يک کارشناس ارشد مرمت و حفاظت آثار تاريخي گفت: هريک از آثار تاريخي ايران به اندازه‌ي يک چاه نفت ارزشمند است. محسن نکويي در گفت‌وگو با خبرنگار بخش ميراث فرهنگي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) در اصفهان، اظهار كرد: حجم كار مرمت در کشور ما بسيار بالاست و قطعا يک سازمان دولتي به‌تنهايي نمي‌تواند پاسخ‌گوي اين نياز عظيم باشد و دولت بايد شرايط ورود بخش خصوصي به اين حوزه را فراهم کند. او استفاده از افراد متخصص و دل‌سوز در مرمت آثار تاريخي را ضروري دانست و افزود: مرمت و حفاظت از آثار تاريخي کاري علمي و تخصصي است. به گفته‌ي نکويي، فاصله افتادن بين دانشجويان فارغ‌التحصيل اين رشته و استادکاران قديمي، از جمله نقاط ضعف است و اگر اين ارتباط بيش‌تر شود، افراد جديد و جوان هم مي‌توانند تجربه كسب کنند. وي استفاده از روش‌هاي نوين معماري در مرمت آثار تاريخي و فرهنگي را به شرطي مثبت دانست که پيش از انجام آن، کارشناسي دقيق انجام شود، نه اين‌که به‌صورت آزمون و خطا كار شود. نکويي از فعاليت چند سازمان با اصول خاص براي حفاظت از آثار تاريخي مانند اوقاف و امور خيريه، مسکن‌سازان و ميراث فرهنگي گلايه کرد و گفت: من با ورود اوقاف و امور خيريه و مسکن‌سازان به اين حوزه موافق نيستم، چون برخوردهاي متفاوت در اين بخش، بيش‌ترين آسيب را به آثار تاريخي مي‌زند. او اختلاف بين ميراث فرهنگي و سازمان مسکن‌سازان بر سر بافت‌هاي تاريخي را از جمله‌ي اين برخوردهاي متفاوت دانست و تأكيد کرد: بافت تاريخي را نبايد بافت فرسوده به‌شمار آورد و با همين بهانه آن را تخريب کرد. نکويي در پاسخ به پرسشي مبني بر اين‌که برخي ارگان‌ها دليل نام‌گذاري بافت‌هاي تاريخي را به نام بافت فرسوده، کم‌عرض بودن کوچه‌ها در بافت‌هاي تاريخي و سخت بودن عبور و مرور خودروهاي خدمات‌رساني در شرايط اضطراري مي‌دانند، شما چه پيشنهادي براي رفع اين مشکل داريد؟ گفت: ما بايد با بهره‌گيري از تکنولوژي جديد، مانند کشورهاي ديگر از آثار تاريخي حفاظت کنيم، به‌گونه‌اي که محور حفظ و امکانات رفاهي براي ساکنان آن منطقه فراهم شود، نه اين‌که يک محله‌ي تاريخي را به بهانه‌ي فرسوده بودن تخريب کنيم. او اضافه كرد: اهميت آثار تاريخي به‌اندازه‌اي است که بايد با صرف هزينه‌هايي هرچند زياد، حفظ شوند. انتهاي پيام