رييس هيأت مديره‌ي جامعه‌ي راهنمايان ايران‌گردي و جهان‌گردي تأكيد كرد: راهنماهاي محلي بايد در سايت‌هاي گردشگري مستقر شوند، نه اين‌كه به تورها تحميل شوند. علي صدرنيا در گفت‌وگو با خبرنگار بخش گردشگري خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، با بيان اين‌كه بايد راهنمايان محلي آموزش داده شوند و به زبان‌هاي مختلف تسلط كامل داشته باشند، اظهار داشت: بخشنامه‌ي سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري براي استفاده از راهنماي محلي در تورها، با وجود حضور راهنماي ملي در گروه‌ها، آسيب زيادي به گردشگري كشور وارد مي‌كند. او با اعتقاد به اين‌كه گردشگري ايران با نوع گردشگري كه در كشورهاي اروپايي وجود دارد، متفاوت است، گفت: سايت‌هاي گردشگري در كشورهاي اروپايي معمولا داخل شهرها هستند. بنابراين براي استفاده از راهنماي ملي الزامي وجود ندارد، گردشگران خارجي معمولا برنامه‌ي مشخصي دارند و در واقع، نوعي مشتري به‌شمار مي‌آيند كه پس از ورود به هر مقصدي، راهنمايان محلي آن‌ها را هدايت مي‌كنند. اين سيستم گردشگري در ايران وجود ندارد، چون سايت‌هاي گردشگري معمولا بين شهرها و خارج از آن مستقرند و همراهي راهنماي ملي با گروه گردشگران الزامي است. رييس هيأت مديره‌ي جامعه‌ي راهنمايان ايران‌گردي و جهان‌گردي ادامه داد:‌ در شهرهاي گردشگرپذير كشور مانند اصفهان و شيراز بايد راهنمايان محلي مسلط به زبان خارجي وجود داشته باشند، چون اكنون اين موضوع از مشكلات اساسي گردشگري در استان‌ها به‌شمار مي‌آيد. راهنمايان محلي نه‌تنها به زبان‌هاي خاصي مانند ايتاليايي، اسپانيايي و فرانسوي تسلط ندارند، بلكه به زبان انگليسي نيز به‌اندازه‌ي كافي مسلط نيستند و اطلاعاتي كه به گردشگر مي‌دهند، معمولا با آنچه راهنماي ملي گروه به گردشگران داده، متناقض است. وي تأكيد كرد: تحميل راهنماي محلي به گروه‌هاي گردشگري كه راهنماي ملي دارند، اشتباه است. صدرنيا گفت: راهنماي محلي اگر به گروه دعوت مي‌شود، بايد كامل در خدمت گردشگران و گروه باشد، درحالي‌كه در بيش‌تر مواقع، اين افراد تمايل دارند، گروه را به‌دست گيرند. اين كار يعني،‌ راهنماي ملي كه هفت يا هشت شهر مسير را به گردشگران توضيح داده است، شهري مانند اصفهان را نمي‌تواند توضيح دهد و فرد ديگري بايد اين كار را انجام دهد! وي بيان كرد: وقتي راهنماي ملي وجود دارد، نمي‌دانيم ديگر چه داستاني است كه به بهانه‌ي اشتغال‌زايي، افرادي به‌عنوان راهنمايان محلي كه توان زيادي ندارند و گردشگران نيز از حضور آن‌ها راضي نيستند، بايد به گروه‌هاي گردشگري تحميل شوند. نمونه‌ي شكايت برخي گردشگران از اين راهنمايان محلي در جامعه‌ي راهنمايان تور وجود دارد. او با بيان اين‌كه برخي به بهانه‌ي اشتغال‌زايي در مناطقي مانند اصفهان، گردشگري ايران را از بين مي‌برند،‌ افزود: افزودن راهنماي محلي به گروه، علاوه بر تحميل هزينه‌هاي اضافي براي آژانس‌ها، به نفع گردشگري كشور نيست، چون اين افراد معمولا توانمند نيستند و حضور آن‌ها موجب مي‌شود، راهنماي ملي ديگر كار نكند. صدرنيا با ارايه‌ي پيشنهادي در اين زمينه، گفت: راهنمايان قديمي و جديد را با ارايه‌ي كارت‌هاي مشخص مي‌توان از يكديگر جدا كرد تا براساس اين كارت‌ها، راهنمايان قديمي امكان فعاليت را در سراسر كشور بدون استفاده از راهنماي محلي داشته باشند و راهنمايان جديد و كم‌تجربه از اين راهنمايان محلي استفاده كنند؛ اما در اين شرايط، بايد راهنماي محلي توجيه شود كه در اختيار گروه است، نه اين‌كه گروه در اختيار اوست تا هر طور كه خواست با آن رفتار نكند. انتهاي پيام