در پناه هور

«تا آخرین گلوله‌مان را به‌طرف دشمن شلیک کردیم. بچه‌ها گفتند: چیکار کنیم حاجی؟ اوضاع بدی بود. تعدادمان خیلی کم بود. مهماتمان تمام‌شده بود و نمی‌توانستیم بجنگیم. اسارت را هم نمی‌توانستم بپذیرم. داد زدم بزنین به آب. برین توی نیزارها، خودتون رو مخفی کنین. با شنا از اینجا دور بشین.»

یادی از شهید شیخ فضل‌الله محلاتی

«در آستانه ۲۲ بهمن ۱۳۵۷، این «صدای انقلاب» بود که از حنجره شهید محلاتی به عنوان نخستین سخنگوی انقلاب، پیروزی نهضت و استقرار جمهوری اسلامی را در کشور از راه رادیو به ملت ایران رساند. او به علت سابقه درخشانش، مورد اطمینان حضرت امام خمینی(ره) بود و مسئولیت‌های اجرایی مختلفی مانند معاونت کمیته مرکزی انقلاب و نمایندگی ایشان در مراسم باشکوه حج ابراهیمی در سال ۱۳۵۸ را بر عهده داشت.»

روایت شهادت یک خلبان

اواخر بهمن ماه سال ۱۳۶۴ خضرایی درحال ترک منزل، از همسرش وصیتنامه‌اش را طلب می‌کند و آخرین تغییرات را در آن اعمال می‌کند. با رفتن به فرودگاه مهرآباد تهران، هواپیمای مسافربری به مقصد اهواز به پرواز درمی‌آید.

سردار کارگر: جهاد تبیین توانمندی و دستاوردهای کشور را نمایان می‌کند

رئیس بنیاد حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس گفت:جهاد تبیین موجب می‌شود که بتوانیم توانمندی و دستاوردهای کشور را به افکار عمومی نشان دهیم.

ماجرای یک دعای خاص در اسارت

غرورمان اجازه نمی‌داد که حتی هنگام شکنجه و کتک خوردن ناله کنیم، زیرا می‌دانستیم که ناله‌های ما، عراقی‌ها را خوشحال می‌کند. اردوگاه ما هشت تا نه ماه بدون بازدید صلیب سرخ بود و در این مدت، انواع سختی‌ها را تحمل کردیم، اما هرگز از ایمان و هویت خود کوتاه نیامدیم.

داستان یک فرمانده

«چهل پنجاه متر دورتر، پشت یک خاک‌ریز رفتیم و داخل گل‌ولای پناه گرفتیم. مدام سرمان را بالا می‌آوردیم و منتظر بودیم که هرلحظه ماشین منفجر شود. حدود بیست دقیقه همین‌طور گذشت و اتفاقی نیفتاد به بچه‌ها گفتم: شما همین‌جا بشینین، من آروم میرم سمت ماشین.»

برگزاری یک جشن عقد متفاوت در یادمان شهدای «والفجر ۸»

هم‌زمان با سالروز میلاد امام‌زمان(عج) جشن ازدواج ۴۰ زوج اروندکناری در یادمان شهدای «والفجر ۸» برگزار شد.

رفتارهای متفاوت یک فرمانده

داخل آسایشگاه در حال استراحت بودیم که حدود ساعت ۲ بعدازظهر تلویزون اعلام کرد صیاد شیرازی به عنوان فرمانده نیروی زمینی منصوب شد. روز بعد دستور داده شد تا شهید صیاد را به تهران ببریم. به طرف تهران به پرواز درآمدیم.

یک فرمانده، یک خاطره/ وقتی اسیر عراقی را دیدم

به محمود اخلاقی گفتم با او چه کنم؟ گفت، به من مربوط نیست. دلمان نیامد او را بکشیم اگرچه دست و پاگیر شد؛ اما تا صبح همراه گروهان بود و سپس به عقب انتقالش دادیم.

برای مرتضی دهداری؛

جاودانگی بیرون از قاب

درگذشت مرتضی دهداری، فتوژورنالیستی که در جنگ تحمیلی لحظات نابی را به ثبت رساند و خود را خارج از قاب دوربین جاودانه کرد، خبری است که نمی‌توان بی‌اعتنا از کنارش گذشت. مطلب حاضر ادای دینی است در حد بضاعت به زنده‌یاد دهداری.

آخرین گلوله‌ای که در عید غدیر شلیک شد

من به همراه پنج شش نفر دیگر دور هم ایستاده بودیم که ناگهان یک دسته گلوله مینی کاتیوشا آمد اطرافمان به زمین اصابت کرد. چند نفر از بچه‌ها را موج گرفت، اما کسی مجروح نشد، به جز مجید رضاییان.

برگی از تاریخ

راهبردی که به صلح شرفتمندانه منجر می‌شد

ارتش عراق پس از شکست در عملیات بیت‌المقدس روحیه تهاجمی خود را از دست داده بود اما در جلوگیری از ورود نیروهای ایران به داخل خاک عراق از مسیر بصره مصمم شد زیرا بر پیامدهای سقوط این شهر کاملا واقف بود. بر این اساس ارتش عراق تصمیم گرفت تا با اتخاذ راهبرد «دفاع ایستا» یگان‌های خود را در سنگرهایی در دژهای مرزی مستقر کند و در مقابل حملات ایران بایستد.

موتوری که ستون پنجم دشمن بود

آتش لحظه‌به‌لحظه سنگین و سنگین‌تر می‌شد، تا آنجا که دیگر فاصله‌ای بین انفجارها وجود نداشت. همراه آن آتش سنگین، خمسه‌خمسه‌های پی‌درپی و خمپاره‌ها و گلوله‌های تانک و توپی بود که فرود می‌آمدند و تمام نخلستان و نخل‌ها را می‌لرزاندند و سفهای نخل‌ها را بر سر بچه‌ها می‌ریختند.کاری از کسی برنمی‌آمد، جز آنکه در سنگر نیمه‌تمامش دراز بکشد. هر کس در دلش اشهد را می‌گفت و منتظر انفجار می‌ماند و آن موتوری را نفرین می‌کرد.

به شهید اسماعیل دقایقی

فراخوانی برای جذب نیروهای عراقی در سپاه

در اولین فراخوان نیرو از میان اسرای عراقی حدود ‌۳۰۰ تا ‌۵۰۰ نفر داوطلب شدند که پس از انجام مصاحبه و شناسایی، جذب و در تیپ بدر سازماندهی شدند. طبیعتا در جذب و استفاده از اسرای عراقی با احتیاط عمل می‌کردیم و بعد که عملکرد آنها را خوب ارزیابی کردیم، کار را توسعه دادیم.

جدال با برف و یخ در یک عملیات

سخت‌ترین خاطرات من مربوط به تنگه باسوا، حدفاصل بین ارتفاعات وحشی و خشن گرده رش و قامیش است. زمستان سال ۱۳۶۶ بود. بنا بود عملیاتی در تنگه باسوا اجرا شود. مقر یا حسین تا تنگه باسوا بیست کیلومتر فاصله داشت. برف سنگینی بر زمین نشسته بود و همه نیروها برای استتار، بادگیر سفید پوشیدند.