ناصر پلنگي گفت: آنهايي كه بيان‌گر وضع موجودند، يا مناديان اين وضع و يا معترضان به وضع موجود، همگي انقلابي هستند. به گزارش خبرنگار بخش هنرهاي تجسمي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، اين هنرمند نقاش و مدرس دانشگاه، با بيان اينكه نظام سلطه‌ي جهاني براي خاورميانه برنامه‌ريزي‌هاي خاصي دارد، اظهار داشت كه در اين برهه زماني ما در اين برنامه‌ريزي قرار داريم. او با اشاره به عدالت‌گرايي در نقاشي هنر انقلاب، گفت: در نقاشي انقلاب، حقيقت و عدالت‌گرايي وجود دارد. گرايش به عدالت و حقيقت عرفان روح ايراني است، نه عدالت كهنه مي‌شود و نه حقيقت. اگر هنرمندي حقيقت را بيان ‌كند، انقلابي است. وي با بيان اينكه ما گاهي غافل و گاهي ذاكريم، از اين غفلت به‌عنوان غفلت زماني ياد كرد و توضيح داد در اين شرايط، خودآگاهي فرهنگي و تاريخي نداريم و در حقيقت معلق هستيم. اين بي‌هويتي مي‌تواند تنها عنوان غايب و غافل به‌ما دهد. پلنگي اضافه كرد: گاهي هم ذاكريم، آن دردمندي و قهري كه داريم مساله را ايجاد مي‌كند، سفارشي نيست، ظرفيت و وسع روحي افراد است كه ماجرا را رقم مي‌زند، گاهي هست و گاهي نيست. وي اظهار داشت: در مدرسه عشق آنچه كه خوانده شد، هنر در مدرسه‌ي عرفان بود و ديدگاه پير خرابات، حضرت امام (ره)، با بعد شريعت و حقيقت كه مي‌تواست جاري كند، ديدگاه خاصي است كه در عرفان به عدالت مي‌رسد و در هنر به پا برهنه‌گان نگاه دارد، و اين نشان از يك خودآگاهي تاريخي است از آنچه كه جهان هنر در مدرسه‌ي عشق نشان دهنده‌ي نقاط كور و مبهم اقتصادي، سياسي اجتماعي و نظامي است. پلنگي در ادامه اظهار داشت: هنر در عرفان اسلام، ترسيم روشن عدالت،‌شرافت و انصاف از عرفان است؛ هنر در جايگاه واقعي خود تصوير زالوصفتاني است كه از مكيدن خون فرهنگ اسلامي و فرهنگ عدالت، صفا و لذت مي‌برند. او در پايان تصريح كرد: هنرمندان ما تنها زماني مي‌توانند دغدغه‌ي كوله‌بار مسووليت و بار امانت‌شان را زمين بگذارند كه مطمئن باشند مردمان‌شان به حياط جاويدان رسيده‌اند. انتهاي پيام