به گزارش ایسنا، رسانه آمریکایی در مطلبی با اشاره به بیاعتبار بودن تضمینهای امنیتی غرب، با بیان مطالب فوق گزارش داد که بدل شدن اوکراین به یک کشور بیطرف بهترین راهکار برای پایان این جنگ و تضمین امنیت و استقلال اوکراین است.
به گزارش نشریه «امریکن کانسروتیو»، جنگ اوکراین در اواخر ماه فوریه سومین سال خود را طی خواهد کرد و با اندکی توجه به نقشههای خطوط مقدم در یک سال گذشته میتوان دریافت که این مناقشه به یک جنگ فرسایشی تبدیل شده که طرفین در طول یک سال پیشروی اندکی داشتهاند.
به جز حمله ابتدایی روسیه به کییف در فوریه ۲۰۲۲ و ضدحمله متعاقب اوکراین، از آغاز جنگ تا امروز تغییرات عمده در خطوط مقدم اندک و پراکنده بوده است. ورود به مرحله فرسایشی در جنگها همواره به سود طرفی است که منابع عظیمتری را در اختیار دارد و این در حالی است که جمعیت روسیه چهار برابر اوکراین و اقتصاد آن ۱۰ برابر این کشور است. حامیان غربی کییف نیز رفتهرفته نسبت به احتمال پیروزی اوکراین در جنگ - به معنای سنتی کلمه - بدبین شدهاند.
باوجود ادعاهای کشورهای غربی درباره تلفات سنگینی که ارتش روسیه متحمل شده، مسکو توانسته برای جایگزین کردن نیروهای خود به تعداد کافی سرباز جدید جذب کند، اما این در مورد اوکراین صدق نمیکند. اوکراین در سال ۲۰۲۴ حدود ۴۱۰۰ کیلومتر مربع از سرزمین خود را از دست داده و نهتنها در تامین سرباز جدید با مشکل مواجه است، بلکه در تصمیمگیریهای تاکتیکی هم مرتکب اشتباهات بزرگی شده است، از جمله حمله به منطقه کورسک در خاک روسیه بهجای اتخاذ یک راهبرد دفاعی منسجمتر برای حفظ مواضع خود در دونباس.
به گزارش امریکن کانسروتیو، «ولودیمیر زلنسکی» رئیسجمهور اوکراین هم از این وضعیت آگاه است. در اواخر سال ۲۰۲۲ که اوکراین در قدرتمندترین موضع خود قرار داشت، زلنسکی بههیچوجه حاضر به اعطای هیچ امتیازی به مسکو نبود و عملاً از روسیه میخواست با تخلیه تمامی مناطقی که کنترل آنها را به دست آورده، تسلیم شود. اکنون اما این اوکراین است که در وضعیتی شکننده قرار دارد و زلنسکی هم بهخوبی از این مسئله آگاه است، حتی اگر آن را اعلام نکند.
در این گزارش آمده است: «لحن او در سه ماه گذشته بهطور مشهودی تغییر کرده است. او که در سال ۲۰۲۲ و ۲۰۲۳ از مذاکره سر باز میزد، حالا آن را تنها راه پایان جنگ میبیند.»
به گزارش رسانه آمریکایی، سوال اصلی این است که این مذاکرات چه روندی در پیش خواهند گرفت و «دونالد ترامپ» رئیسجمهور منتخب آمریکا واقعاً این توانایی را دارد که زلنسکی و پوتین را به میز مذاکره بیاورد یا خیر. در حال حاضر هیچکس نمیتواند به طور مشخص به این سوالات پاسخ دهد یا بگوید که توافق احتمالی میان مسکو و کییف چه مفادی خواهد داشت، اما همین که غرب دیگر دیپلماسی را به چشم تسلیم نمیبیند و مذاکره حالا به یکی از گزینههای اصلی برای پایان جنگ تبدیل شده نشان میدهد که رویکردی واقعبینانهتر اتخاذ شده است. حتی اروپاییها که معمولاً از گامهای واشنگتن پیروی میکنند، اکنون ابتکار عمل به خرج دادهاند. در اواسط دسامبر سال میلادی گذشته، رهبران اروپایی در بروکسل گرد هم آمدند تا در مورد احتمال اعزام نیروهای حافظ صلح اروپایی به اوکراین در صورت دستیابی به توافق آتشبس گفتگو کنند.
