غزل تاجبخش معتقد است: شاعران جوان امروز اگر تجربيات گذشته را تكرار مي‌كنند، گمان‌شان بر اين است كه در گذشته كساني مانع رشد اين تجربيات شده‌اند و امروز بايد روي آن‌ها كار شود. اين شاعر در ادامه گفت‌وگو با خبرنگار بخش ادب خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، تصريح كرد: شاعراني كه امروز تجربيات گذشته را تكرار مي‌كنند، فكر نمي‌كنند اين تجربيات در گذشته ناموفق بوده، بلكه فكر مي‌كنند، ميان‌بر زده‌اند و اگر اين تجربيات در گذشته جواب نداده، به اين دليل بوده كه موانعي سر راه شاعران وجود داشته؛ اين شده كه گاهي نه تنها تجربيات ناموفق گذشته را تكرار، بلكه حتا گاهي خود را نيز تكرار مي‌كنند. وي يكي ديگر از دلايل تكرار را در شعر جوان امروز، مطالعه نداشتن شاعران و نشناختن شعر كلاسيك ما عنوان كرد و افزود: كساني كه آن زمان در مكتب رضا براهني بودند، تنها از روي دست هم رونويسي مي‌كردند. بعضي از شاعراني كه در آن مكتب رفتند، بعد از مدتي فرصت كردند كه به متون قديمي سر بزنند و آن‌ها را بفهمند. امروز هم خيلي از شاعران ما دارند دور مي‌زنند، و به اين دليل به شيوه براهني روي مي‌آورند. آن حركت هرچند يك نوآوري بود، ولي پايدار نماند و نتوانست ذهن‌ها را متوجه خود كند. هر پديده‌ي نوي انسان را جذب مي‌كند و به سمت خود مي‌كشد، ولي اين‌كه چقدر دوام داشته باشد، بسته به قبول جامعه است. تاجبخش گفت: اين روزها حتا نوع برخورد با تبليغ نيز عوض شده است. وقتي مي‌خواهند كسي را متوجه كالايي كنند، ديگر مانند گذشته عمل نمي‌كنند؛ نوعي تحكم در تبليغ‌ها ديده مي‌شود. هرچند كه اين نوآوري است، اما با تحكمي همراه است. جوان‌هاي ما نيز به خشونت روآورده‌اند، و اين موضوع البته تقصير آن‌ها نيست؛ آن‌ها محكوم‌اند زمانه پرخشونت را تحمل كنند؛ زيرا جامعه امروز پر از خشونت شده و جنگ‌ها و موج تنش و ارتعاشات منفي ذهن جوانان را به تحرك منفي مي‌كشاند. چطور جوان مي‌تواند از چيزهاي لطيف و شاعرانه سخن گويد؟ ناچار در اين برنامه‌ها مي‌افتد كه مي‌خواهد نوآوري هم بياورد كه نتيجه‌اش برگشت به همان آثاري است كه در گذشته انجام شده است. او درباره لزوم وجود شاعران پيشكسوت به عنوان الگويي براي شاعر جوان امروز گفت: كساني را كه ما به عنوان ابرشاعر مي‌شناسيم، در زمانه خود آن‌ها را ابر شاعر نمي‌شناختند. بعدها جامعه روي‌شان قضاوت كرد و شعرهاي‌شان ماندگار شد. شايد تعدادي از اين نسلي كه امروز محكوم‌اند، در آينده به ابرشاعر تعبير شوند. زماني كه نيما حركتش را در شعر نو آغاز كرد، كسي او را قبول نداشت، اما بعدها شعر او الگويي شد براي بقيه شاعران. تاجبخش ادامه داد: شاعراني مثل احمد شاملو، فروغ فرخزاد، سهراب سهري، مهدي اخوان ثالث و... از ابتدا به عنوان ابرشاعر شناخته نشده بودند؛ گذر زمان نشان داد شعر آن‌ها چه ظرفيت‌هايي داشته است. چند نفري كه نام بردم، توانستند از گذرگاه‌هاي سخت عبور كنند. امروز هم ما چه مي‌دانيم؛ شايد خيلي از شاعران جواني كه شعرشان را قبول نداريم، در زمانه‌اي ديگر ابرشاعر باشند. شايد در ميان اين شاعران، شاعر راستيني نيز وجود داشته باشد. انتهاي پيام