي توان انجام اين جابه‌جايي را دارد؟ اكنون كه وسعت محدوده‌ي اين روستا افزايش يافته توان انجام اين جابه‌جايي به‌تنهايي براي سازمان ميراث فرهنگي وجود ندارد.

نصيري افزود:‌ برطرف كردن چنين مشكلاتي دستوري نيست، بلكه بايد همه‌ي دستگاه‌ها وارد شوند. در زمانه‌اي كه من (به‌عنوان نماينده‌ي ميراث فرهنگي) مي‌گويم چنين اثري ارزشمند است، ولي يك دستگاه ديگري مي‌گويد اينجا مشتي خشت و گل است، نمي‌توان دنبال راهكار بود، زيرا براي يافتن راهكار دستگاه‌هاي اجرايي بايد به درك مشتركي برسند.

انتهاي پيام