به‌اعتقاد عليرضا قزوه، فقدان انديشه بيش از هر چيزي شعر دهه‌هاي 70 و 80 را آزار مي‌دهد. اين شاعر در گفت‌وگو با خبرنگار بخش ادب خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، متذكر شد: شعر دهه 80 با شعر دهه 70، تفاوت عمده‌اي ندارد. بيش‌تر، شاعران جوان در اين دو دهه خود را نشان مي‌دهند و مي‌توانند ادامه منطقي شعر دهه 60 باشند؛ بنابراين شعر دهه‌هاي 70 و 80 بيش‌تر متعلق به جوان‌هاست و يك شاعر تثبيت‌شده و بزرگ در اين دهه‌ها خود را نشان نداده است. اگرچه در شعر سپيد نام‌ها بسيار زياد شده، ولي هيچ‌كدام نتوانسته‌اند در اين دو دهه قله شوند. او با اشاره به غزل در دهه‌ي 80 يادآور شد: در عرصه‌ي غزل، تجربه‌هايي اتفاق افتاده، ولي نمي‌توان آن را بر دهه‌ي 60 ترجيح داد. فزوه در عين حال معتقد است: شعر دهه‌ها‌ي 70 و 80 بيش‌تر خود را به فرم كشانده و در آن مانده است؛ اما شعر دهه‌ي 60، شعري صميمي‌تر و با اصالت بيش‌تري بود. درواقع مي‌توان گفت شعر اين دو دهه، شعر خاك‌بازي، و شعر دهه‌ي 60 عرصه‌ي پاك‌بازي بوده است. اگرچه مي‌توان در شعر دهه‌ها‌ي 70 و 80 رگه‌هايي از اصالت هم ديد. وي با اشاره به تغيير نوع عرضه‌ي شعر در اين سال‌ها توضيح داد: اين سال‌ها سايت‌ها و وبلاگ‌ها فضايي را ايجاد كرده‌اند، كه شايد ارتباط‌ ها را بيش‌تر كرده؛ ولي مخاطبان شايد حتا كم‌تر هم شده باشند. از چاپ و نشر غفلت شده، و شعر، بيش‌تر فضاي خصوصي يافته و به كامنت گذاشتن و وبلاگ‌ها رسيده است، كه اين اصلا خوب نيست؛ زيرا ما رجعتي از اين فضاها خواهيم داشت. كساني در وبلاگ‌ها با گذاشتن پيام براي هم فكر مي‌كنند شعر مي‌گويند كه كارشان به‌نظرم اصلا شعر نيست و شعرهاي سطح پاييني است. او همچنين افزود: هركس با راه انداختن وبلاگ و سايتي خود را سردم‌دار جرياني بداند و پيام‌هاي زيادي داشته باشد، كه شعرش اصيل نيست. ما بايد به اصالت‌هاي‌مان بازگشتي جدي داشته باشيم. قزوه از مشكلات شعر دهه‌هاي 70 و 80 را نبود نقد جدي دانست و تصريح كرد: نقد شعر اين دو دهه بيش‌تر تعارف است، كه اين فضاها دارد ادبيات‌مان را خراب مي‌كند. شعر اين دو دهه پير ندارد و جوانان سراغ پيش‌كسوتان نمي‌روند؛ شعر امروز شمسي ندارد و شاعران بيش‌تر رها هستند. خود، شمس خود شده‌اند. از اين جهت شعر در دهه‌ي 80 بايد بازگشتي داشته باشد. البته منظورم با كساني كه در خلوت خود كار مي‌كنند، نيست. اين شاعر همچنين اين دهه را دهه‌ي برگزاري مسابقه‌هاي فراوان ادبي ذكر كرد و افزود: در دهه‌ي 80، مسابقه‌هاي ادبي فراواني برگزار مي‌شوند، كه از آن‌ها چيزي هم در نمي‌آيد. به اين جهت، ميان شاعران دهه‌ي 80 با شاعران دهه‌ي 60 فاصله‌ي بسياري وجود دارد؛ درنتيجه هرگز نتوانسته‌ايم يك سلمان هراتي داشته باشيم، كه در 27سالگي شعرهاي خوب مي‌سرود؛ چراكه شاعران اين دهه از فضاهاي اصيل فاصله گرفته‌اند. درنتيجه بعد از گذشت يك يا دو دهه، اين نام‌ها كم‌تر باقي خواهند ماند. انتهاي پيام