آلينوش طريان - مادر نجوم و بانوي اخترفيزيك ايران - كتابخانه‌ي شخصي خود را شامل كتاب‌هايي به سه زبان فارسي، ارمني و فرانسوي به سازمان اسناد و كتابخانه‌ي ملي ايران اهدا كرد.

به گزارش خبرنگار بخش كتاب خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، طريان كتابخانه‌ي شخصي خود را شامل 1116 جلد كتاب چاپي، يك جلد كتاب چاپ سنگي، 162 جلد منابع غيركتابي (پايان‌نامه و مقالات) و 902 جلد نشريه به سازمان اسناد و كتابخانه‌ي ملي اهدا كرد و به همين مناسبت، صبح امروز (شنبه، 30 مردادماه)، مراسم تقدير از او با حضور علي‌اكبر اشعري - رييس سازمان اسناد و كتابخانه‌ي ملي - در سراي سالمندان نصرت برگزار شد.

در اين مراسم كه با حضور حبيب‌الله عظيمي - معاون سازمان اسناد و كتابخانه‌ي ملي -، حجت‌الحق حسيني - مشاور ارشد و عضو هيأت علمي مركز ستاره‌شناسي تهران -، احمد دالكي - استاد پيشكسوت نجوم - و نماينده‌ي شوراي خليفه‌گري ارامنه‌ي اصفهان نيز همراه بود، اشعري با اهداي لوح تقدير، از آلينوش طريان تقدير كرد.

مادر نجوم ايران هم كه با پيكر نحيف و دستان لرزانش بر تخت كوچكي نشسته بود، از خاطرات زندگي و جواني خود سخن گفت.

او خود را از اولين استادان زن دانشگاه تهران خواند و گفت: من از اين‌رو اين رشته‌ي علمي را براي تحصيل انتخاب كردم كه همه فكر مي‌كردند كاري مردانه است و من مي‌خواستم ثابت كنم مي‌توانم اين كار را انجام دهم و زنان سرزمينم را هم به درس خواندن ترغيب كنم.

طريان كه هيچ‌وقت ازدواج نكرده است، معلم را مانند مادر معرفي كرد و گفت: معلمي كارش را خوب انجام مي‌دهد كه مانند مادر، بچه‌ها را دوست داشته باشد.

او كه در اين مراسم، دو كتاب از كتابخانه‌ي شخصي‌اش را به صورت نمادين به اشعري اهدا كرد، درباره‌ي اهداي كتاب‌هايش به كتابخانه‌ي ملي گفت: كتاب بايد جايي برود كه خواننده دارد.

طريان در ادامه درباره‌ي بازگشت خود به ايران بعد از تحصيل در فرانسه گفت: خيلي‌ها به من گفتند كه آن‌جا بمانم؛ اما من به ايران برگشتم تا به فرزندان اين كشور كمك كنم. من به خرج خانواده‌ام در اروپا تحصيل كردم؛ اما به ايران بازگشتم؛ ولي بسياري از كساني كه با خرج دولت در خارج از كشور درس مي‌خواندند، به ايران برنگشتند. به آن‌ها گفتم، من بي‌وفا نيستم، در اين كشور متولد شده و بزرگ شده‌ام و به كشور خود خدمت مي‌كنم. سي سال هم در دانشگاه كار كردم و بعد بازنشسته شدم.

او سپس از جوانان خواست تا خوب درس بخوانند و به كشورشان كمك كنند؛ نه اين‌كه بروند و در كشور ديگري بمانند؛ زيرا به اعتقاد او، ما ايراني هستيم و بايد به كشور خود خدمت كنيم.

آلينوش طريان كه هم‌اكنون در سن نودسالگي در سراي سالمندان نصرت زندگي مي‌كند، بعد از دريافت درجه‌ي كارشناسي فيزيك از دانشكده‌ي علوم دانشگاه تهران، به خدمت آزمايشگاه دانشكده‌ي علوم درآمد. سپس با هزينه‌ي شخصي به فرانسه رفت و در دانشگاه سوربن، مدرك دكتراي خود را در رشته‌ي فيزيك دريافت كرد و با وجود پيشنهاد استادي در دانشگاه سوربن، به ايران بازگشت و در دانشگاه تهران به سمت استادي منصوب شد.

او پايه‌گذار اولين رصدخانه‌ي فيزيك خورشيدي در تهران است و براي نخستين‌بار، درس‌هاي فيزيك خورشيدي و اخترفيزيك را در دانشگاه تهران ارائه كرد.

دكتر طريان پيش‌تر، خانه‌ي خود را نيز براي گسترش دانش و بهره‌گيري دانشجويان ارمني وقف كرده است.

انتهاي پيام