بقعهي قديمي امامزاده داوود در زمان صفويه بنا شده و سنگ قبر اصلي آن به دورهي قاجار تعلق دارد كه بناي كنوني روي آن قرار گرفته است.
به گزارش خبرنگار بخش ايرانشناسي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، امامزاده داوود در شمال غربي تهران و در كنار روستاي كن و سولقان واقع است و از شمال به كوههاي رندان و توچال، از غرب به كوه ليچه و از شرق به كوههاي بند عيش و فرحزاد منتهي ميشود.
بعد از عبور از جادهاي پرپيچ و خم و سرسبز هنوز نرسيده به امامزاده، نخستين چيزي كه بهنظر ميرسيد، هواي خنك و پاك منطقه است. پس از آبشارهاي كوچك، غذاخوريها و قهوهخانهها به امامزاده ميرسيم و نخستين چيزي كه خودنمايي ميكند، گلدستههاي زرين بارگاه است.
ضريح در ميان دو صحن قرار گرفته است و دورتادور صحن جمعيت بسيار زيادي داخل رواقها نشسته و بساط خود را گستراندهاند. خانوادهها دور هم نهار ميخورند، حرف ميزنند و ميخندند. پيرمردي سبدي پر از وسايل را بر پشت نهاده است و همراه پيرزني كه بقچهاي را حمل ميكند، از پلههاي صحن بالا ميروند.
دورتادور صحن، اتاقهايياند كه زايران ميتوانند كرايه و در آن استراحت كنند و حتا شب را در آنجا بگذرانند؛ اتاقهاي كه به صحن دوم مشرفاند.
از صحن دوم كه ميگذريم، به كوچههايي تودرتو ميرسيم كه بازار امامزاده است و در آن، از تسبيح و پارچهي سبز متبرك تا سوهان و انواع شيرينيها ديده ميشوند. جمعيت زيادي از زنان و مردان، مشغول خريدند. حال و هواي عجيبي حاكم است، انگار نه انگار كه فقط يك ساعت از تهران دور شدهايم.
از پلههاي زيرزميني كه روي آن نوشته شده است، انبار عبور ميكنيم و به سالني ميرسيم كه به سنگ قبر اصلي امامزاده منتهي ميشود، از روي شيشهي سبزرنگ، سنگ قبر دورهي قاجار ديده ميشود.
محمدرضا اسكندرافشار در معرفي امامزاده داوود به خبرنگار ايسنا گفت: در گذشته، تصور ميشد كه امامزاده داوود از نوادگان امام حسن مجتبي (ع) است كه با تحقيقات آيتالله مرعشي مشخص شد، امامزاده نوادهي امام سجاد (ع) است.
وي افزود: با توجه به جايگاه علمي و ديني آيتالله مرعشي، سنگ قبر تغيير كرده و اصلاح شده است.
اسكندرافشار همچنين به قبر غلام امامزاده در صحن زنان اشاره و اضافه كرد: زيارتگاه اصلي به دورهي صفوي متعلق بوده است كه در دورهي قاجار بنايي روي آن ساخته شد و سنگ اصلي به دورهي قاجار بازميگردد كه در سالهاي اخير مرمت شده است.
انتهاي پيام
نظرات