يك جانباز، رزمنده و كسي كه بيش از 106 ماه در جبهه جنگ حضور داشته است با انتقاد از عدم بازسازي شهر خرمشهر پس از 29 سال از آزادسازي اين شهر ابراز عقيده كرد: مردم خرمشهر به دليل فقر، گراني و بي‌توجهي مسوولان گمان مي‌كنند خرمشهر آخر دنياست. جبار بيگي هرچگاني، از مدافعان خرمشهر و همرزمان شهيد جهان‌آرا در گفت‌وگو با خبرنگار سرويس فرهنگ و حماسه خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) درباره مشكلات مختلف مردم شهر خرمشهر پس از 29 سال از آزادسازي اين شهر گفت: 29 سال از آزادسازي خرمشهر مي‌گذرد و مسوولان اين شهر نتوانسته‌اند خواسته شهدايي را كه براي دفاع از اين شهر و بازپس‌گيري آن از اشغالگران بعثي از همه چيز خود گذشتند و در خون غلتيدند را برآورده كنند و بايد از مسوولان اين شهر پرسيد آيا پايتخت مقاومت كشور بايد 14 هزار خانوار فقير داشته باشد كه زير پوشش كميته امداد باشند؟! وي با اشاره به اين كه در رابطه‌ي مشكلات شهر نمي‌دانيم به چه كسي مراجعه كنيم ادامه داد: وقتي نماينده شهر در مقابل خواسته‌ مردم براي آب آشاميدني مي‌گويد آب شهر تصفيه شده و اعتراض مردم به خاطر اين است كه آب تصفيه شده به آن‌ها مزه نمي‌دهد، بلكه مردم براي گرفتن آب معدني اعتراض مي‌كنند ديگر چه حرفي مي‌توان زد؟ اين در حالي است كه روزانه بيش از سه ميليون ليتر فضولات شهري‌هاي ديگر وارد همان آبي مي‌شود كه مردم خرمشهر از آن استفاده مي‌كنند. وي در ادامه ‌گفت: مردم اين شهر امروز گمان مي‌كنند اينجا آخر دنياست. كالاهايي كه در اين شهر به مردم فروخته مي‌شود محصولات درجه چند شهرهاي ديگر است كه با قيمت‌هاي گران به فروش مي‌رسد و هيچ ارگان و صنفي هم براي نظارتي به روي قيمت‌ها ندارد. امروز شهدا و رزمندگان دفاع مقدس كه روزگاري براي اين شهر از همه چيز خود گذشتند مورد سوال مردم هستند و كساني كه خاطرات و وصيت‌نامه‌هاي شهدا در گوششان زنگ مي‌زند جوابي براي اين سوال‌ها ندارند؛ چرا كه مدافع دلسوزي در اين شهر نيست. اين جانباز دوران دفاع مقدس افزود: اين شهر تقريبا از نظر مسائل فرهنگي زير نقطه صفر قرار دارد و در طول اين چند سال هيچ پايه‌گذاري منسجمي كه بتواند خوراك تبليغي و فرهنگي شهر را سازماندهي كند و در اختيار مردم قرار دهد به وجود نيامده است؛ چرا كه زيربناي فرهنگ اقتصاد است؛ وقتي مردم اين شهر در بدترين شرايط اقتصادي هستند نمي‌توان اميد به فرهنگ‌سازي‌ آن‌ها داشت. بيگي مي‌افزايد: اگر درباره مشكلات و معضلات شهر خرمشهر به مسوولان مراجعه شود؛ از تعداد كارهايي كه در اين شهر انجام شده مثنوي مي‌سازند و چند حسن شهر را بر مي‌شمارند؛ در حالي كه در اين شهر كه امروز در گرما و گرد و غبار گير افتاده است روزي نيست برق يكي از محله‌هاي شهر به مدت چند ساعت قطع نشود. ما نمي‌دانيم اين چه مصلحتي است كه اين شهر كه قبل از انقلاب آباد بود را به حال خود رها كرده‌اند! قبل از انقلاب چند شهر بودند كه آب آشاميدني نداشتند و آب را با كوزه خريداري مي‌كردند و مردم خرمشهر دلشان به حال آنها مي‌سوخت؛ اما امروز همه آن‌ شهرها از آب شرب مناسب برخوردار هستند كه از اين بابت ما خوشحال هستيم، اما امروز اين مردم شهر خرمشهر هستند كه بايد آب آشاميدني بخرند. وي افزود: بعد از سال‌ها كه از پايان جنگ مي‌گذرد در گلزار شهداي شهر و با حضور كاروان‌هاي راهيان نور در اين شهر توسط فردي كه دلش به حال شهدايي كه سمبل مقاومت بودند سوخت، دو سوله و سايبان براي مزار شهداي شهر ساخت، اما بعد از سال‌ها هيچ مسوولي حاضر نيست يك تانكر آب 20 هزار توماني براي شست‌وشوي مزار شهداي خرمشهر هزينه كند و يا براي زائران و كساني كه از مزار شهدا زيارت مي‌كنند برنامه‌اي، روايتي و قرآني خوانده شود تنها دو نگهبان روزمزد در اين محل گذاشته شده است. بيگي بار ديگر بر فقر در اين شهر تاكيد كرد و گفت:مردم در بدترين شرايط اقتصادي هستند. اميدواريم يا مسوولان به اين شهر رسيدگي كنند يا اين مسائل در تاريخ ثبت شود تا آيندگان بدانند مردمي كه در زمان جنگ انواع سختي‌ها و رنج‌ها را از قبيل ويراني شهر و اسير و شهيد شدن فرزندان خود را ديدند پس از جنگ غنايم آن در جاهاي ديگري تقسيم شد. انتهاي پيام