با این حال، به نظر میرسد ایده بیطرفی اوکراین که بیشترین احتمال دستیابی به صلح یا دستکم برقراری آتشبس را دارد، از سوی غرب مورد پذیرش واقع نمیشود. بیطرفی اوکراین مستلزم این است که این کشور از پیگیری عضویت در ناتو یا امضای توافقنامههای دفاعی مشترک با واشنگتن و اروپا دست بردارد.
بسیاری از سیاستمداران و تحلیلگران اوکراینی و غربی بر این باورند که بیطرفی اوکراین به معنای احتمال نقض تمامیت ارضی و حق حاکمیت و استقلال این کشور از سوی روسیه است، اما رسانه آمریکایی این ادعاها را غیرصادقانه و مزورانه میداند. بر اساس این گزارش، صرفاً بیطرف بودن یک کشور هرگز بهمعنای ناتوانی آن برای دفاع از خود، گسترش روابط تجاری با دیگر کشورها و توسعه یک ارتش قدرتمند برای مقابله با حملات خارجی نیست. کییف حتی میتواند ضمن حفظ بیطرفی خود، توافقنامههای دیپلماتیک یا حتی دفاعی با غرب امضا کند.
رسانه آمریکایی تاکید میکند که بیطرفی اوکراین تنها این کشور را از پیوستن به یک بلوک نظامی بزرگ مانند ناتو منع میکند، امری که همین حالا هم با توجه به مخالفت برخی از اعضای ناتو، غیرممکن به نظر میرسد. به عبارت دیگر، پذیرش اوکراین درباره عضویت در ناتو یا ترتیبی دیگر با تعهدات امنیتی مشابه صرفاً تأیید واقعیت است. در واقع اوکراین با رها کردن تلاش برای عضویت در ناتو یا نهادهای نظامی مشابه تنها واقعیت صحنه کنونی را به رسمیت خواهد شناخت و امتیاز خارقالعادهای را از دست نمیدهد.
در این گزارش آمده است: «بیطرفی در چارچوب جنگ اوکراین اغلب مفهومی منفی به خود گرفته، اما این یک برداشت اشتباه از وضعیت است. بیطرفی نهتنها برای ایالات متحده و اروپا بهترین و کمخطرترین گزینه است، بلکه به سود اوکراین نیز خواهد بود.»
امریکن کانسروتیو همچنین با اشاره به شکنندهبودن ائتلافهای امنیتی و یادآوری این حقیقت که این بلوکهای قدرت به مرور زمان تحلیل رفته یا منحل میشوند، تاکید کرد بهترین راهکار امنیتی برای یک کشور این است که در ظرفیتهای خود سرمایهگذاری کرده و به دنبال بهبود تواناییهای نظامیاش باشد، نه اینکه سیاست امنیتی خود را به یک قدرت خارجی واگذار کند.
از سوی دیگر، رسانه آمریکایی اذعان کرد که حتی عضویت اوکراین در ناتو هم نمیتواند امنیت این کشور را تامین کند، زیرا با وجود تبلیغات دستگاه سیاست خارجی آمریکا درباره حمایت تمامقد این کشور از متحدانش در برابر حمله خارجی، عملکرد واشنگتن نسبت به جنگ اوکراین در سه سال گذشته نشان داده که تضمینی برای این حمایت وجود ندارد و روسیه نیز تضمینهای امنیتی غرب را چندان جدی نمیگیرد.
امریکن کانسروتیو با تاکید بر اینکه غرب نباید به تعهدات امنیتی که قصد انجام آنها را ندارد تن دهد، گزارش داد که بدل شدن اوکراین به یک کشور بیطرف به معنای شکست نیست و میتواند برای کییف نوعی پیروزی باشد، زیرا دستکم تحت سلطه روسیه قرار نخواهد گرفت.
انتهای پیام
نظرات