عضو جامعه‌ي راهنمايان ايران‌گردي و جهان‌گردي گفت: راهنمايان محلي بايد در سايت‌هاي گردشگري مستقر شوند تا براساس نياز گروه‌هاي گردشگري در آن محل، از اين افراد استفاده شود، نه اين‌كه پس از ورود گروه به شهر، اين افراد به گردشگران تحميل شوند. محمود بنكدار‌نيا در گفت‌وگو با خبرنگار بخش گردشگري خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، با بيان اين‌كه راهنمايان ايران‌گردي و جهان‌گردي با مسأله‌ي اشتغال‌زايي مشكلي ندارند و معتقدند، همه بايد كار كنند، اما نبايد اجباري در كار باشد، اظهار داشت: براي نمونه درنظر بگيريد، گروهي از گردشگران ايراني به تركيه سفر مي‌كند كه راهنماي فارسي‌زبان همراه آن‌هاست. اين گروه به شهري در تركيه وارد مي‌شوند كه براساس قانون تعيين‌شده، گروه موظف است از يك راهنماي محلي استفاده كند، درحالي‌كه آن فرد به زبان تركي و انگليسي تسلط دارد و مسافر ايراني حرف‌هاي اين راهنما را متوجه نمي‌شود. گردشگر از اين راهنما چه استفاده‌اي مي‌تواند داشته باشد، فقط براي گروه اين ذهنيت ايجاد مي‌شود كه اين فرد مراقب گروه است و اين موضوع براي گردشگر، ناامني خاطر ايجاد مي‌كند. وي با تأكيد بر اين‌كه اجراي اين دستور به شيوه‌ي ابلاغ‌شده، از اساس اشتباه است، گفت: بايد در هر سايت گردشگري، تعدادي راهنماي محلي كه به زبان‌هاي مختلف تسلط دارند، مستقر شوند تا گروه‌هاي گردشگري براساس نياز و با توجه به زبان خود، از اين افراد استفاده كنند. اجبار در استفاده از راهنماي محلي در اين شرايط بيش‌تر نتيجه‌بخش است. او ادامه داد: گروه‌ها، راهنمايان محلي را معمولا از دفاتر گردشگري در مقصد تأمين مي‌كنند. اين افراد معمولا آموزش ديده و كارت راهنماي تور گرفته‌اند؛ اما بيش‌تر آن‌ها به زبان‌هاي خارجي تسلط خيلي كمي دارند و تنوع دانش زباني آن‌ها نيز بسيار كم است. در حال حاضر، اين مسأله براي گروه‌هاي گردشگري درگيري ايجاد كرده است. اين راهنماي ژاپني‌زبان اظهار كرد: شرايط تحميلي موجود كه اساسا در گروه‌هاي گردشگري كاربردي ندارد، موجب شده است، بسياري از گردشگران خارجي، قوانين داخلي ما را دور بزنند، يعني در گروه‌هاي كوچك‌تر بليت تهيه مي‌كنند و به سايت‌ وارد مي‌شوند تا راهنماي ملي به آن‌ها بپيوندد. وي بيان كرد: معمولا پيش از ابلاغ چنين بخشنامه‌هايي، كار كارشناسي انجام نمي‌شود و فقط قوانيني تعيين مي‌شوند كه بيش‌تر مواقع براي گردشگران چالش ايجاد مي‌كنند. بنكدار با اشاره به اعتراض‌هاي گردشگران از حضور راهنماي محلي كه معمولا اطلاعات درست و كافي ندارد و به زبان گردشگران نيز تسلط كافي ندارد، گفت: اين موضوع براي گردشگران خارجي، خاطره و ذهنيت نامطلوبي ايجاد كرده است و بيش‌تر مواقع آن‌ها به اين وضع اعتراض مي‌كنند. وي درباره‌ي توجيه بودن راهنماي محلي درباره‌ي وظايفي كه در گروه‌هاي خارجي دارد، اظهار داشت: بايد از مسؤولان گردشگري، بويژه رييس سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري استان اصفهان كه اين بخشنامه، خيلي جدي در اين منطقه درحال اجراست، پرسيده شود كه اين كار را انجام داده است و اين‌كه چرا خيلي اصرار مي‌كند، گروه‌هاي گردشگري كه راهنما همراه خود دارند، از راهنماي محلي استفاده كنند؟ او بايد پاسخ دهد، در استان اصفهان چه تعداد راهنماي محلي مسلط به زبان‌هاي ژاپني، آلماني، فرانسوي و ايتاليايي هستند كه اين‌قدر استفاده از راهنمايان محلي را به گروه‌هاي گردشگري تحميل مي‌كند؟ او بخشنامه‌ي ضرورت استفاده از راهنماي محلي در گروه‌هاي گردشگري خارجي را با هدف اشتغال‌زايي، يكي از بدترين معضلات كنوني گردشگري كشور دانست، افزود: بسياري از گردشگران خارجي فقط به‌خاطر راهنماي جهان‌گردي كه پيش از اين با او سفري داشته‌اند، دوباره به ايران مي‌آيند؛ اما اكنون با وجود اين افراد (راهنماهاي محلي) كه ادامه‌ي كار را در شهرهايي مانند اصفهان برعهده مي‌گيرند و معمولا به زبان گردشگر تسلط ندارند و اطلاعات درستي به گروه نمي‌دهند، كار در گروه و براي راهنما خراب مي‌شود. انتهاي پيام