عليرضا داوودنژاد گفت:هميشه براي من اين جنبهي شخصيتي «ناصر تقوايي» كه او را مثل يك معلم سينما ميبينم، خيلي بارز بوده است.
اين كارگردان سينما براي بزرگداشت ناصر تقوايي در جشن سينما در گفتوگويي با خبرنگار سينمايي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، گفت: در جلسهاي كه بعد از فيلم «نياز» با بعضي از مسوولان وقت داشتم از من پرسيدند،كجا سينما را ياد گرفتي و چطور ميتواني آنچه ياد گرفتي، را ياد بدهي. من گفتم اگر من ده تا بيست شاگرد داشته باشم كه دنبال ياد گرفتن سينما باشند، ميگويم «داييجان ناپلئون» را از اول تا آخر بارها ببينند. قاببندي، ميزانسن و حركات دوربين، مونتاژ و شخصيتپردازي، فضاسازي، طراحي صحنه و لباس و نورپردازي فيلم را دقت كنند و سعي كنند همه را حفظ شده تا بتوانند توضيح بدهند، هركدام كه بتوانند اين كار را خوب انجام بدهند، من به او خواهم گفت؛ آنچه بايد ياد ميگرفتي، ياد گرفتي، من ديگر به تو كار ندارم.
داودنژاد با اشاره بهخاطراتش با ناصرتقوايي يادآور شد: خاطرات زيادي دراين زمينه از ناصر تقوايي دارم كه يكي از آنها به نمايش خصوصي يكي از فيلمهاي خوب ايراني برميگردد. در آن نمايش من پيش ناصر تقوايي نشسته بودم، سوالي در شروع از او كردم. او تا آخر فيلم زير گوش من چيزهايي ميگفت، من هم حواسم به او و هم به فيلم بود. از اول تا آخر فيلم را نقد ميكرد، هم از لحاظ اجرا و هم از لحاظ موضوع.
نقصها و قوتهاي فيلم را به تدريج براي من آشكار كرد و حتي يك ايدههايي داشت دربارهي اينكه اين فيلم چگونه ميتوانست در همان قالب و بيان، فيلم بهتري بشود.
داونژاد در پايان گفت: ناصر تقوايي براي من معلم سينماست و مهمترين جملهاي كه از او به خاطر دارم اين است كه يك بار گفت: «فرهنگ يعني سليقه.» به نظرم اين تعبير در شرايط تاريخي كه ما قرار داريم و وضعيتي كه از لحاظ فرهنگي پيدا كردهايم، ميتواند تعبيري گرهگشا باشد.
انتهاي پيام
نظرات