• چهارشنبه / ۳۱ مرداد ۱۳۸۶ / ۱۱:۲۰
  • دسته‌بندی: فرهنگ عمومی
  • کد خبر: 8605-18327
  • منبع : نمایندگی همدان

/در آستانه‌ي روز بزرگداشت/ غلامرضا اعواني: هنوز بوعلي سينا را نشناخته‌ايم

/در آستانه‌ي روز بزرگداشت/
غلامرضا اعواني: هنوز بوعلي سينا را نشناخته‌ايم
رييس مؤسسه‌ي پژوهشي حكمت و فلسفه‌ي ايران معتقد است: عظمت ابن ‌سينا هنوز هم شناخته نشده است؛ چرا كه هنوز كتاب‌هايش به طور كامل چاپ نشده و جا دارد تحقيقات بسيار ديگري درباره‌ي او انجام گيرد. به گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، غلامرضا اعواني همچنين اظهار داشت: ابن سينا فيلسوفي است كه جريان عظيمي در فلسفه پديد آورده است، چه در فلسفه‌ي اسلامي و چه در فرهنگ عامه و ادبيات ما. او ادامه داد: ابن ‌سينا در عالم اسلام بسيار مؤثر بوده است. او بنيان‌گذار حكمت مشرقيه بود؛ يعني به حكمت يوناني و مشايي اكتفا نكرد و حتا در كتاب «شفا» به اين نكته توجه دارد كه فلسفه‌ي مشاء يك نظام فلسفي است و امكان تدوين نظام‌هاي فلسفي ديگري هم وجود دارد. اعواني همچنين افزود: ‌بوعلي ‌سينا در كتاب «انصاف» خود كه متأسفانه در حمله‌ي مسعود غزنوي به اصفهان، از بين رفته و تنها مقداري از آن باقي مانده است، درباره‌ي 37هزار مسأله بين حكمت مشرقي و حكمت يوناني داوري كرده است. او سپس متذكر شد:‌ ابن ‌سينا يك فيلسوف براي هميشه است؛ مخصوصا در بحث مابعدالطبيعه و الاهيات و نيز در بحث‌هاي منطقي. او اظهار داشت: ما امروز متأسفانه بخش‌هاي طبيعيات فلاسفه را نمي‌خوانيم، كه اين درست نيست؛ چون فلاسفه‌اي نظير ابن سينا به مسائل طبيعي از نگاه فلسفي پرداخته‌اند؛ نه مانند دانشمندان فيزيك، كه فقط نگاه كاربردي دارند. وي تصريح كرد:‌ اگر ابن ‌سينا از وجود به طور مستقل بحث نكرده بود، امكان نداشت كه فلاسفه‌ي غربي هم به بحث وجود بپردازند. رييس مؤسسه‌ي پژوهشي حكمت و فلسفه‌ي ايران توضيح داد: اساس ما بعدالطبيعه‌ي ابن سينا بر جوهر نيست؛ بلكه بر وجود و ماهيت و تمايز ميان آن، عروض وجود بر ماهيت و تقسيم موجود به وجود واجب و ممكن است. او افزود: بايد ابن سينا را مبتكر روش‌شناسي علوم برهاني دانست، كه اين موضوع در كتاب «شفا» به‌خوبي ديده مي‌شود. اعواني در پايان درباره‌ي اين‌كه كه آيا ابن سينا تنها به شرح آثار ارسطو پرداخته يا خود فيلسوفي بوده كه از ابن ‌سينا فراتر رفته است، گفت: ابن ‌سينا برخلاف ابن‌ رشد كه يك شارح است، هرگز شارح نبوده و اعتقادي هم به اين كار نداشته است و در تمام شارحان پيش از ابن ‌سينا و ابن ‌رشد مسائل وجودشناسي و خداشناسي به هم آميخته است؛ يعني الاهيات آن‌ها آنتولوژي است؛ اما ابن ‌سينا بحث آنتولوژي را از تئولوژي جدا كرده است. انتهاي پيام
  • در زمینه انتشار نظرات مخاطبان رعایت چند مورد ضروری است:
  • -لطفا نظرات خود را با حروف فارسی تایپ کنید.
  • -«ایسنا» مجاز به ویرایش ادبی نظرات مخاطبان است.
  • - ایسنا از انتشار نظراتی که حاوی مطالب کذب، توهین یا بی‌احترامی به اشخاص، قومیت‌ها، عقاید دیگران، موارد مغایر با قوانین کشور و آموزه‌های دین مبین اسلام باشد معذور است.
  • - نظرات پس از تأیید مدیر بخش مربوطه منتشر می‌شود.

نظرات

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
لطفا عدد مقابل را در جعبه متن وارد کنید
captcha